Chapter Four

1202 Words
Pearl Aphrodite Magnaye's Point of View "Pearl? Pearl? Pearl!" Napatingin ako kay Angel at nakita siyang nakataas na ang kilay niya at halatang napipikon na siya sa amin. Napakurap-kurap pa ako sa kanya at pinagpatuloy na lang ang ginagawa ko. Narinig ko siyang napabuntong hininga bago pumunta sa harapan ko at nameywang pa. "Ano bang nangyayari sayo? lagi ka na lang lutang. Parang simula last week lagi ka na lang tulala. Ano bang nangyari? tell me!" Kilala ko si Angel simula pa noong highschool kaya alam kong magfi-freak out siya kapag nalaman niya ang condition ko. "Ano ka ba Angel, okay lang ako. Don't worry about me. May iniisip lang ako tungkol sa business." Sagot ko at bumalik sa pagbabalot ng mga orders. "I know you're lying, Pearl." She said in full conviction kaya umiling naman ako. "No, I'm not Angel. I'm perfectly fine don't worry about me." Sagot ko at mukhang wala na siyang nagawa pa. Bagsak ang mga balikat niyang bumalik sa puwesto niya. Honestly, I'm not fine. Sino bang magiging okay kung malalaman mong may sakit ka? not just simple sickness like flu or cold but a tumor! I have a tumor on my stomach at may possible na maging cancer ito. I'm only twenty nine years old, marami pa akong gustong gawin, marating. Papaano na lang ang mangyayari sa akin kung magkakasakit ako? what if I will die? my life is so f****d up now. "Hello ladies!" Sabay kami ni Angel na napatingin sa kapapasok lang sa shop namin. Medyo gumaan ang pakiramdam ko nang masilayan ko siya. "O Adam, napadaan ka." Sabi ni Angel at naupo naman sa tabi ko si Adam. Humarap ako sa kanya at ngumiti. "Hi Adam pangit!" Bati ko at napasimangot naman agad siya sa pagbati ako. "Hey! I'm not pangit, Pearl. Anyway, yayayain ko sana kayong maglunch. Tamang-tama kasi na napadaan ako dito sa store niyo kaya let's eat together." "Saan ka naman nagpunta at napadaan ka dito?" tanong ko sa kanya at lalong lumaki ang ngiti niya sa akin. "Nah, I met someone kanina. Anyway, tara? treat ko today." Nabigla ako ng biglang tumalon si Angel sa kinauupuan niya. "Yes! Isang malaking himala! Manlilibre ng lunch ngayon si Adam! I want pizza kaya Greenwich tayo!" "Hoy! Greenwich? kakakain ko lang doon last time. I am craving for chicken today kaya mag Mang Inasal na lang tayo, unli rice pa." I said at sumimangot si Angel. Kahit kailan talaga may pagka-kontrabida ang babaeng ito. "Mang Inasal? no way in hell! Super bagal ng service doon. Thirty minutes ka ng naghihintay, wala pa ang order mong PM1! Dilat na ang mata natin sa gutom hindi pa dumating ang manok!" She said and I just rolled my eyes on her. "Wow ah! Parang ang Greenwich hindi. Kumain ako sa Greenwich SM Tungko at forty five minutes akong naghintay sa order ko na pizza! So sinong mas mabagal?" "Hey! Huwag na kayong mag-away pa. You want pizza and chicken? let's go to Shakeys then. Tapos na ang usapan." Sabi ni Adam at pareho na kaming sumang-ayon sa kanya. Ganito talaga kaming tatlo. Most of the time ay nagbabangayan kami ni Angel and si Adam ang referee namin. Pero kahit na nagbabangayan kami ni Angel, mahal ko iyang best friend ko that is why ayokong malaman nila ang condition ko. Hindi naman malayo ang mall mula sa shop. Nilakad na nga lang namin mula sa shop hanggang sa mall para tipid sa gasolina, nakatulong pa kami sa environment. Nang makapasok kami