He Says She Says

Lexine Effect

Chapter Eight

Lexine Effect

(Lexine’s POV)

                 “I don’t know how else I’m going to tolerate you anymore, Bryce! Geez, hindi na ikaw ang dating Bryce na nakilala ko. Your presence annoys me this days! What happened to you?”

            Napahinto ako sa paglalakad dahil sa sigaw ng pamilyar na tinig na iyon. And as if on cue, nakita ko si Ana na padabog na kinukuha ang bag niya sa alalay niya. Bryce was there but his back is on me pero para safe nagtago pa rin ako sa may tagong pasilyo sa may gilid na malapit sa entrance ng building namin.

                 “I am this Bryce, Ana, nothing changed.”

                 “Oh yeah really? Ewan ko sa’yo! D’yan ka na nga!”

                 “H’wag mo’kong tatalikuran habang kinakausap pa kita! Ana! Bumalik ka dito, isa!” sigaw niya sa papalayong babae na hindi man lang nagawang lingunin siya.

            Nakita kong nag-clench ang fist niya bago siya tumalikod at naglakad na rin palayo. Napabuntong hininga ako. Nahihirapan na masyado si Bryce. Kilala ko ‘yon eh. Hindi pa siya kahit kailan nagka-gano’n. Once lang. Nung inilayo ko ang sarili ko sa mga Gonzales.

                 “Oy, Ate, sinong pinagtataguan mo d’yan? H’wag mong sabihing may nahabol na naman sa’yong groupies? Ano ‘yan, meteor garden lang ang peg? Laging harass?”

            -____-

            Binatukan ko nga ang gagang si Sheena na bigla-bigla na lang sumusulpot sa kung saan-saan. “Gaga hindi. Nag-eavesdrop ako kanina kina Ana at Bryce. Tsk, nag-away sila. Bakit kaya? Wala namang ginagawang masama si Bryce ah.”

            Nanlaki ang mata ni Sheena at nag-cross ng arms. “At ngayon naman pinagtatanggol mo na si kuya Bryce? Seryoso, Ate?”

                 “Tange, hindi sa gano’n. Pero alam ko ‘yon, hindi na nambababae si Bryce. Matino na ‘yun, sigurado ako do’n. Kaya anong posible niyang gawin para magalit ng gano’n si Ana sa kanya na kulang na lang eh sampalin siya? Pagod na masyado si Bryce para dagdagan pa ang mga isipin niya na dulot ng pag-aaway nila ni Ana.”

            Tinitigan ako ng kapatid ko. Para siyang nag-iisip at hindi ko alam kung bakit o kung para saan. May nasabi ba akong mali? o.0

            Tas maya-maya nag-sigh siya. “Kung ano man ‘yang pakulo n’yo ni kuya Bryce, kung ako sa inyo ititigil ko na. Naku kayo talaga. Mahirap kayang laging may pinipigil noh.”

                 “Ano bang pinagsasasabi mong bata ka?” =___=

            She frowned sabay hawak sa magkabilaan kong balikat. “Minsan, kahit minsan lang, Ate, maging selfish ka naman. Intindihin mo muna ‘yang sarili mo bago ang iba. Ikaw rin malay mo, kakaasikaso mo sa iba, may mga bagay na hindi ka nakikita kaya puro ka lang tamang akala at hinala. Sus.”

            Natigilan ako do’n. Anong ibig niyang sabihin? Di ba nga dapat hindi ka selfish? Pero… “Pa’no sila?”

                 “Ate, deserve mo ring maging happy. Kahit ngayon lang kung pwede, h’wag mo na muna isipin ang iba. Go with the flow.”

            Naka naman ‘tong kapatid ko. “Harot-harot mo. Dami mong alam.” -___-

                 “Nemen, ako pa.” 8)

            =_____="

            Iniwan ko na ang bruha do’n at sinundan ang tinungo ni Ana kanina. Tumakbo ako para maabutan ko pa siya sakaling may puntahan man siyang iba. I saw her with Aldrin at para bang pinakikiusapan niya ito sa isang bagay.

            Naiintriga na talaga ako ah. “Uhm hello? Excuse me?”

            Sabay silang napatingin sa akin. Nakakunot ng noo si Aldrin, si Ana naman ngumiti ng tipid. “Hi, Lex.” ^u^/

                 “Hello. Ano kasi… pwede ba kitang makausap?”

                 “Yeah, sure.”

            Kusang umalis si Aldrin matapos niyang ngitian lang si Ana na parang alam na nila kung anong ibig sabihin ng ngiting ‘yon. Tapos bumaling sa akin si Ana na nakangiti ng tipid. “May problema ba?”

