Chapter 12 - LUCY
1377 Words
"How are you?" Nagaalalang tanong ni Sam kay Katharine pagkarating niya.
"Medyo ayos naman na." Tugon niya ng may bahid ng inis sa kaniyang boses.
"I'm sorry. Hindi ko naman alam na ganon kalala ang mangyayari."
"Masama pa rin loob ko sainyong lahat." Wika niya atsaka naupo.
"By the way, guys. How was the chase?" Pagiiba niya kaya kumunot ang noo namin nila Sam at Ken.
"Kamusta ka na, Wil? Ikaw, John?"
"How did you know?" Takang tanong ni Ken.
"Ahh. Lauren told me. Sila nila Wil at John."
Kaya pala niya nalaman.
"I'm fine." Sagot ni Wil.
"I could still fill the sudden jerk on my lower mid of my body." Sabi ni John.
"Shut up. It's just you being horny." Sambit ni Sam kaya napatawa sila nila Wil kasama si Katharine.
"You know this stuffs, huh." Wika sakaniya ni Sam.
"I'm not that innocent." Pagkanta niya sa kanta ni Britney Spears.
"Anyways. Do you guys think we could use this to find them?" Paglabas niya ng tatlong syringes na may mga needles. Bigla ko namang narinig ang pagkabigla ni Wil.
Bigla siyang napaatras at muntik pang malaglag sakaniyang kinauupuan nang makita ang mga needles. Inalis kasi ni Katharine ang mga takip kaya kitang kita ito.
"Hindi mo ba talaga matandaan kung nasaan kayo noong ibinigay niya ito?" Tanong niya habang hawak ang mga ito.
Napalunok si Wil at halos malaglag na sakaniyang kinauupuan dahil sa pagatras niya sa mga ito.
"Wait. So did he gave you like this or still in a bottle?" Tanong ni Ken nang makuha niya ang syringes kay Katharine.
"I think he gave me like that —syringes with the drugs—."
"He gave me box. Parang maliit na baul. Tapos nandoon yang tatlo sa loob." He explained while remembering it.
"Sam, kamusta na yung buhok?" Biglang tanong ni Katharine kay Sam.
"Ahm... still working on it."
"Oh! Oo nga pala. May ipapakilala ako sainyo." Sabi niya at may kinuha sakaniyang bag.
"Look—"
"Ahhhh!!" Sigaw ni Sam nang makita ang jar na may lamang gagamba. Maliit lamang ito ngunit grabe na ang reaksyon niya.
"What? Tignan mo oh."
"No!!" He exclaimed. Natumba siya sakaniyang kinauupuan dahil sa sobrang paglayo.
"Ok, ok." Wika ni Katharine at naupo ng maayos. Si Sam naman ay naupo rin ngunit pinagpapawisan na siya.
"Bakit parang pinagpapawisan ka? Anong nangyayari sayo?" Nagaalala niyang tanong atsaka inilapit ang kaniyang hawak kay Sam.
"I think I should work on it to find... find them right now." Nagmamadali niyang ayos sakaniyang gamit habang hindi maalis ang tingin sa hawak ni Katharine.
Pagkaalis niya'y tumawa si Katharine pati na rin sila John.
"I can't believe he's really afraid of those." Wika ni John.
"Told you." Sabi naman ni Lauren.
"Okay. But, enough, Katharine, okay? Nakabawi ka na kaya itigil niyo na iyan." Ani ni Wil.
"Depends if he stopped." Sagot ni Katharine atsaka ibinigay na kay John ang mga ito.
Pinatakas naman na niya ito atsaka itinapon ang boteng pinaglagyan nito.
Itinago naman na niya ang mga injections pagkatapos niyang matakpan. Napansin ko naman ang pagpapakawala ng malalim na paghinga ni Wil.
"Anyway. I think I also need to go. I've so much to do." Sambit ni John.
"Okay. Finish it all." Sabi sakaniya ni Wil atsaka na siya tuluyang umalis.
"Wala ka bang gagawin ngayon?" Tanong ni Lauren kay Wil.
"Right now, none. Pero mamayang hapon, meron."
Magsasalita pa lang ako'y biglang tumunog ang cellphone ni Ken kaya ko itinikom ang aking bibig.
"I need to go to our campus. Mamayang gabi na yung soriée para saating nasa tertiary educ."
"Sama na kami." Ani ni Lauren.
.
Pagkarating namin saaming school ay medyo marami nang estudyante. May mga nagpa-practice ng kung ano, ang iba'y may buhat-buhat ng mga props na gagamitin oara sa pagpapaganda ng stage, ang iba naman ay nagpipintura ng mga ilalagay din sa stage.
Pagkatingin naman namin sa kaliwang bahagi namin ay parang may mga tindahang nakatayo at mga estudyante ang nagtitinda.
"Maiwan ko na muna kayo dito. May biglaan kasi kaming meeting ng coach ko." Sambit nita kaya na kami nagpaalam sakaniya.
Bigla akong napatingin kay Katharine. Nagpakawala muna ako ng malalim na paghinga bago magsalita.
