เจ้าสาวหลงงานแต่ง
1068 Words
“ไม่เป็นไร หมดเวลางานแล้ว เข้ามานี้สิ” เรโนลต์ที่เก็บรูปและเอกสารทุกอย่างของน้ำขิงแล้ว เขาหมุนเก้าอี้และดึงงามตาขึ้นมานั่งบนตัก แน่นอนว่าถ้าเป็นเวลางานเหตุการณ์แบบนี้จะไม่มีทางเกิดขึ้น เขาไม่ได้ถือเรื่องอะไรที่ว่าจะทำอะไรกับเหล่าผู้หญิงที่ห้องทำงานไม่ได้ เขาแค่ไม่ทำในเวลางานเท่านั้น
งามตาเอียงอายใบหน้าเธอร้อนผ่าวเมื่อเธอรู้ดีว่าเรโนลต์ต้องการอะไร ในห้องทำงานระหว่างเธอกับเขาใช่ว่าไม่เคยเกิดขึ้นก็แค่ไม่บ่อยนัก เพราะเขามักจะออกไปทันทีที่เลิกงานถ้าไม่มีประชุม น้อยนักที่จะรั้งอยู่จนเลยเวลามากขนาดนี้
ด้วยความที่ไม่ใช่คนแปลกหน้าที่ไม่รู้ใจกันเสียเมื่อไหร่ เสียงครางเบาๆ ของชายหญิงก็ดังขึ้น เมื่อร่างเปลือยเปล่าท่ามกลางแสงไฟสว่างบนชั้นสูงสุดของอาคารสำนักงานกำลังทอดกายสอดแทรกขยับอยู่บนโซฟาตัวยาวบ้าง ขอบโต๊ะทำงานฝั่งที่มีพื้นที่ให้หญิงสาวทอดกายนอนทาบบ้าง เสียงสบถหยาบคายล้วงล้ำอารมณ์สุภาพของเรโนลต์ขาดสะบั้น เขามักจะเป็นแบบนี้ทุกครั้งยามที่กำลังเสพเซ็กส์ ในตอนแรกงามตาเองก็แปลกใจเช่นกันว่าเขาที่หน้าตาฝรั่งจ๋าแต่กลับใช้คำเหล่านี้เป็นภาษาไทยอย่างคล่องปากและเป็นธรรมชาติอย่างมาก แน่นอนว่าเธอจะได้ยินมันแค่ช่วงเวลาหฤหรรษ์ของเขาเท่านั้น
“ชุดนี้เหรอคะ” น้ำขิงมองชุดที่ทางร้านเอามาให้เธอได้ลองสวมก่อนวันแต่งงาน
“ใช่ค่ะ นี่ค่ะเอกสารรับรองจากคุณเรโนลต์ที่เซ็นต์มาให้เรียบร้อย” น้ำขิงรับเอกสารรับรองการเลือกชุดมาดู ลายเซ็นต์เขาแน่นอนว่าเธอต้องไม่เคยเห็น แต่เธอรู้ว่าร้านไม่มีทางโกหกเธอแน่ๆ นี่เขากำลังประกาศสงครามกับเธอสินะ วางอำนาจการเป็นช้างเท้าหน้ากับเธออย่างง้นเหรอ! ฝันไปเถอะ!
ชุดแน่นอนว่าสวยมากแต่ด้านหลังมันเปิดแผ่นหลังคว้านลึกไปถึงเอวเลยนี้สิ น้ำขิงคืนเอกสารให้กับทางร้านและเดินไปยังชุดที่ถูกแขวนกลางห้อง “แก้ตามสัดส่วนที่แจ้งไปทุกอย่าง แต่อย่างไรก็ต้องรบกวนให้ลองสวมหน่อยนะคะ...” เจ้าหน้าที่ที่ถูกส่งมาแน่นอนว่าต้องพูดเก่ง เธออวดความอลังการณ์ของชุดตั้งแต่ดีไซน์เนอร์ที่ได้รับรางวัลอะไรไม่รู้มากมาย เนื้อผ้าที่ทำการตัดชุดนี้นำเข้าจากฝรั่งเศษ ต้องผรั่งเศษด้วยเหรอนี่ก็เจาะจงเกินไปหน่อยแม้จะเป็นเพียงบริบทในบทความ รู้แล้วไง! เธออยากให้เขารู้ความจริงทุกอย่างไปเลย รู้ก่อนแต่งงานได้ยิ่งดี จะได้ไม่ต้องแต่ง แต่ก็ได้แค่คิดเท่านั้น
“ค่ะ” น้ำขิงไม่ปฎิเสธเลยว่าชุดสวยมาก ซึ่งเธอก็อาจจะทำให้ชุดนี้ไร้ราคาไปเลยก็ได้ถ้าเธอได้ลองแล้วไม่เข้ากับเธอ จะเป็นไรไปก็แค่ลองให้ทุกคนไม่กี่คนในห้องนี้ได้ประจักษ์ไปเลยจะได้จบๆ
