ประวัติของนายหญิง
853 Words
“ขออนุญาตครับ” เรโนลต์ละสายตาจากหน้าคอมพิวเตอร์ เมื่อคนที่เขารอมาสองวันก็มาจนได้ ชฎายุยิ้มแฉ่งและแถตัวเองทรุดนั่งลงเก้าอี้ตรงข้ามโต๊ะ “มีสองเรื่องครับ เอาเรื่องไหนก่อนดีครับ”
เรโนลต์รู้ทันทีว่าเจ้านี้ต้องได้อะไรมาไม่น้อยแน่ๆ หน้าตามันถึงได้บานขนาดนี้ ว่าไปมันคงอึดอัดไม่น้อยกับเรื่องของภรรยาตามกฎหมายคนนี้ของเขาที่มาจำกัดขีดความสามารถของชฎายุได้
“เจ้านายไม่ตอบ งั้นผมขอถือวิสาสะเองนะครับ ตอนนี้ช่างวัดตัวชุดแต่งงานมารอรับใช้แล้วครับ ใช้การ์ดแทรกคิวของนายท่าน เลยไม่ต้องนัดล่วงหน้าครับ”
…เรโนลต์ เงียบทันทีแม้ไม่พอใจอยู่บ้างแต่เขาก็ต้องเก็บไว้ในใจ เพราะไม่บ่อยที่่พ่อของเขาจะใช้อำนาจกับเขาต่อหน้าลูกน้องคนสนิท เรโนลต์จึงพยักหน้าเป็นการอนุญาต ก่อนที่เรื่องราวของภรรยาตามกฎหมายจะกระจ่างเขาต้องวัดตัวเตรียมชุดพิธีวิวาห์ที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ แล้ว
คนงานของทางร้านมาพร้อมกับอัลบั้มรูปแบบชุดแต่งงานให้เขาตัดสินใจเลือก “เจ้าสาวผมเลือกอันไหน”
“ยังไม่ได้เลือกค่ะ คุณอำพลให้พวกเรามาพบคุณก่อนค่ะ” อีกสามอาทิตย์ก็ถึงวันแต่งงานแล้ว เจ้าสาวของเขาช่างใจเย็นจริงๆ หรือเธอคิดว่านี้จะไม่ใช่การแต่งงานครั้งแรกและครั้งสุดท้ายกัน อย่างไรเขาก็เชื่อร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าเธอต้องได้เห็นรูปลักษณ์ของเขาแล้ว เธอจะไม่เคลิ้มหรือคิดว่าตัวเองโชคดีมากแค่ไหนบ้างเหรอ เธอต้องคิดและแอบยินดีอยู่เช่นกันละว้า
เรโนลต์หลังจากให้วัดตัวแล้ว ก็ค่อยๆ เริ่มเปิดดูอัลบั้มแบบชุดงานแต่งงานอย่างช้าๆ เขาพิจารณาอย่างไม่รีบไม่ร้อน เซตไหนที่เข้าตาเขาก็จะใช้โพสอิสติดไว้ แล้วค่อยมาตัดสินใจครั้งสุดท้ายอีกที
“ว่าที่เจ้าบ่าวใส่ใจจังเลยนะคะ” พนักงานร้านที่รอนานลอบสังเกตุพฤติกรรมของเรโนลต์ และอดเอ่ยกระซิบชื่นชมกับชฎายุไม่ได้
ชฎายุยิ้มรับ “คงต้องใช้เวลาสักพัก ผมพาพวกคุณไปทานอาหารว่างและกาแฟรอดีกว่าครับ เพราะเวลาแบบนี้ท่านชอบความเงียบครับ” ว่าแล้วเขาก็พาพวกเธอออกไปขบวนสาวๆ ที่มาจากพรีเวดดิ้งเดินหัวเราะอย่างอารมณ์ดี ต่างก็อยู่ภายใต้สายตาของพนักงานมากมายรวมถึงไก่วัดหลายๆ ตัว ที่ทำได้แต่น้ำตาคลอเบ้าและบางคนถึงกับซบหน้าลงกับโต๊ะเมื่อปกปิดน้ำตาไว้ไม่ได้ ข่าวลือเป็นความจริง!
งามตาที่มีศักดิ์และศรีเหนือกว่าใครก็แทบจะควบคุมตัวเองไม่ได้ เธอต้องอดทนมองบ้านหลังนั้นที่ค่อยๆ ก่อร่างสร้างขึ้นจนมันเกือบจะเสร็จสมบูรณ์แล้ว เธอต้องใช้ความอดทนไม่น้อยในการกักเก็บความน้อยเนื้อต่ำใจ เธอต้องพยายามรักษาท่าทีทำเป็นเจียมเนื้อเจียมตัวให้เขาได้เห็น ทั้งๆที่ในตอนแรกเธอหวาดหวั่นเหลือเกินว่าเรโนลต์จะบอกว่าหาที่อยู่ใหม่ให้เธอ แต่ผ่านมาหลายเดือนแล้วเขาก็ไม่มีทีท่าว่าจะให้เธอออกจากบ้านของเขาไป เธอจึงเริ่มรู้สึกดีขึ้น และตั้งใจปรนนิบัติเขาอย่างเต็มที่โดยเฉพาะเรื่องอย่างว่าบนเตียง เขามีความสุขกับมันมากเธอรู้ดีและยิ่งช่วงหลังๆ เขาก็มาหาและเรียกเธอมากขึ้น แต่วันนี้เขากำลังเตรียมชุดแต่งงานแล้วซึ่งเจ้าบ่าวคือเขาแต่เจ้าสาวกลับไม่ใช่เธอ เจ็บปวดจนแทบจะยืนไม่อยู่
เฮ้ยยยย นี่ถ้างามตารู้ว่าชายที่เธอเฝ้าคาดหวังอยู่เงียบๆ ว่าเขาจะยกเธอขึ้นเป็นภรรยาตามกฎหมายได้จดทะเบียนตีตราตัวเองว่ามีเจ้าของแล้วไปเมื่อหลายวันก่อน เธอจะยังรักษาภาพความสงบน่ารักมากมารยาทในยามปกติได้อีกเหรอและเธอจะยังทุ่มเทร่างกายให้ความสุขความเป็นชายกับว่าที่เจ้าบ่าวของคนอื่นอยู่อีกมั้ย...น่าคิดจริงๆ
“พัทธ์ธีรา พงศ์พิพัฒน์ ชื่อเล่นว่าน้ำขิงอายุยี่สิบสาม สัดส่วน...เอ่อ” ชฎายุที่เพลินกับการร่ายประวัติของนายหญิง เขาต้องหุบปากลงทันที ข้อมูลบางอย่างไม่จำเป็นที่เขาจะเอ่ยออกมาเพราะมันดูไม่เหมาะสมเท่าไหร่ “จบการศึกษาระดับปริญญาโทจากประเทศฝรั่งเศษ...” พึ่บ! เรโนลต์ยกมือห้ามให้หยุดและเขาพยายามทบทวนบางอย่างกับความเกี่ยวข้องของประเทศฝรั่งเศษ ก่อนหน้านี้สองปีที่พ่อเขาไม่ได้เดินทางไปต่างประเทศเพราะด้วยสุขภาพขาของท่านแต่ช่วงก่อนหน้านี้ห้าปีหลังคุณพ่อไปฝรั่งเศษมากถึงหกครั้ง ตอนนั้นเขากำลังลุยงานอย่างหนักเพราะพึ่งเข้ารับตำแหน่งแทนคุณพ่อ ท่านที่ดำรงตำแหน่งเป็นที่ปรึกษาจึงไปท่องเที่ยวและเมื่อต้องเดินทางออกนอกประเทศ คุณพ่อก็จะต้องไปฝรั่งเศษ
- Writer
