ไก่วัด
928 Words
เรโนลต์เมื่อเริ่มจำได้บ้างและประติดประต่อความเป็นมา เขาก็ให้ชฎายุอ่านต่อ น้ำขิงเกิดและเติบโตอยู่ที่ฝรั่งเศษ “คุณพ่อของคุณน้ำขิงเสียชีวิตไปตั้งแต่เธอยังเด็กมาก”
“เธอเป็นคนไทยร้อยเปอร์เซ็นต์ชัดๆ แต่ทำไมแม่ของเธอจึงเป็นลูกครึ่งไทยฝรั่งเศษ” ชฎายุเริ่มคิดตามกับข้อสงสัยนั้นเช่นกันเพราะจากรูปถ่ายก็ชัดเจนมากว่าเธอเป็นหญิงไทยแท้พ่อกับแม่ต้องเป็นคนไทย
“จริงด้วยครับ”
“แล้วไม่มีประวัติของคุณแม่เลยเหรอ”
“นักสืบคงไม่ได้พุ่งประเด็นนี้”
“สืบ” ชฎายุตอบรับตามคำสั่งนั้นแม้จะไม่เข้าใจนักว่าทำไม ประเด็นเรื่องแม่ถึงเป็นที่สนใจของเจ้านายมากถึงเพียงนี้
เรโนลต์เพ่งมองภาพถ่ายสองสามใบในมือ คิ้วเรียวหนาตามเชื้อชาติที่เขาได้จากแม่มาขมวดเข้าหากันทันที “คงไม่หรอกมั้ง” ชฎายุที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามได้ยินคำพึมพำนั้นอย่างชัดเจนแต่กลับไม่เข้าใจเลยสักนิด แต่ด้วยความเป็นเจ้านายลูกน้องกันมานานเขารู้ว่าช่วงนี้เขาต้องหุบปากไว้
“คุณน้ำขิงพึ่งเรียนจบมาหมาดๆ และได้กลับมาเมืองไทยแล้วครับ น่าจะได้สักหนึ่งเดือนแล้ว ยังไม่ได้ทำงานที่ไหน แต่พักอยู่ที่ไหนยังสืบไม่ได้ครับ”
“เรื่องนี้ไม่ต้องสืบเพราะอีกสามอาทิตย์พวกเราก็รู้แล้วว่าเธอพักที่ไหน” ชฎายุยิ้มกว้างพร้อมพยักหน้า “ไม่มีอะไรแล้วนายกลับไปเถอะ” เมื่อได้อยู่เพียงลำพังเรโนลต์ก็ยังจดจ้องมองภาพภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเขาต่อไป สีหน้าและแววตายากนักที่ใครจะเข้าใจยามที่เขาเอาแต่มองใบหน้าน้ำขิง
“คุณพ่อคงไม่ทำกับผมหรอกนะครับ...” เรโนลต์พึมพำออกมาอีกครั้ง ก็ทุกครั้งที่เขามองใบหน้าหญิงสาวในรูปคนนี้ เขากลับรู้สึกว่ามีเงาของผู้หญิงอีกคนซ้อนทับโผล่ขึ้นมาลางๆ ผู้หญิงที่เลือนลางไปจากความทรงจำของเขานานมาก มากจนเขาพอใจและสบายใจอย่างถึงที่สุด
ทางด้านคุณอำพลที่รู้ซึ้งถึงนิสัยและความสามารถของลูกชายที่ตนเลี้ยงมาตั้งแต่ห้าขวบจวบจนปัจจุบัน ท่านกำลังมองท้องฟ้าที่ดำมืดไร้ดาว ซึ่งนานแล้วที่ท่านไม่ได้นั่งนิ่งๆ รำลึกถึงความหลังครั้งเก่าก่อน
ในชีวิตนี้เขาเคยคิดว่าจะไม่ผิดต่อใครแต่แล้วเขากลับผิดต่อคนสามคน คนแรกก็คือภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย คนที่สองคือแม่ของเรโนลต์ และคนสุดท้ายที่เป็นแผลเรื้อรังจนยากที่จะรักษาหายได้คือ เรโนลต์ ลูกชายเพียงคนเดียวของเขาที่เขาตัดสินใจเลือกไว้ข้างกายเขาในที่สุด ว่าเมื่อต้องเลือกและเลือกได้เพียงหนึ่ง เขากลับไม่เลือกภรรยาที่เขารู้จักเธอมาตั้งแต่วัยเยาว์ เขากลับเลือกลูกชายที่พึ่งโผล่หน้ามาแสดงตนให้เขารู้ว่าเขามีลูกชายวัยห้าขวบ ที่เกิดจากความคึกคะนองของวัยหนุ่มที่เผลอพลาดนอกใจคู่หมั้นของเขาในตอนนั้น เหตุผลของงานแต่งงานครั้งนี้มันต้องมีอยู่แล้วซึ่งมันไม่ได้มากมายหลายเหตุผล เขามีเพียงเหตุผลเดียว ไถ่บาป
เรโนลต์หยิบแฟ้มประวัติของน้ำขิงที่ชฎายุวางไว้ขึ้นมาอ่าน เมื่อครู่ชฎายุอ่านให้เขาฟังเพียงสองหน้าเท่านั้น เรโนลต์จึงเปิดอ่านต่อ กำพร้า เขาเข้าใจแล้ว แม่เธอเสียไปแล้ว คาดว่าชฎายุก็คงยังไม่ได้อ่านมาก่อนเป็นแน่จึงไม่เห็นรายละเอียดตรงจุดนี้ รูปถ่ายของเธอที่นักสืบสืบมาได้ก็มีแค่สองสามใบนี้เท่านั้น ก็แน่ละถ้าอยากได้อะไรที่เกี่ยวกับตัวเธอมากกว่านี้ก็ต้องประสานและจ้างนักสืบที่ฝรั่งเศษ
เรโนลต์อดมองความสวยของภรรยาตนไม่ได้ น้ำขิงจัดได้เป็นหญิงสาวที่สวยมากคนหนึ่ง เธอมีรูปร่างที่สูงเพรียวบาง แต่กลับมีส่วนเว้าส่วนโค้งที่น่าสนใจยิ่งนัก ถ้าอกตูมนั้นเป็นของจริงล้วนๆ ไม่ได้ผ่านมือหมอมาก็ถือว่าธรรมชาติเข้าข้างเธอมากจริงๆ เขาเป็นผู้ชายคนหนึ่งที่แน่นอนว่าต้องชื่นชมความงามตรงส่วนนี้ของเธอ เอวเธอเล็กมาก แต่ก้นเธอจะงอนกลมสวยหรือจะแบนราบจากในภาพคาดคะเนได้ยาก และถ้าคิดถึงสาวคนงานคนนั้นก็ไม่อาจจะให้ความเห็นอะไรได้ในส่วนของก้น ก็เสื้อผ้าที่เธอสวมวันนั้นเป็นชุดคนงานที่หลวมโพรก ผู้หญิงเป็นสิ่งสวยงามที่มีไว้ให้เขาได้ชื่นชมและลิ้มลอง แน่นอนว่าผู้หญิงที่เขาเลือกมาลิ้มลองเธอทุกคนจะต้องสวยน่ามองกันทั้งนั้น
ก็อกก็อก เรโนลต์ตื่นจากภวังค์ความลุ่มหลงภรรยาสาวของตนไปทันที ตอนนี้เป็นเวลาเลิกงานแล้ว ใครกันที่มาเคาะ “เข้ามา”
งามตาผลักประตูและค่อยๆ ก้าวมาอย่างช้าๆ “งามเองเหรอมีอะไร”
“พอดีวันนี้งามเคลียร์งานจนเลยเวลาไปมาก และเห็นว่าห้องท่านประธานไฟยังเปิดอยู่นะคะ เลยเข้ามาดูว่าท่านประธานอยู่หรือเปล่า” เรโนลต์ยิ้ม งามตาก็สมเป็นงามตา เธอรู้รักษามารยาทได้ดีเยี่ยม ยามที่อยู่ในที่ทำงาน เธอจะวางตัวเป็นลูกน้องเขาได้อย่างชัดเจน
- Writer