ผลั๊วะ พี่จินที่รออยู่อีกห้องถึงกับทำโทรศัพท์มือถือในมือล่วงเมื่อเวลาผ่านไปกว่าครึ่งชั่วโมงที่นายสาวเข้าไปเปลี่ยนชุดพร้อมกับเจ้าหน้าที่ทางร้านสองคนที่เข้าไปช่วย พี่จินรู้มาตลอดว่านายสาวคนสวยนอกจากจะจิตใจดีแล้วเธอยังสวยมาก แต่ชุดนี้ทำให้นายสาวที่เธออยู่เคียงข้างมาด้วยหลายปี ได้แปลงร่างเป็นเทพธิดาที่มาจากดินแดนสรวงสวรรค์ไปแล้ว ผู้หญิงด้วยกันยังตาค้างลืมหายใจตามๆ กันไปเลย แล้วเจ้าบ่าวของเจ้าสาวคนนี้ไม่เป็นที่อิจฉาก็คงไม่มีคำว่าอิจฉาบนโลกใบนี้แล้วแน่ๆ
“พวกพี่ชอบมั้ยคะ” น้ำขิงเอ่ยขึ้นท่ามกลางความเงียบของทุกคน
“ชะ...ชอบ...ชอบค่ะ” สองสามคนตอบด้วยเสียงตะกุกตะกัก เพราะกำลังตะลึงกับความงามตรงหน้า นี่ยังไม่ได้แต่งหน้าเลยนะ ยังสวยขนาดนี้!
“ถ้างั้นขิงขอร้องได้มั้ยคะว่าอย่าถ่ายรูป ขิงอยากให้เป็นเซอร์ไพรส์กับเจ้าบ่าวในงานค่ะ”
“ดะ...ได้ได้ค่ะ” ทำไมจะไม่ได้ ได้ปิดจ๊อบงานราคาเกือบล้านแบบนี้ ไม่ตามใจลูกค้าเรื่องง่ายๆ แบบนี้ ก็สติไม่ดีแล้ว
“พี่แล้วถ้าคุณเรโนลต์ถามหารูปขึ้นมาจะทำไง” พนักงานหญิงที่ได้รับมอบหมายให้มาถ่ายภาพกระซิบถามหัวหน้าทีมด้วยความเป็นกังวลนิดๆ
“นี่ดูไม่ออกเหรอว่าใครกันแน่ที่มีอำนาจในการตัดสินใจเรื่องนี้ ถ่ายส่งไปให้ดูได้ในชุดอื่นๆ แต่ชุดนี้ห้ามเด็ดขาด เอาภาพที่จะเอาไปตั้งในงานส่งไป...เข้าใจตรงกันนะ”
“พี่แล้วถ้าถูกถามล่ะ”
“ก็บอกไปเลยว่าเป็นเซอร์ไพรส์ และเสริมไปเลยว่าคุณเรโนลต์เลือกได้ยอดเยี่ยมมาก มีตรงไหนที่ไม่ดี” อ่อ พนักงานที่ถามตอบกลับแค่นั้น
เฮ้ยยย น้ำขิงทิ้งตัวลงนอนบนเตียงอย่างหมดแรง เมื่อมองเวลาตอนนี้ห้าทุ่มแล้ว เมื่อเธอต้องเปิดคอนโดต้อนรับทีมงานเวดดิ้งตั้งแต่สิบโมงเช้า
“คุณหนูไปอาบน้ำก่อนสิค่ะ” พี่จินที่เดินเข้ามาร้องเรียกทันที น้ำขิงไม่มีแรงจะตอบกลับใดๆ เธอต้องสวมชุดถ่ายรูปกว่าเจ็ดชุด แต่งหน้าทำผมใหม่เปลี่ยนไปตามชุดที่เธอสวม ดีอย่างเดียวคือไม่ต้องออกนอกสถานที่
“พี่จิน...ช่วยแกะขิงออกจากที่นอนนุ่มๆ สบายหน่อย”
“เรียบร้อยครับเจ้านาย” ชฎายุจัดส่งภาพให้เจ้านายตามเวลาท้องถิ่นคือเที่ยงคืน เรโนลต์ก็เปิดดูทันทีเช่นกันจากหน้าจอคอมฯ รอยยิ้ม แววตาที่บ่งบอกถึงความพึงพอใจไม่อาจปกปิดได้แล้วในเวลาฉายออกมาอย่างเต็มที่ ไก่งามเพราะขนคนงามเพราะแต่ง อาจจะใช้ได้กับเธอคนนี้แต่ใช้ได้แค่ครึ่งเดียว เพราะบรรยากาศก่อนที่เธอจะแต่งหน้าอยู่ในชุดลำลองสบายๆ เธอก็ยังสวยใส เรโนลต์มองภาพที่ส่งมาให้กว่าห้าสิบภาพอย่างเพลิดเพลิน
- Writer
