บทที่5.คำแนะนำของผองเพื่อน

1614 Words

“ฉันตกลง...” ลินดารีบตอบตกลง เธอคิดง่ายๆ ไม่มีผู้ชายคนไหนทนแรงยั่วยวนจากตนเองได้ ดอจิโน่ในก็เช่นกัน ลินดามั่นใจว่าตนเอง สามารถมัดใจดอจิโน่ได้เหมือนกับผู้ชายที่ลินดาเคยผ่านมาทุกคน รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ติดอยู่มุมปาก ก่อนจะเลือนหายไป ทั้งสองเดินตามมาดามดาเรียและโทมัสจนทัน สายตาของบิดามองมาอย่างรู้ทัน เมื่อเห็นดอจิโน่หยุดคุยกับลินดาก่อนจะเดินตามมา ท่านแอบกังวลแทน ถึงจะรู้ดีว่าคนอย่างบุตรชายกะล่อนและฉลาดเป็นกรด แต่บางครั้งผู้ชายก็พลาดเพราะความอวดดีนั่นแหละ ลินดาเป็นผู้หญิงอันตรายเกินกว่าที่ดอจิโน่จะสลัดหล่อนทิ้งง่ายๆ “หอมจังเลย วันนี้มัมทำอะไรให้ทานครับ” ดอจิโน่หยอกเย้ามาดามดาเรียยิ้มๆ เขาเดินไปเลื่อนเก้าอี้ให้มาดามตามหน้าที่สุภาพบุรุษที่ดี โทมัสก็เลยได้แต่โครงศีรษะ ระอาความกะล่อนของบุตรชาย ลินดายืนสงบ เธอกำลังรอใหดอจิโน่เลื่อนเก้าอี้ให้ สายตาหวานเชื่อมมองตามชายหนุ่มไป มาดามดาเรียยิ้มพอใจ ที่บุตรชายไม่ทำให้ตนเองเสียหน้าเหมือนทุกครั้ง “ขอบคุณค่ะ” ลินดากล่าวขอบคุณเสียงหวาน ทอดสายตาอ่อนเชื่อมให้ดอจิโน่ ชายหนุ่มยิ้มกว้าง เมื่อเหลือบเห็นมารดายิ้มเต็มหน้า ลินดารู้สึกวาบในอก กับรอยยิ้มละลายหัวใจที่ดอจิโน่ส่งมาให้ ร่างกายเธอร้อนผ่าว เมื่อปลายนิ้วเรียวยาวของดอจิโน่ลากผ่านแผ่นหลังไปเบาๆ อาหารมื้อสำคัญจบลงด้วยดี เป็นที่ปราบปลื้มของมาดามดาเรีย โทมัสได้แต่ส่ายหน้า อ่อนใจกับสองแม่-ลูก ที่แสดงละครใส่กัน ท่านปวดหัวที่ตนเองไม่สามารถปรามใครได้เลย เมื่อดื้อรั้นพอๆ กันทั้งสองคน โทมัสเลยปล่อยให้แม่-ลูก จอมสร้างเรื่องเจอกับปัญหาวุ่นวายเสียบ้าง ที่สำคัญไม่มีใครสามารถโวยได้เมื่อเป็นคนเริ่มต้นเองทั้งคู่ มาดามดาเรียมองสองหนุ่มสาวที่นั่งคุยกันตรงระเบียงด้วยดวงตาปราบปลื้ม นานๆ บุตรชายจะมีทีท่าพอใจผู้หญิงที่มาดามแนะนำให้รู้จัก นางคาดเดาเอาเอง ดอจิโน่อาจจะชอบผู้หญิงมั่นใจในตัวเอง แต่ก็อ่อนหวานในที คน คนเดียวที่ได้ทั้งงานนอกบ้าน และสามารถดูแลงานภายในบ้านได้ด้วย เขาจึงไม่ขัดใจนาง หลังทำความรู้จักกันโดยตรง มาดามดาเรียไม่ทันได้สังเกตดอจิโน่ นางมัวแต่ดีใจ นางจึงไม่รู้ว่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้น ก็แค่การแสดงละครตบตามาดามนั่นเอง ดอจิโน่เบื่อปัญหาเดิมๆ ที่เกิดขึ้นบ่อยเกินไป ดอจิโน่เดินทางกลับไปยังลอสแองเจอริสอย่างสบายใจ ที่สามารถตนเองตบตามารดาไปได้อีกพักใหญ่ เขาเดินเข้าไปในร้าน Best New Electro เพื่อเริ่มงานอย่างกระตือรือรน “มาเมื่อไหร่วะ ทำไมไม่บอกก่อนล่วงหน้า ผมมีธุระพอดีกำลังคิดจะให้ราฟเข้ามาดูแทนให้ คุณก็มาพอดีเลย” คาลอสเอ่ยทัก เขากำลังตรวจรายรับร่ายจ่ายในบัญชี “คุณมีธุระอะไรล่ะ นี่มันใกล้คริตมาสต์แล้วนะ ที่ร้านน่าจะยุ่ง ผมอุตส่าห์รีบกลับมา” “ช่วงคริสมาสต์ผมต้องไปคุมการเดินเรือแทนแด๊ด ผมเคยบอกไว้แล้วนี่” คาลอสทวนประโยคบอกเล่าที่ตนเองเคยบอกเพื่อนไว้แล้ว “มีเรื่องอยากถามว่ะ!!” หนุ่มสุดกะล่อนกล่าวเป็นงานเป็นการ “ว่ามา” คนคอเดียวกันรับคำ ดอจิโน่ถอนใจแรงๆ ก่อนพูดต่อ “ผมว่าจะหาผู้หญิงมาเป็นกันชนมัม ต้องใช้ผู้หญิงแบบไหนถึงดี จะได้ไม่เดือดร้อนภายหลัง” “เรื่องเดิมๆ เหรอ? มัมคุณกับแม่ผมนี่เหมือนกันเลย คุณยังมีโอกาสได้เลือกนะแดร็ก ส่วนผมน่ะหมดสิทธิ์” “อืม...” ดอจิโน่ตอบท่าทางระโหยโรยแรง รู้สึกเหมือนโดนบีบให้จนมุมลงไปทุกที “ไว้รอถามพร้อมๆ กันเลย คืนนี้ราฟกับปืนมันว่าจะมา เราค่อยมาปรึกษากันอีกทีตอนนั้น ผมว่ามันน่าจะมีทางออกนะ” คาลอสกล่าวเสียงหนักใจ เขาพยายามปกปิดความรู้สึกของตัวเองไม่ไห้ดอจิโน่รู้ ตอนนี้ตัวเองเนื้อเต้นขนาดไหนที่จะได้แต่งงาน กับคนที่มารดาใส่พานถวาย “คุณไม่รีบไปหรือ ไหนว่ามีธุระ” “เดี๋ยวค่อยไป แค่หาซื้อของใช้ไว้สำหรับการเดินเรือครั้งนี้” “เจอกันคืนนี้แล้วกัน ผมต้องเข้าไปจัดการเรื่องบางเรื่องให้มันเรียบร้อยก่อน ถ้าปล่อยไว้อาจจะเป็นอันตราย” ดอจิโน่เดินจากไป ปล่อยให้คาลอสนั่งทำงานอยู่ที่เดิม บุตรชายเจ้าของคาสิโนล้วงโทรศัพท์ส่วนตัวออกมาจากกระเป๋ากางเกง เมื่อมันสั่นเตือน มีสายโทร.เข้ามา เขายกโทรศัพท์ขึ้นดูหน้าจอ ก่อนจะกดรับเมื่อเห็นเบอร์ที่โชว์อยู่ “คุณมีธุระอะไรผมครับ? เราคุยกันเข้าใจแล้วนี่” ชายหนุ่มกล่าวเสียงแข็ง แฝงความไม่พอใจนิดๆ “ฉันเข้าใจข้อตกลงดีค่ะคุณดอจิโน่ ความต้องการของคุณดูจะเป็นการใจร้ายกับฉันไปสักหน่อยเหรอ? คู่รักเจอกันน้อยครั้งจนเกินไป มันจะเหมือนกับการแสดงละครนะคะ” ลินดากล่าวเสียงแข็งๆ กลับมาเช่นกัน “คุณต้องการอะไรบอกมาเลยดีกว่า ตอนนี้ผมกำลังยุ่งเต็ม” “คืนนี้มีงานเลี้ยงรับรองของท่านนายก ฉันคิดว่าเราสองคนน่าจะใช้โอกาสนี้เปิดตัว ความสัมพันธ์ของเรานะคะ” แผนลวงตาง่ายๆ ขอแค่ดอจิโน่หลวมตัวมา เขาไม่มีทางสลัดเธอทิ้งได้ง่ายๆ แน่นอน “ตกลง...ผมจะไปตามนัด คุณแจ้งสถานที่มาได้เลย” ชายหนุ่มยอมรับปาก เมื่อเขาเห็นประโยชน์กับฉากลวงตาสุดอลังการนั่นเช่นกัน “คุณจะไม่มารับฉันไปงานพร้อมกันหรือไงคะ ฉากเปิดตัวจะสะเทือนวงการ สมความตั้งใจของคุณ” ลินดาเสนอแนะ หากดอจิโน่อยากเป็นข่าวในเช้าวันรุ่งขึ้น “คุณอยู่ที่ไหนล่ะผมจะได้ไปรับถูก” หนุ่มจอมกะล่อนรับลูก “คนอื่นคงจะงงถ้ารู้เบื้อหลังระหว่างเราสองคน คุณเป็นแฟนฉัน แต่ไม่รู้ว่าฉันพักอยู่ที่ไหน!!” ลินดาหัวเราะเสียงพลิ้ว “อย่านอกเรื่องเลยน่า บอกมาผมจะได้ไปรับคุณถูก” ชายหนุ่มปรามเสียงติดความรำคาญ ลินดาแจ้งที่อยู่ให้ดอจิโน่รู้ เธอกดวางสายพร้อมกับยิ้มสมใจ หญิงสาวถลาลงไปนอนกลางเตียงกว้าง หลุบเปลือกตาลงวาดวิมานในอากาศ ยามมีหนุ่มจอมกะล่อนคร่อมทับเหนือร่างตัวเอง สองมือยกลูบไล้ไปตามเนื้อตัว พลางคิดถึงมือหนาๆ ลูบไล้ตามผิวกาย ความรู้สึกที่ได้รับคงจะเร่าร้อนซาบซ่านสมใจ ดอจิโน่เปิดประตูห้องเดินเข้าไปทรุดนั่งหลังโต๊ะทำงานตัวใหญ่ เขาคำนวณแผนการคร่าวๆ ในใจ ลงมือวาดแผนลงกระดาษด้วยความตั้งใจ มาสะดุ้งตกใจเพราะเสียงทักทายของสองหนุ่ม เขานัดรวมตัวกันทุกๆ ปี “แดร็กคุณมีนัดหรือเปล่าวันนี้ คาร์คขอตัวไปคนเพราะติดธุระ แต่จะมาสมทบตอนดึกหลังจากเสร็จธุระแล้ว คุณคงไม่มีธุระสำคัญอีกคนนะ” กัมปนาททรุดตัวนั่งบนเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามโต๊ะทำงานเขาถามดักคอไว้ก่อน “เอาแน่อะไรกับแดร็กมันล่ะ ธุระสำคัญของคนหล่อก็คงไม่พ้นสาวๆ ที่อยู่ในคอลเลคชั่น” ราฟาเอลพูดแบบรู้ทัน เขาหยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมาดูค่าเวลา “ผมมีนัดแล้วจริงๆ แต่จะตามไปหลังจบงาน ไม่น่าจะดึกเกินไป” “งานเลี้ยงอะไรเหรอ?” ราฟาเอลถามกลับ เขาเลี่ยงงานเหล่านั้นเพื่อมาพบเพื่อน เหตุใดคนที่เกลียดงานสังสรรค์อย่างดอจิโน่ถึงเลือกการไปงานราตรีนั่น แทนการอยู่เจอพวกเขา “งานการกุศลนะ เรื่องนี้ไงที่อยากจะถามความเห็นของทุกคน” ดอจิโน่ตอบกลับสีหน้าจริงจัง “ถามพวกเรานี่นะ?” กัมปนาททำหน้าพิกล คนเจ้าแผนการกำลังจะหารือกับคนเที่ยงตรง “ใช่!” “เรื่องอะไร ลองพูดมาสิ!” ราฟาเอลเองก็อยากรู้ “เรื่องเดิม พอดีเจอคนที่เป็นกันชนให้ได้น่ะ ก็เลยอยากถามความเห็นของพวกคุณ เห็นด้วยหรือเปล่าที่จะใช้เธอ” “ใครกันล่ะ ที่ตกลงเป็นกันชนให้คุณแดร็ก?” เจ้าพ่อธุรกิจส่งออกถามกลับเสียงเข้ม ผู้หญิงไว้ใจไม่ได้สำหรับเขา หล่อนไม่เคยพอหากยังสามารถโกยได้ “ลินดา คลอฟอร์ด” ดอจิโน่กล่าวเสียงอ่อยๆ เขารู้ดีว่าลินดาน่ากลัว แต่หล่อนเหมาะที่สุดสำหรับงานนี้ “ลินดา คลอฟอร์ดลูกสาวรัฐมนตรีกระทรวงต่างประเทศนั่นน่ะเหรอ? หล่อนชื่อเน่าจนไม่น่าเชื่อว่าจะลอดสายตามัมของนายมาได้เลยนะ” ราฟาเอลเปรย เขายกมือเกาคางแบบกำลังใช้ความคิด “เห็นแด๊ดบอกว่ามัมไม่ได้เช็คประวัติหล่อนเลย เพราะเห็นว่าเป็นถึงลูกสาวของคนมีชื่อเสียง” ข้อผิดพลาดง่ายๆ ที่มาดามดาเรียมองข้ามเพราะลินดาเป็นคนมีชื่อเสียง “กรรม... ความจริงหล่อนก็เหมาะที่สุดนะ เพราะเวลาเลิกกัน คุณจะได้มีข้ออ้างในตัดความสัมพันธ์” หนุ่มตี๋ออกความเห็น

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more