"Katharine. Gusto sana kitang makausap... mag isa." Aniko at tinignan sila Wil at Lauren. Naintindihan naman nila ito kaya sila tumango.
"Halika. Doon muna tayo." Pag aya ni Wil sakaniya kaya na sila umalis.
"I'm sorry." Wika ko na hindi niya pa yata inasahan.
"Apology accepted. Pero masama pa rin loob ko sainyo." Aniya kaya ako napangiti.
Sinusubukan kong mag paliwanag ngunit alam na niya raw ito dahil napaliwanag na sakaniya ni Sam sa chats.
"Halika. Tignan na lang natin yung mga tinitinda nila dito. Siguro mga senior high itong mga ito." Sabi niya atsaka ako hinila.
Habang naglilibot kami'y napatigil kami dahil sa tinuro ni Katharine na nasa labas ng campus.
"Don't put too much pressure in your self, Lucy."
"Yes, dad." Sagot ng babaeng may maiksing buhok na nakaitim na kasuotan.
"Okay. I must go now. I need to meet someone."
Hindi ko masyado makita yung mukha ng babae dahil nakatalikod siya saamin.
"I love you." Wika sakanila ng babae.
"I love you too." Sagot naman ni Mister Hiro.
Pagkaalis ng babae ay napatingin si Mister Hiro saaming pwesto.
Nagkasalubong ang mga mata nila ni Katharine at hindi ko alam kung totoo ba ang nasaksihan ko lang kanina ngunit alam kong nasaktan si Katharine dito.
"Halika na." Malamig niyang tawag saakin.
Pagkarating namin sa may CR ay saka na siya nagsalita.
"May anak siya?" Hindi makapaniwalang tanong niya.
"Bakit.... bakit.."
Nagpakawala siya ng malalim na paghinga.
"Walang kami pero nasaktan ako." Aniya.
"Ang OA ko. Pero kasi nasaktan talaga ako. Akala ko wala."
"Hindi ko rin inaasahan." Sabi ko lang. Hindi ko kasi alam kung ano ang dapat kong sabihin.
"He has a daughter?" Tanong niya sa hangin.
"Eh mukhang mas matanda pa yun kesa saakin."
"I can't believe this"
"Bakit hindi ko man lang siya nakita noong nandoon ako sa.... baka hindi ko lang talaga makita?"
"I should've know."
"What should you know?" Tanong ko naman.
"Sa ganong edad niya, wala pa siyang asawa't anak? Parang nakapagtataka lang."
"I mean, he has an enormous handsomeness. He's gaze is so— urgh. Whatever. You know what I mean."
"Wala siyang asawa, oo, kasi wala na sila."
"Pero nagkaroon siya ng asawa. Tapos may anak pa sila."
"I can't believe myself."
"Inisip ko pa naman na ipu-pursue ko siya. Kung ayaw niya, ako na mismo manliligaw sakaniya."
"Putangina talaga." Madiin niyang sabi.
"Ayoko na. Ayoko ng magkagusto." Sambit niya atsaka na ako tinawag palabas.
Nagpunta kami ng canteen atsaka siya doon bumili ng makakain.
"I don't have the appetite. Nakakainis." Irita niyang sabi atsaka itinago sa kaniyang bag ang mga pagkaing binili niya.
Pagkalabas namin ay nakita rin namin sila Wil at Lauren. Sunod naman naming hinanap si Ken at nakita sa harap ng kaniyang locker na nagpapalit.
"s**t. May abs ka?" Biglang tanong ni Katharine na nagpabigla sakaniya. Ibinaba niya agad ang kaniyang damit at gulat na napatingin saamin.
"Patingin ulit." Paglapit niya ngunit lumayo si Ken.
"What are you guys doing here?"
"Hinahanap ka." Sabi naman ni Lauren.
"Parang hindi pa masyadong labas. Kulang pa ng workout." Ani ni Katharine.
Nakita ko naman ang tenga ni Ken na namumula.
Tinignan naman niya sila Lauren na parang may sinasabi ngunit hindi ko maintindihan.
"Ikaw ba, meron ka rin?" Tanong ni Katharine kay Wil.
"Ahh..."
"Meron, ano?"
"Ahh.."
Nakita ko naman si Lauren na parang inaantay ang sagot ni Wil kaya ako bahagyang napangiti.
"Ilan ba? 6? 8? Or 4 pa lang?"
"4 pa lang."
"Pak!" Katharine exclaimed.
"Sandali. Kuha muna ako ng palaman. May tinapay na eh." Pagbiro niya.
"Anyway. Should we find the guy? Para matapos na natin itong kasong ito."
"Sam's still worki—" naputol ang sinasabi ni Ken nang tumunog ang cellphone niya.
"He's done."
"Where's him?" Tanong ni Wil.
"Here."
"Who? Sam?" Paglinaw ni Lauren.
"Yup. Let's go find John."
"Why he, all of the sudden?" Tanong ko.
"Because Sam knows where the girl is. Now's the time John should tell us where the guy is."
"Naguguluhan ako." Bulong saakin ni Katharine ngunit pati ako'y naguguluhan din.
"Ako rin." Aniko.
- Writer