            Hinalungkat ko sa bag ko ang isang flyer na may kalakip na calling card bago ibigay sa kanya. “Subukan mo lang. Wala namang mawawala.”

            She scanned the paper. Then she turned to me in confusion. “Radiation therapy?”

            Tumango ako. “My Mom’s doctor referred her to that. Effective daw ‘yan pero hindi sinubukan ng Mom ko kasi nga… I think she gave up on herself already. Ang sabi nila, the radiation from the laser will minimize the tumor until it dissolves eventually. Gaya nga ng sinabi ko kanina, subukan mo lang, Ana. Wala namang mawawala. Hindi ‘yan katulad ng chemo na hihigupin ang lakas mo and will restrict you to be active with things you wanted to do.”

            Nag-isip siya saglit. Sana naman hindi niya tanggihan kung hindi ipapa-kidnap ko talaga siya tapos ipapagamot ko siya hanggang sa gumaling. Ang tigas kasi ng ulo ng taong ‘to eh. Hindi na lang humanap ng ibang paraan bukod sa chemo eh hindi naman terminal ang tumor niya. -___-

                 “Alright.” eh? “Susubukan ko ‘to. Sa isang kondisyon, Lex.”

                 “Kahit ano, kahit ano.” *0*

                 “Wala kang pagsasabihan nito. Ayokong umasa silang gagaling ako. Tama nang ako lang ang ma-disappoint kapag nag-fail ‘to.”

            I nodded eagerly. Naiintindihan ko naman siya eh. Kahit ako ang nasa kalagayan niya hindi ko rin gugustuhing ma-disappoint yung mga taong umaasa na mabubuhay ako. Pero naman eh! Hindi naman kasi terminal yung sakit niya! =___=

                 “Osya, Lex. I’ll go ahead. Salamat dito.”

                 “Mm. Don’t worry ‘bout it. Gagaling ka, pramis.”

            She only chuckled then proceeded to walked away. I walked off the other direction papunta sa court ng Firebirds. Malayo palang dinig ko na ang mga hiyawan at talbog ng bola na galing doon. Sumilip ako sa entrance. Nadatnan kong nasa benches si Bryce at Jelo na nag-uusap then Zone come up to them.

            But as I look closely, mukhang magkaaway sina Jelo at Bryce. @0@a

            Lumapit ako ng konti para makapag-eavesdrop pa. Hobby ko na ata ‘yan, bwahaha.

                 “I don’t care, she’ll come around.” Exhausted na dinig kong sabi ni Bryce.

                 “Paano mo ba nasasabi ‘yan ng ganyan kadali? Mahalaga sa’yo si Ana hindi ba? Makipagbati ka na!”

                 “Siya ang may gusto no’n, Jc. Pabayaan n’yo na nga lang ako. Napapagod na’ko ng kakabuntot kay Ana, may sarili siyang buhay. Pabayaan n’yo na siya.”

                 “Eh sira ka naman pala talaga, tol eh. Ikaw ‘tong may gustong bumuntot sa kanya lagi baka nakakalimutan mo. Ikaw ang may gustong isama siya sa California kahit alam mong may mahal siyang iba. Kahit alam mo na parang niloloko ka lang rin niya.”

            Nakita ko ang pagkuyom ng palad ni Bryce. Ni hindi siya sumagot kaya napailing lang si Jelo. Zone wasn’t talking but he’s observing Bryce. I saw that. Bigla akong nakaramdam ng guilt. Hindi ko alam kung bakit pero nagi-guilty ako.

            Ano bang ginawa kong masama?

                 “Uhm… Bryce?”

            His attention automatically turned to me when I made my presence known. Agad na nag-soften yung mukha niya then he smiled, washing away all the remnants of earlier’s arguement between him and Jelo.

                 “Hi. I was wondering where you’ve been. Kanina pa kita hinahanap.”

                 “Uh… ano lang… may kinausap lang ako tungkol du’n sa interview para sa campus catch. Anyway… hello guys.” (^0^)/

            Ngumiti lang si Zone na parang may kasamang smirk while Jelo awkwardly raised his hand to wave. Malamang hindi niya naiintindihan kung bakit ako nandito at kung bakit ko kinakausap si Bryce aka si walking one night stand.

            Ewan ko nga rin ba. -___-a

                 “May gagawin ka pa ba, Lex?” nakangiting tanong ni Bryce.

            Tinitigan ko siya ng mabuti. The bags under his eyes are visible but surprisingly, his blue orbs are shining and smiling to me. Nung nakita ko siya kanina nung papasok ako sa building habang nag-aaway sila ni Ana, para siyang durog na durog at pagod na pagod. Pero ngayon hindi ko na makita pa ang mga ‘yon.

            Magaling lang ba talaga siyang magtago o may iba pang dahilan do’n?

                 “Wala naman. Wala kaming rehearsal ngayon eh. Bakit?”

            His smile widened. “Really? May nakita kasi akong bagong bukas na coffee shop sa malapit. Wanna go there? My treat.”

            Ngumiti ako tapos tumango. “Sigi.” ^___^

                 “Teka lang ah, magpapalit lang ako ng shirt sa locker. Mabilis lang.” then again, to my genuine surprise, he kissed my forehead quite… longingly (?) tapos saka siya umalis at tumakbo papunta sa locker area nila.

            Ilang na bumaling ako ng tingin kina Zone at Jelo. Mas concerned ako sa tingin na ‘yan ni Jelo eh. At least si Zone alam ang background namin ni Bryce dahil kababata namin siya. Aish, anubey. =___=a

                  “Narinig ko yung… pinag-uusapan n’yo ni Bryce kanina. Ano… sana… don’t be too harsh on him. He doesn’t deserve that. Especially not now.”

                 “7-eleven girl—I mean Lex, siya naman kasi ang naghuhukay ng sarili niyang libingan eh. Siya ang gumagawa ng sarili niyang problema. Do you know how hateful he is with Ana’s cousins and friends? Do you know how overprotective he gets with Ana na wala naman siyang masabing dahilan kung bakit? He’s being unfair with Ana. Hindi naman siya ang mahal nung tao eh, singit siya ng singit.”

                 “Pero mahal niya si Ana.”

            The moment na binitawan ko ang salitang ‘yon, Zone chuckled na parang ang sarkastiko nung tawang ‘yon. “I’m sorry but I doubt that. He loves Ana, yes. But the way I’m reading your eyes right now, Lexine Gonzales, there’s a lot you’re not figuring out with Bryce.”

                 “Gaya ng?” o.0

                 “Hey, guys, I’m back! What did I miss?” wrong timing, Bryce, wrong timing. -___-++

            Nakangiting bumaling si Zone kay Bryce na nasa likuran ko. “Nothing, tinatanong lang namin kung pwede kaming sumama ni Jc. Gusto rin naming makita yung coffee shop.” Waaaah si Zone-labs sinungaling. = o =

                 “Gano’n? Okay lang sa’yo, Lex?”

            Tumango ako kay Bryce. “Okay lang, basta lilibre nila ako.”

            Tumawa lang siya tapos inakbayan ako and then we walked. Kinuha lang ni Jelo ang varsity jacket niya at ang bag bago sumunod sa amin.

(Jc/Jelo Cielle’s POV)

            Hindi ko maintindihan kung anong pakulo ni Zone eh. Wala naman akong balak sumabit sa ganitong trip. Ni hindi ko nga kilala personally ‘yang si 7-eleven girl though she seems nice. Nawi-weirduhan lang ako kay Bryce kaya ako napasama bukod sa hinatak ako ni Zone.

            Ano ba naman ‘to? -___-

                 “Hoy, Zone.” Hatak ko sa kanya nang makapasok ng convertible ni Bryce yung dalawang parang mag-syota kung mag-harutan. “Ano ‘tong pakulo mo? Bakit hinatak mo pa ako dito?”

                 “Wala akong kasama eh, ayokong ma-boring.”

            Gago talaga neto. -___-

                 “Eh bakit nga kasi tayo andito?”

                 “Iko-confirm ko lang ang hinala ko.”

                 “Anong hinala ‘yon?”

            Kita mo ‘tong kabastusan ng taong ‘to. Ni hindi man lang ako sinagot, pumasok lang ng basta-basta sa coffee shop. Ano ba kasi talagang nangyayari dito? Masisiraan na ako ng bait ah! Hindi na nakakatuwa!

                 “Choco java frappe tsaka vanilla cream cake.” *0* nadatnan kong order ni 7-eleven girl.

            I watched carefully as Bryce seems to be oblivious of his surrounding. Kay 7-eleven girl lang siya nakatingin. And here I am wondering kung bakit wala na siyang drive na makipag-s*x sa kung sinu-sinong babae gaya ng ginagawa niya dati. I thought it was because of Ana or he’s just plain busy with Emerald.

            Si 7-eleven girl nga kaya ang dahilan? Pero imposible naman. Bakit? Eh mahal na mahal n’yan si Ana. Ahhh! Nakakasira ng ulo! __

                 “Oy tol, dito.” Sabay hatak ni Zone sa akin doon sa mesang inokupa nung dalawang parang may sariling mundo. “So… Lex… what happened to you?”

