มาเฟียมาดร้ายพ่ายรัก (พ่อเลี้ยงแทนไท&ใบบัว)

Chapter 5

พ่อเลี้ยงแทนไทเดินกลับห้องนอนด้วยท่าทีหัวเสียอย่างเห็นได้ชัด เขาพยายามทำให้ใบบัวมองโลกในแง่ดีและไม่ยุ่งกับสิ่งพวกนี้ ส่วนเขานั้นจำเป็นต้องทำเพราะมันเป็นธุรกิจของครอบครัวแต่ใบบัวมีสิทธิ์ที่จะไม่ยุ่งเรื่องพวกนี้ เธอเป็นผู้หญิงและไม่ควรจะเอาตัวเองมาอยู่ในจุดที่อันตราย

"เฮ้อ! เซ็ง"

เขาสบถออกมาก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำเอาฝักบัวราดตัวเพื่อให้ตัวเองอารมณ์เย็นขึ้น แล้วกลับมาที่นี่ทุกคนปกป้องและให้ท้ายใบบัวทุกคน ก่อนหน้านี้เอาแต่ใจตัวเองมากกว่านี้อีกเพิ่งจะดีขึ้นตอนมาอยู่กับเขาเนี่ยแหละ เพราะทุกคนสปอยเธอแบบนี้ไงถึงได้ดื้อแบบนี้

ทางด้านของใบบัวเธอขึ้นไปในห้องนอนของตัวเองจัดของให้เรียบร้อยจากนั้นก็เดินไปหาพ่อเลี้ยงแทนไทที่อยู่ข้างห้องของเธอ

"พ่อเลี้ยงใบบัวขอเข้าไปหน่อยได้มั้ยคะ"

หญิงสาวเคาะประตูหน้าห้องอยู่สักพักแต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับจากคนข้างใน หญิงสาวค่อยบิดลูกบิดประตูก่อนจะยิ้มออกมาเมื่อมันไม่ได้ล็อค

"อุ๊ย ไม่ได้ล็อคนี่นา"

เธอค่อยๆเปิดเข้าไปข้างในมองหาชายหนุ่มแต่ก็ไม่เจอเลยได้ยินแต่เสียงน้ำไหลกระทบพื้นก็แสดงว่ากำลังอาบน้ำอยู่ ใบบัวยิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนจะเปิดตู้เสื้อผ้าเตรียมชุดให้ชายหนุ่มในระหว่างรอเขาเดินออกมาจากห้องน้ำ พ่อเลี้ยงไม่ชอบเอาเสื้อผ้าเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำจะหาชุดหลังจากที่อาบน้ำเสร็จแล้วเท่านั้น

ใบบัวนั่งรอเขาอยู่บนเตียงนอนมองซ้ายมองขวาอย่างแปลกตา ห้องนอนตกแต่งไม่เหมือนของเธอเลยสักนิดเดียวสีออกโทนมืดมากกว่าของเธอที่เป็นสีสดใส พ่อเลี้ยงแทนไทที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จเดินตัวเปล่าพร้อมกับผ้าขนหนูเช็ดผมไปด้วยเดินออกมาจากห้องน้ำในสภาพล่อแหลม ใบบัวได้ยินเสียงเปิดประตูก็หันไปมองด้วยรอยยิ้มหวานก่อนจะเบิกตากว้างอย่างตกใจเมื่อภาพที่เห็นมันเป็นภาพที่เธอไม่ควรเห็น

"เฮ้ย!"

"กรี๊ดดดดดด หนอนน้อย"

ใบบัวเอามือปิดตาตัวเองทันทีที่เห็นความเป็นชายของเขาที่มันโผล่ออกมาเด่นสง่า พ่อเลี้ยงแทนไทรีบเอาผ้ามาปิดไว้ก่อนจะเดินไปคร่อมตัวหญิงสาวพร้อมกับเชยคางเธอขึ้นมามองสบตากับเขา

"เมื่อกี้พูดว่าอะไรนะ หนอนน้อยเหรอ... กล้ามากเลยนะที่บอกว่าเห็นของพี่แล้วเรียกมันว่าหนอนน้อย"

"ก็มันน้อยจริงอ่ะ"

ใบบัวสวนกลับทันที พ่อเลี้ยงแทนไทถึงกับเลือดขึ้นหน้าเอามือหญิงสาวมาจับความเป็นชายของเขาอย่างรวดเร็ว เธอตาโตรีบดึงมือกลับคืนนี้ต้องนอนไม่หลับแน่นอนเลย ฮือออ ทำไมเธอต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วย

"กรี๊ดดดดดด ไม่จับ อี้"

"ก็จับให้มันพองไงแล้วมาดูกันว่าเป็นหนอนน้อยรึเปล่า"

"ฮืออออ ไม่เอาแล้วไม่อยากดู"

ใบบัวเอามือปิดตาตัวเองไว้ร้องไห้ออกมาทันทีอย่างทำอะไรไม่ถูก ทำไมเธอต้องมาอยู่ในสภาพนี้ด้วยก็ไม่รู้ผู้หญิงบริสุทธิ์ผุดผ่องอย่างเธอไม่ควรมาเห็นอะไรแบบนี้

"กล้ามากเลยนะที่เรียกมันว่าหนอนน้อยอ่ะ"

พ่อเลี้ยงแทนไทเอาผ้าเช็ดตัวพันตัวไว้ก่อนจะอุ้มใบบัวมานั่งลงบนตัก เธอค่อยๆลืมตามองชายหนุ่มหน้าอกซิกแพคแน่นมากคงเพราะเขาออกกำลังกายถึงได้ดูสุขภาพดีขนาดนี้

