CHAPTER 2
1597 Words
“LUCAS, how are you?” tanong ng pinsan kong si Peter.
Nasa loob ako ng opisina at abala sa pagre-review ng mga reports na ibinigay sa akin ng general manager ko.
“You can see that I'm busy with work.”
Umupo si Peter sa sofa ng naka-de-kwatro. “Your birthday is coming up. What do you want to do on your birthday?”
“I have a meeting on my birthday.”
“Lucas, aren't you having a party?”
“I don't need a party. My birthday will pass anyway.”
He sighed. “Lucas, you're not getting any younger. You need to enjoy your life too.”
“I am enjoying my life.”
“I mean, why don't you go on a date so you can have a girlfriend?”
Huminto ako sa ginagawa ko. “Did you come here to force me to find a girlfriend?”
“Not really. I just want you to be happy. Masyado ka na kasing subsob sa trabaho, nakakalimutan mo nang mag-enjoy.”
“I'm happy even without a girlfriend. Besides, I don't need to look for the right woman for me.”
Umiling siya. “Okay, it's up to you.” Tumayo siya at lumabas.
Umiling ako habang nakatanaw kay Peter. Thirty-five years old na ako. Ako ang panganay sa tatlong magkakapatid. Lahat ng mga kapatid ko ay may sariling pamilya na, kaya ako ang tinutulak nilang maghanap ng asawa.
Nang matapos ko ang meeting ng alas-diyes ng umaga. Umalis na ako ng kumpanya para pumunta sa isang kumpanya ko.
Habang nakahinto ang sasakyan ko, napansin ko ang isang babae nakaupo sa gilid ng kalsada. May hawak siyang envelope at nakatulala. Hindi ko maintindihan kung bakit hindi nawala ang tingin ko sa kanya.
“She’s such a cute beggar.”
Nakita ko siyang tumayo at naglakad sa unahan. Gusto ko sanang bumaba, ngunit nag-green light na. Umandar na ang mga sasakyan kaya umandar na rin ang sinasakyan.
“Ayun siya,” bulong ko.
Nakatayo siya sa gilid at tulala. Dumukot ako ng dalawang libo at nilukos ko ito. Nang malapit na ako sa kanya, binato ko ito sa babae. Nakita ko sa side-view-mirror na pinulot niya ang binato ko. Hindi ko namalayan na nakangiti ako habang papunta sa kumpanya.
“Good afternoon, Mr. Guerrero!” wika ng sekretarya ko nang dumating ako.
Tumango ako bilang tugon sa kanya.
“Alice, are the applicants for my personal secretary position still here?”
Umiling siya. “Pinauwi na silang lahat.”
Nagsalubong ang kilay ko. “Who said I wouldn’t come?”
She bowed her head. “Sir, I’ve been calling you since six in the morning because the applicants you need to interview have been here since then. You weren't answering my calls, so I called the former CEO to ask if he knew where you were. Mr. Leopoldo Guererro said to cancel the interview because you wouldn’t be coming.”
“Alice, who is your boss?”
“You, Sir.”
“If I’m your boss, you should only listen to me.”
“I'm sorry.”
“Just because you’re leaving the company doesn’t mean you won’t follow my orders anymore.”
“Sorry, Sir, I just felt sorry for the applicants. Some of them haven't eaten.”
“The hell I care! It’s not my fault they didn’t eat. They need a job, so they should know how to wait.”
“Sir, when would you like to conduct the interview so I can inform the HR Manager?”
“I’m no longer in the mood to interview. You interview them instead.”
She nodded. “Yes, Sir.”
“You may leave now.”
Tumalikod siya at tuluyang umalis.
Umiling ako nang lumabas ng opisina ang sekretarya ko. Binuksan ko ang laptop ko para basahin ang mga email sa akin. Habang nagbabasa ako ng mga email, bigla kong naalala ang babaeng nakita ko kanina sa kalsada. Hindi na siya maalis sa isip ko.
“f**k! Why can't I get her out of my mind?”
Tumunog ang telepono ko.
“Peter.”
“Lucas, where are you?”
“I'm here at my office, why?”
“I'm coming over.”
“I have a lot of work to do.”
“Just wait, I'm coming over.” He hung up.
“s**t!”
Isang oras pa ang lumipas, dumating na si Peter.
“Where are we going?”
“We're going to your blind date.”
Matalim ko siyang tinitigan. “Blind date?”
“Yes, you have a blind date at six o'clock this evening.”
“Didn't you ask if I wanted to?”
“I didn't ask because I knew you'd refuse.”
“I'll use my car.”
“Okay, let's use your car.”
“You're going to ride in my car?”
“Yes, so you won't escape.”
“Peter, I don't need a blind date because I've already found the girl I like.”
“Is that true?”
I nodded. “Yes.”
“Where did you find her?”
“I saw her earlier on the street.”
“On the street? Do you know her?”
“No.”
“So, how are you going to ask her out if you don't know her?”
“She's a beggar.”
Peter laughed out loud.
I frowned. "What's funny?"
He laughed again. "Out of all the women, you like a beggar? Do you really want someone who smells bad?"
“She's not smelly or ugly.”
“Are you serious?”
“Of course.”
He patted my shoulder. “Okay, if you don't want the blind date, I won't force you, but don't insist that you like a beggar.”
Bumuntong-hininga ako. “Okay, fine.”
“Good bye, Cousin.”
Dumating ang araw ng kaarawan ko. Wala akong naging handa para dito at sa halip, pumunta ako sa kumpanya para magtrabaho.
"Happy birthday!" sabi ni Peter.
Kasama niya ang kapatid kong si Lerio at ang kanyang anak, dala ang isang maliit na cake.
"Tsk! istorbo kayo," sabi ko.
“Happy birthday, Bro,” sabi naman ni Lerio.
“Thank you,” sagot ko pagkatapos kong i-blow ang kandila.
“Lucas, we've arranged a birthday party for you,” wika ni Peter.
“I told you, I don't need a party.”
“Don't say you won't appreciate the party we prepared for you,” dagdag ni Peter.
“Okay, fine!”
“Let's go to your condo.”
“My condo?”
“Yes.”
“How did you get into my condo?”
“Lerio gave us the passcode,” tugon ni Peter.
“Lerio!”
“Just for the day, Bro,” sagot ni Lerio.
Wala akong magawa kundi sundin sila. Alas-singko pa lang ng hapon nagsimula na ang party sa condo ko. Karamihan ng mga dumalo ay mga kaibigan at malalapit na pinsan ko.
“It’s so boring,” sabi ko.
Ngumiti si Peter. “May surprise kami sa ‘yo na babae, pero bawal siyang halikan at hindi puwedeng makipag-s*x sa kanya.”
“Tsk! I’m not interested.”
“Piringan n’yo na si Lucas,” wika ni Peter.
Sumunod naman ang mga kaibigan ko. Piniringan nila ako gamit ng panyo. Pagkatapos, narinig ko ang nakakaindak na musika.
“What happened?” tanong ko.
“Tanggalin mo na ang piring mo.”
Inalis ko ang piring sa aking mga mata at nakita ang isang malaking gift box.
“What is the meaning of this?”
Hindi nila ako sinagot dahil biglang bumukas ang malaking kahon at lumabas ang isang seksing babae. Nagsisigawan silang lahat, lalo na nang magsimulang sumayaw ang babae. May maskara ang babae kaya hindi makikita ang kanyang mukha
“She's familiar to me.”
Lumapit ang babae at sumayaw sa akin. Biglang umakyat ang kuryente sa katawan ko.
Fuck! I know her.
Hinawakan ko ang bewang ng babae at hinila ko siya palapit sa akin. Nagkatitigan kaming dalawa. Inalis ko ang kanyang maskara.
She is the reason why I can't sleep well.
Marahang niyang tinulak ako, at muli gumiling. Kakaibang init ang aking nadama lalo na't naglapat ang aming mga balat.
“s**t!”
Hinila ko siya at kinabig palapit sa akin.
“S-Sir.. Hindi ak—”
"Hindi ko tinapos ang kanyang sasabihin dahil siniil ko siya ng halik. Gulat na gulat ang babae sa ginawa ko, pero wala akong pakialam. Ngayon ko lang naramdaman ang ganito kasarap na halik.
Bigla niya akong tinulak at sinampal.
“Bastos!”
Hinawakan ko ang mukha niya. “Name your price so I can have s*x with you.”
“Abah! Manyakis!”
Bigla niyang sinipa ang bayag ko.
“Ouch!”
Kulang na lang ay himatayin ako sa sobrang sakit.
“Bastos! Manyak!” Tumalikod ang babae at umalis.
“Lucas!” Lumapit sa akin si Peter.
“Ouch, my balls.”
“Sinabi ko naman sa ‘yo na bawal siyang halikan.”
“I want her.”
“Lucas, hindi siya ang babae na dapat sumayaw sa birthday mo. Siya lang ang napalit dahil umatras ang orihinal na babae. Hindi siya pumayag na may extra service.”
“Find her!”
“Lucas, it’s your fault,” wika ni Lucas.
“She's the woman I'm talking about.”
“What?”
I nodded. ”She's the woman I always think about.”
“The woman on the street? The beggar woman?”
“Yeah, and I will find her.”
- Writer
