Sa tagal ng byahe ay nakatulog si Mia sa sasakyan lalo pa’t bumuhos ang malakas na ulan. Napatingin si Holland sa relo sa pulsuhan nito at malapit ng mag-alas singko ng hapon. Nilingon niya ang dalaga at mahimbing itong natutulog kaya kinuha niya ang makapal na coat at hininto muna ang sasakyan saka niya kinumot sa dalaga ang coat at hinawi niya pa ang ibang hibla ng buhok nito nang tumatabing sa mukha.
“You’re beyond beautiful, Mia.”
Sambit ng binata at panaka-naka niyang tinitingnan ang dalaga habang nagmamaneho papalabas sila ng Maynila.
Ilang oras pa ang lumipas hanggang sa nakarating sila sa bayan ng Makiling. Nang tumila ang ulan ay pinatay ni Holland ang aircon ng kotse at binuksan niya ang bintana. Napasinghap siya nang pumasok ang malamig na simoy ng hangin. Tiyak na matutuwa