"อยากดูอีกมั้ย"

"อี้! โรคจิตแน่นอนเลยพ่อเลี้ยงอ่ะ ทำไมถึงมาเปิดของตัวเองให้ใครต่อใครดูแบบนี้"

"เปิดให้ใครดูที่ไหน เราเองต่างหากที่เข้ามาโดยไม่ได้รับอนุญาต พี่ปิดประตูแล้วเราเข้ามาได้ยังไง"

ทั้งสองคนเริ่มมีปากเสียงกันอีกครั้งแต่ก็เป็นการทะเลาะกันที่ไม่รุนแรงอะไร ใบบัวอ้ำอึ้งไม่รู้จะเถียงอะไรเพราะจริงๆเธอก็ถือวิสาสะเข้ามาเอง

"ก็มันไม่ได้ล็อคนี่นา"

"ไม่ได้ล็อคก็ไม่ควรเข้ามามั้ย รอบหน้าถ้าดื้อแบบนี้อีกจะโดนมากกว่านี้"

ใบบัวมองมือตัวเองที่เอาไปจับความเป็นชายของเขาก็รู้สึกแย่มากไม่รู้จะลบภาพให้มันออกไปยังไงดี รู้สึกโกรธตัวเองมากที่พลาดแบบนี้

"รู้สึกยังไงบ้าง... สัมผัสมันเป็นยังไง"

พ่อเลี้ยงแทนไทหัวเราะออกมาอย่างขำขันที่ได้แกล้งหญิงสาวตรงหน้า เอาจริงโกรธนะเว้ยที่มาเรียกน้องชายของเขาเป็นหนอนน้อยถ้าไม่ใช่น้องนี่จับปล้ำไปแล้ว จะได้รู้ว่าถ้ามันพองโตขึ้นมาเค้าไม่เรียกหนอนน้อยหรอก

"กรี๊ดดดด ห้ามพูดถึงมันสิ"

"คนเรามันก็ต้องเห็นอยู่แล้วมั้ยจะอะไรนักหนา"

"แต่ใบบัวไม่เคยเห็นนี่นา ฮืออออ ต้องฝันร้ายแน่นอนเลยอ่ะคืนนี้"

ใบบัวทำหน้าบึ้งบูดสะบัดหน้าใส่ชายหนุ่มอย่างงอนๆ เธอเป็นน้องสาวของเขานะทำแบบนี้จะมองหน้ากันติดได้ยังไง พ่อเลี้ยงโอบรอบเอวเธอไว้ก่อนจะดึงเข้ามาใกล้ใบหน้าทั้งสองคลอเคลียกันจนหญิงสาวรู้สึกหัวใจเต้นแรงอย่างบอกไม่ถูก

"หัวใจเต้นแรงจัง"

ชายหนุ่มเอ่ยออกมาเสียงเบาริมฝีปากหนาลากไล้ไปตามแก้มนวลอย่างหลงไหล ทำไมถึงรู้สึกแบบนี้ก็ไม่รู้มันอยากอยู่ใกล้ๆอยากกอดไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ส่วนใบบัวเธอชอบที่พ่อเลี้ยงกอดและสัมผัสเธอมันให้ความรู้สึกอบอุ่นแปลกๆ

"อย่าทำแบบนี้สิคะใบบัวเป็นน้องสาวพ่อเลี้ยงนะ"

"พ่อแม่เดียวกันก็ไม่ใช่... หรือไม่จริง"

เขาเอ่ยออกมาเสียงเบาก่อนจะยื่นริมฝีปากไปจูบใบบัวอย่างอ่อนโยน หญิงสาวหลับตาลงช้าๆรับสัมผัสของเขาด้วยความเต็มใจ นี่เป็นครั้งแรกที่ทั้งสองคนมีความสัมพันธ์ที่มากกว่าที่เคยมากสุดก็แค่กอดแต่ทำไมครั้งนี้ถึงอยากจูบกันก็ไม่รู้...

"อื้อ...พ่อเลี้ยงใบบัวจะไปหาคุณปู่แล้ว"

"รีบไปไหนเดี๋ยวตอนเย็นก็เจอกันอยู่แล้ว เดินทางเหนื่อยๆนอนพักก่อนดีมั้ย"

เขาลูบผมหญิงสาวแผ่วเบาดึงเธอมากอดแนบอก ใบบัวซุกใบหน้าลงกับไหล่กว้างหลับตาลงช้าๆเพราะเดินทางหลายชั่วโมงทำให้เธอรู้สึกล้ามาก

"พ่อเลี้ยงหายโกรธใบบัวนะคะ ใบบัวจะไม่ทำอีกแล้ว"

"พี่ไม่ได้โกรธใบบัวหรอก แค่ไม่อยากให้ไปยุ่งกับเรื่องพวกนั้นเข้าใจใช่มั้ย"

เขาลืมไปเลยนะว่ากำลังโกรธเธออยู่ที่จริงควรจะโกรธมากจนไม่พูดด้วยสิแต่ทำไมถึงมากอดกันแบบนี้ล่ะ บางครั้งเขาก็งงตัวเองมากเหมือนกันคำพูดบางอย่างก็ย้อนแย้งกับความรู้สึกและการกระทำ

"เข้าใจค่ะไม่ทำอีกแล้ว แต่ว่าใบบัวได้รางวัลแจ็คพ็อตแตกกำไรเป็นแสนเลยนะ"

"เพิ่งพูดไปเองนะ..."

"แหะๆก็อยากอวดนี่นา"