sa Shakeys ay agad na nag-order si Adam para sa amin. "Saan ka ba nagpunta, Adam?" tanong ni Angel sabay kagat sa isang slice ng pizza. Napansin kong napatigil si Adam sa pagkain at bigla na lamang napangiti, para bang may naalala siya. "I just met someone. My college friend back then." Sagot niya at nagpatuloy sa pagkain. Hindi ko alam pero bigla na lamang kumabog ang puso ko dahil sa sagot niya. "Babae? nakipagdate ka?" tanong ulit ni Angel at halos pinigilan ko ang paghinga ko nang tumango si Adam. 'Yup. Nag-coffee lang naman kami kanina. She's my classmate back in college days." Napatango tango naman si Angel sa sagot niya. Hindi ko alam pero sumikip ang dibdib ko sa nalaman ko. Adam is seeing someon now. I know naman na wala akong karapatang magselos but I can't help it. Wala akong karapatan pero kinakain ako ng selos. I've never seen Adam smilling like this before. Kaya ba nagyaya siya ng lunch to celebrate something? "Pearl, you okay?" napabalik ako sa Earth at napatingin kay Adam. I can see he's worried about me. "Ha?" "Naku Adam, ewan ko ba dito sa kaibigan natin. Ilang araw na siyang nasa outer space. Laging tulala at para bang ang lalim ng iniisip. Minsan nga naiisip ko na baka na-r**e siya at hindi nagsasabi sa atin." Sinamaan ko ng tingin si angel. Kung anu-ano na lang kasi ang lumalabas sa bibig ng babaeng ito. "Angel don't say that." suway sa kanya ni Adam kaya inirapan ko siya. "Do you have problems, Pearl? kung mayroon don't hesitate to tell us. We are friends right?" Yes, tama ka Adam. We are only friends. Nothing more, nothing else. Umiling ako sa kanila bago kumuha ng isang fried chicken at kumagat dito. "Wala akong problema guys. Masyado kayong nag-aalala sa akin. Papaano na lang kung nawala na ako, eh di baka nabaliw na kayo. Don' worry about me, everything is fine." I lied. It's not fine, everything is not fine. Ibinaba ko na ang chicken na hawak ko at iniabot ang isang baso ng iced tea. Suddenly, nakaramdam na lang ako ng pagkabusog. Maybe I'm not that hungry. "Oy Pearl, kumain ka na. Ubusin mo iyan." Sabi ni Angel at itinuro ang chicken, umiling naman ako. "Nah, ayoko na. I'm full." Sagot ko at napataas na naman ang kilay niya. "Full? nakaisang drumstick ka pa lang diyan busog ka na? diet ka girl?" "I'm not that hungry kasi. Ipatake out na lang natin iyan." I said and excuse myself at nagpunta sa rest room. Napatingin ako sa salamin and I can see the dark circles around my eyes. Tangina Pearl, mukha kang panda. Kinuha ko ang concealer at powrder ko sa pouch ko at nag-ayos. Maybe nag-aalala ang dalawang kumag dahil sa look ko. Dapat maging healthy ang look ko. Palabas na ako ng rest room nang magring ang cellphone ko at tiningnan ko ang calleer id. Telephone number lang ito, sinagot ko na din kasi baka customer. "Hello? may I know whon is this?" tanong ko at nakarinig ako ng boses ng babae. "Is this Miss Pearl Magnaye?" "Yes, speaking." "Ah Ma'am, I am Nurse Heidi from Icarus Medical City. Dr. Rodney Filoteo wants to remind you about the endoscopy test for tomorrow." Napabuntong hininga ako. Oo nga pala, kailangan kong bumalik sa ospital for endoscopy. "Ah yes. Don't worry, I'll be there. Thank you for the reminder." Sagot ko at inend na ang call. I hope na sana hindi negative ang result ng test ko bukas.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD