“หมอสองดูรีบร้อนจังเลยนะคะ มีธุระสำคัญเหรอคะ” แพรวนภาที่แอบจับจ้องปรมินทร์อยู่รีบเดินมาดักหน้าเอาไว้ เมื่อเห็นหนุ่มหล่อที่ตัวเองหมายปองจ้ำอ้าวจะออกจากโรงพยาบาล “พอดีผมต้องไปดูน้องสาวน่ะครับ” “อย่าบอกนะคะว่าน้องสาวเพื่อนคนเดิม” แพรวนภาได้ไม่ยาก เพราะรู้ดีว่าปรมินทร์ไม่ได้มีพี่น้องเป็นผู้หญิง “ใช่ครับ” “วันนี้เธอก่อเรื่องอีกแล้วเหรอคะ” แพรวนภาลืมตัวพูดตำหนิ “เธอไปดื่มน่ะครับ ผมกำลังจะไปตามกลับบ้าน” “หวังว่าจะไม่เมามายเหมือนคืนนั้นนะคะ” น้ำเสียงแพรวนภาเต็มไปด้วยความเยาะหยัน “ผมถึงต้องรีบไปไงครับ เพราะไม่อยากให้เธอเมามากแบบคืนก่อน” “งั้นแพรวไปเป็นเพื่อนดีไหมคะ” “ผมไม่รบกวนเวลาหมอแพรวดีกว่าครับ” “ไม่รบกวนเลยค่ะหมอสอง แพรวกำลังจะกลับบ้านพอดีค่ะ” “ผมเกรงใจน่ะครับ” “ไม่ต้องเกรงใจเลยค่ะ แพรวเต็มใจ และอีกอย่างนะคะ มันคงไม่เหมาะถ้าหมอสองจะต้องดูแลน้องสาวเพื่อนตามลำพัง” “มันก็ไม่น่ามีป