Chapter 9

1068 Words
WULFRIC "Umalis na tayo, anak," yakag sa akin ni Nanay. Nauna na silang lumabas ng aking ama habang ako ay napako na sa aking kinatatayuan. Hindi ko alam ang gagawin ko kay Roselle. Ang daming senyales na hindi kami para sa isa't isa. At ano itong sinasabi n'ya ngayon na magpapakamatay kung hindi pakakasalan? Buntis s'ya, at kung kikitilin n'ya ang sariling buhay ay idadamay pa n'ya inosenteng bata sa sinapupunan n'ya. At ano ang dulo nito? Ako ang may kasalanan sa pagkawala nila kung magtagumpay s'ya dahil hindi ako pumayag magpakasal sa kanya. "Roselle, mag-usap na lang tayo sa ibang araw. Iwasan mong mag-isip ng masama. Hindi maganda 'yan sa iyo at sa bata." Kumapit s'ya sa braso ko. "Kailan tayo mag-uusap?" Nagpahid s'ya ng luha. Sa oras na ito, para s'yang isang bata na hindi pinayagang maglaro. Iyong kapit n'ya sa akin ay parang ayaw bumitaw. "Magpalamig muna tayo. Kakausapin ko rin ang mga magulang ko. Huwag ngayon na mainit ang lahat. Sikapin mong pumasok sa school at magconcentrate ka para mairaos mo ang sem na ito," bilin ko sa kanya. "Iyon sana ang sasabihin ko sa 'yo. Titigil na ako sa pag-aaral. At ang sabi ni Mommy, kapag tumigil na ako sa pag-aaral ay hindi na raw ako pwedeng tumira rito sa amin." Hindi na s'ya umiiyak ngayon pero lalong sumakit ang aking ulo sa sinabi n'ya. Saan naman n'ya balak tumira? Kung may savings man s'ya ay hindi naman 'yon tatagal sa halaga ng upahan ngayon. Iyong kwarto nga lang ay mahal na, at alam kong hindi s'ya papayag na hindi buong bahay ang titirhan. "Huwag kang tumigil sa pagpasok. Tapusin mo ang semestre at sayang 'yon. Naumpisahan mo na. Isa pa ay wala ka pang matitirhan," pahapyaw kong paalala sa kanya. "Pwede naman tayong umupa." Tumingin s'ya sa akin. Pailalim. Malalagot na yata ang pagtitimpi ko sa kanya. Para namang ganoon kadali ang mangupahan. Buti sana kung sa Aplaya lang. Hindi naman s'ya titira roon. Bukod sa maselan s'ya ay hindi n'ya kakayanin ang ingay at dumi ng paligid. "Hindi pa regular ang gig ko. Pumapasok tayong dalawa. At kahit 'yong part-time job ko ay hindi kasya. Hindi ka naman makakapagtrabaho dahil buntis ka." "Basta gusto kong umalis dito! Gusto kong sumama sa 'yo!" Bahagyang tumaas ang boses n'ya kasabay ng paghawak sa kanyang t'yan. Ito na nga ba ang sinasabi ko. "Kumalma ka muna. Makakasama sa 'yo ang pagsigaw mo. Nararamdaman 'yan ng bata. Basta 'yong pinag-usapan natin ay sundin mo. Babalik ako at mag-uusap tayong dalawa." Hanggang pumapasok s'ya ay hindi s'ya paaalisin ng kanyang ina rito sa bahay. Iyon ang oras na kailangan ko para mapag-isipan kung ano ang dapat gawin. Yumakap s'ya sa akin at bahagya kong hinagod ang likod niya para aluin. Pagkaraan ay lumabas na ako at sinundan ang mga magulang ko sa labas ng gate. Tahimik kaming naglakad palabas ng subdivision at sa malas ay wala pang dumaan na tricycle. Nagt'yaga kaming maglakad hanggang marating ang kanto kung saan naroon ang sakayan ng jeep. Mula dito ay isang sakay pa. *** Nang makarating kami sa bahay namin ay nagdiretso si Nanay sa maliit naming kusina at kumuha ng tatlong baso at