            Nagtataka akong tumingin kay Zone. I’m pretty sure hindi niya rin kilala ‘yang babaeng ‘yan. Di ba fan lang namin ‘yan? Pero bakit parang kung makapagsalita sila eh parang ang tagal-tagal na nilang kilala si 7-eleven girl? @.@a

                 “Wala naman. May dapat bang mangyari sa’kin?” 0.o

                 “Oh come on. Tayo-tayo na lang ang nandito eh. You can come out now, why disguise as being a fan?” may smirk na sabi ni Zone.

            Ramdam kong sinipa ni Lex si Zone sa ilalim ng mesa. Natawa si Bryce na tumigil rin nung nag-glare si Lex sa kanila. Okay… “Guys, you’re losing me, what’s going on?”

                 “HAHAHAHAHA! :D Poor Jc. :P Tara, babe, order tayo ng caramel ice cream nila.” tawa ni Bryce sabay hatak kay Lex pabalik sa may counter.

            Ano ba ‘yun? =____=

                 “Lex is Bryce’s first love.” Out of the effin’ blue, Zone stated rather… solemnly.

            Napatingin ako sa kanya na nanlalaki ang mga mata. “Anong sabi mo? Di ba si Ana ang first love ni Bryce?”

                 “Hindi. Wala pa si Ana nung mayroong Divine villa, Ashtonville at Soriano empire. Matagal na ‘yon masyado, nabaon na sa history ng Emerald ang tatlong clans na ‘yon na unang naging dominant sa business. Before, Bryce was set to marry Lex. The Soriano’s and the Gonzales’ are the tight clans amongst of those in the Emerald. Hindi mo mahihiwalay si Bryce kay Lex noon. He’s completely swooning over Lex before. But Lex together with Bryan whose Bryce’s older brother, plotted some escape plan to get out of their own families’ hold. Gusto sana isama nung dalawa si Bryce but Bryce didn’t really have no effin’ balls to disobey his parents. So he ended up losing Lex and being bound as Ana’s fiance.”

            Napakunot ako ng noo. “Bakit naman iiwanan ni Lex ang pamilya niya? Tsaka ba’t ganu’n? Kung mahal ni Bryce talaga si Lex edi sana sinundan niya.”

                 “Tutol sina Lex at Bryan sa arranged marriage tradition ng Emerald. If… they run away, they will be disowned and therefore, hindi sila isasama ng Emerald para maging bachelors for the marriages.”

                 “So… bakit nga hindi na lang sinundan ni Bryce si Lex? Mahal ba talaga niya o…”

                 “Don’t get him wrong, he loves Lex. He loves her too much na kahit na anong bagay ang makakapagpasaya kay Lex ibinibigay niya. Lex wanted him to set her free. She didn’t ask him to go with them when they ran away. She just asked him if Bryce could set her free and be happy with everything he has. He did.”

                 “He didn’t. Wait a sec… Damn, dude, is she the reason why Bryce’s a playboy?”

            Nagkibit ng balikat si Zone. “Maybe, maybe not.”

                 “Eh paano si Ana?”

                 “Mahal rin ni Bryce si Ana. Just… not with the same level that he fell in love with Lex. I don’t know who’s greater, I don’t know who’s not. The only person that knows is Bryce and Bryce alone.”

            Lumingon ako sa kinaroroonan nung dalawa. I saw Lex was fidgeting with the leaflets na nasa counter habang sinusubuan siya ng ice cream ni Bryce. Then they laughed at something that Lex said.

            Simula nang magkasakit si Ana hindi na naging masaya si Bryce. Pero simula rin naman nung matalo siya sa pustahan namin nagsimula na siyang magbago. Na para bang sa araw-araw na ginawa ng Diyos eh puro kamalasan ang hinuhulog sa kanya kaya laging biyernes santo ang pagmumukha.

            Ano ba talaga, tol? Labo mo eh.

                 “Bryce! H’wag! Isa! Kyaaaaah!”

            Nakita ko na lang na kinikiliti ni Bryce si Lex sa tagiliran na nakatawag ng atensyon ng mga tao do’n. Bryce was grinning like a love sick puppy while looking deeply on Lex’s eyes na mukhang hindi naman pansin ang ginagawa ng kaharap niya basta tawa lang siya ng tawa at tili ng tili.

                 “Zone? Who do you think does Bryce love the most?”

                 “If you’d ask me… I’ll go for Lex.”

            In all honesty, I am agreeing with Zone here. What I see with Bryce now, how happy he is with Lex’s company, I feel like it’s Lexine’s effect on him. He’s a changed person around her. A different one. The one we really never saw in him for the life of us.

            Pero ang tanong… paano si Ana?