isang pitsel ng tubig. Hindi 'yon malamig pero sa sobrang init ay walang pagpipilian. "Wulf, anong desisyon mo?" Ang boses ni Nanay ay seryoso at walang lambing. Alam kong ayaw n'ya akong makasal. Vocal naman s'ya roon at hindi n'ya itinatanggi. Diniretso pa niya ang ina ni Roselle. "Hindi ko pa alam, ‘Nay. Magulo po ang isip ko." "Anong hindi mo alam? Wulfric, huwag mong sabihin na magpapadala ka sa sinasabing pagpapakamatay ng lintek na babaeng 'yon? Sinasabi 'yon ng mga babaeng desperada para hindi sila iwan!" Inis na sinuklay ni Nanay ang buhok n'ya gamit ang mga daliri. "Hindi ikaw ang unang lalaking hindi magpapakasal sa nabuntis n'ya. At alam mo anak, kung hindi ka sigurado na sa iyo ang dinadala n'ya, madalas ay tama ang hinala mo. Kung mayaman lang tayo ay ipapa-NDA ko 'yang —" "DNA 'yon Nay," pagtatama ko sa kanya. "DNA o NDA pareho na rin 'yon! Basta ipapasuri ko 'yong bata kung talagang anak mo nga o hindi. Mahirap na matali ka sa isang pagsasamang hindi mo gusto lalo na kung hindi naman pala sa iyo ang bata. Aba ay sa panahon ngayon, mas mahal pa ang annulment kaysa kasal! Iyong anak nga ni Choleng ay naghanap ng abogado noong isang araw. Gustong magpakasal sa Hapon eh kasal s'ya rito sa Pilipinas. Limang daang libo ang magagastos at isang taon pa raw ang hihintayin! Gusto mo ba 'yon?" Umiling ako. "Alam ko naman ang sinasabi n'yo, ‘Nay. Pero paano kung mali ako at anak ko pala ang bata?" "Paano kung hindi sa ‘yo?" giit n'ya. Sandaling katahimikan ang namagitan sa aming dalawa. At sinamantala 'yon ni Tatay para magsalita. Kanina pa s'ya walang imik at alam kong naninimbang s'ya sa sitwasyon. "Mahal, ibili mo muna kami ng tig-isang beer sa tindahan at mag-uusap kami ng anak mo." Inabutan n'ya ng pera si Nanay at walang imik itong lumabas ng bahay. "Wala tayong pruweba na hindi iyo ang bata. Wala rin tayong katunayan na sa iyo nga. Walang patutunguhan ang pag-uusap n'yo ng Nanay mo sa ngayon. Ang magagawa lang natin ay ang maghintay na makapanganak si Roselle. Pero mahal ang pagpapasuri at kailangan din ng consent ng ina. Wulf, ikaw lang ang tanging makapagdedesisyon kung pakakasalan mo s'ya o hindi. Alam kong hindi mo pababayaan ang bata pero nariyan na 'yan. Ang sa akin, mas makabubuti kung hindi ka muna magpakasal. Tapusin mo ang pag-aaral mo para makahanap ka nang mas maayos na trabaho. Huwag mo na kaming alalahanin dito." Para akong pinangangapusan ng hininga sa sinabi n'ya dahil pakiramdam ko ay tinatanggalan n'ya ako ng responsibilidad sa pamilya namin. Lumapit s'ya sa akin at tinapik ako sa balikat. "Anak, hindi mo kami responsibilidad. Kung kaya mo na at may sobra, tumulong ka. Pero huwag mong isipin na kailangan mong gawin 'yon. Magkakaanak ka na. S'ya na ang dapat mong unahin. Sa tirahan, sa tingin ko ay dapat muna s'yang manatili sa kanila hanggang makapanganak. Magulo at madumi rito sa lugar natin at base sa kinalakihan n'ya ay hindi s'ya papayag na rito tumira. Kung gusto mong bumalik doon sa isang araw ay sasama ako at ipaliliwanag ko 'yan. Para rin naman ito kay Roselle."
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD