EP.8 คืนเข้าหอ
1197 Words
EP.8 คืนเข้าหอ
เขาผละออกจากร่างอวบ พร้อมๆ กับเกี่ยวบราเซียร์ตัวสวยไว้ในมือ บาจรีย์สั่นราวกับลูกนกตกน้ำ ทำอะไรไม่ถูก ด้วยไม่คาดฝันว่าจะเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ เธอพยายามโอบทรวงอกของตัวเองไว้ให้พ้นจากสายตากรุ้มกริ่มของชายหนุ่ม ทว่ามันกลับไม่ง่ายเลย
“จะอายอะไร เธอรู้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอบาจรีย์ ว่าการแต่งงานกับฉันจะต้องพบเจอกับอะไรบ้าง” เขาเหวี่ยงบราเซียร์ไปยังด้านหลัง แล้วเชยคางมนให้เงยหน้าขึ้นสบตาเขา
“ฉัน...ฉันยังไม่พร้อมค่ะ”
ลำคอแห้งเค้นเสียงแหบพร่าตอบกลับไป แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สนใจคำปฏิเสธของเธอ เมื่อเขารวบมือทั้งสองข้างขึ้นเหนือศีรษะ ปลดปล่อยหน้าอกคู่สวยจากการปิดบังให้เขาได้เชยชมถนัดตา
“รู้ตัวหรือเปล่าบาจรีย์ หน้าอกของเธอสวยมาก”
ลมร้อนจากริมฝีปากเรียวเป่ารดลงข้างใบหู หญิงสาวสะท้านไปทั้งสรรพางค์กาย ยิ่งเมื่อมือหนากระหวัดเอวเธอเอาไว้ความร้อนจากฝ่ามือทำให้เธอรู้สึกราวกับกำลังโดนไฟร้อนแผดเผาอย่างไม่ปรานี
“คุณติเอโก อย่าค่ะ...”
เสียงพร่าร้องห้ามแต่ดูเหมือนจะไม่ทันเสียแล้ว
ชายหนุ่มมองหน้าอกสวยคู่งามอย่างหลงใหล เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกหลงใหลหน้าอกของผู้หญิงได้มากถึงเพียงนี้ หน้าอกใหญ่ล้นมือปลายถันสีชมพูหวานจนเขาอดไม่ได้ที่จะก้มลงไปสัมผัสเบาๆ ด้วยปลายลิ้น
“อือ...”
บาจรีย์ครางเสียงสั่น รู้สึกหวามไหวจนหัวใจแทบหยุดเต้น เมื่อเขากดริมฝีปากลงบนเนื้อนุ่มแล้วดูดกลืนราวกับหิวกระหาย มือข้างหนึ่งโอบเอวกระชับ มืออีกข้างฟอนเฟ้นหนักเบาจนเรือนร่างอวบอิ่มระทวยแทบไม่มีแรงจะหยัดยืน สองมือจำต้องโอบรัดรอบคอเขาเอาไว้ ความรู้สึกซ่านหฤหรรษ์ก่อเกิดจนเธอเผลอครางเสียงพร่าแผ่ว และนั่นยิ่งทำให้ติเอโกร้อนอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
“เธอกำลังทำให้ฉันคลั่งบาจรีย์” เขาปล่อยหน้าอกคู่สวย แล้วจ้องใบหน้าหวานแดงระเรื่อ ดวงตาของเขาฉายชัดว่าต้องการกลืนกินเธอเข้าไปทั้งตัวเดี๋ยวนี้! และตอนนี้เท่านั้น! มิอาจรอช้าอีกต่อไป
“ฉัน...”
หญิงสาวหอบหายใจแรง และนั่นกลับทำให้หน้าอกของเธอเบียดเข้าหาอกกว้างของเขาราวกับยั่วยวน ทั้งที่เธอกำลังจะอ้าปากปฏิเสธ กลับกลายเป็นว่าเขาบดจูบลงมาอย่างเร่าร้อนรุกเร้าจนเธอผวารับจูบของเขาราวกับหิวกระหาย ธรรมชาติปลุกความต้องการของเธอให้ตอบสนองเขา แม้จะกระดากอายแต่เธอกลับมิอาจหยุดการกระทำเหล่านี้ เธอกำลังจูบตอบเขา เมื่อเขาแทรกปลายลิ้นร้อนพันเกี่ยวหาความหอมหวานจากปากของเธอ เธอก็จูบตอบกลับไปจนทำให้เขาส่งเสียงครางในลำคอด้วยความพึงพอใจ
เจ้าของเรือนร่างแข็งแกร่งเลื่อนมือจากการกอบกุมหน้าอกคู่สวยลงไปบีบเคล้นสะโพกผายก่อนจะใช้ปลายนิ้วเกี่ยวขอบกางเกงชั้นในตัวจิ๋วให้ค่อยๆ เลื่อนลงไปอยู่ที่หน้าขา บาจรีย์พยายามจะดิ้นขัดขืนทว่าเขากลับกดปิดริมฝีปากด้วยจุมพิตร้อนแรง แล้วดันหญิงสาวติดตู้เสื้อผ้า ใช้ร่างกายแข็งแกร่งกดทับร่างอิ่มไม่ให้ดิ้นรนขัดขืน
“อือ...” หญิงสาวตกใจจนผวาเมื่อเขากอบกุมเนินหนั่นของเธอเอาไว้เต็มมือ เธอพยายามร้องห้ามก่อนที่สติของเธอจะพร่าเลือนแทนที่ด้วยความรู้สึกที่หญิงสาวไม่เคยรู้จักมาก่อน
ปลายนิ้วเรียวรุกล้ำขยี้หนักเบาวาบหวามเรียกเสียงครางไม่เป็นจังหวะ
“ชอบหรือเปล่าบาจรีย์” เขากระซิบข้างหู แล้วขบเม้มเบาๆ ก่อนจะเป่าลมร้อนลงไปตรงซอกคอขาว ฝังจมูกลงบนต้นคอไล่เรื่อยลงมายังไหล่นวลเนียนช้าๆ
หญิงสาวส่ายหน้าจนผมสวยที่เกล้าเป็นช่อเอาไว้หลุดลุ่ยลงมาเคลียไหล่ เธอหายใจแรงเมื่อปลายนิ้วเรียวเร่งจังหวะจนเธอแทบทนไม่ไหว มันหวิวโหวงรู้สึกเหมือนปลายเท้ากำลังลอยขึ้นจากพื้น ก่อนที่ร่างอิ่มจะกระตุกรั้งเธอกอดเขาเอาไว้แน่นปลายเล็บจิกลงบนแผ่นหลังของเขาอย่างลืมตัว ความรู้สึกซาบซ่านแล่นปราดไปทั่วเรือนร่างจนแดงระเรื่อ
“เด็กดี...” เขาค่อยๆ เสยผมแล้วพิศมองใบหน้าของหญิงสาวก่อนจะรวบร่างอิ่มไปยังเตียงนอน ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตนเองออกจนหมดสิ้น แล้วโถมลงกอดก่ายเรือนร่างอวบอิ่มอย่างไม่รอช้า
“ไม่นะ! คุณติเอโก ฉันไม่พร้อมค่ะ ฉัน...”
หญิงสาวกลืนคำว่า ‘ฉันกลัว’ หายลงไปในลำคอ ไม่กล้าบอกกับเขาว่าเธอยังไม่เคยด้วยกระดากเกินกว่าที่จะพูดคุยเรื่องนี้เพราะถูกสอนมาอย่างหญิงไทย ให้รักนวลสงวนตัวและมองว่าเรื่องเหล่านี้เป็นเรื่องน่าละอาย
“อย่าเล่นตัวไปหน่อยเลย ฉันรู้เธอเองก็ต้องการฉัน เหมือนกับที่ฉันกำลังต้องการเธอ” บางสิ่งบางอย่างแข็งขึงและเบียดแน่นอยู่ตรงบริเวณหน้าขาของหญิงสาว ซึ่งนั่นยิ่งทำให้เธอขวัญกระเจิงด้วยความหวาดกลัว
“ไม่! ขอร้องเถอะค่ะ ฉันไม่พร้อมจริงๆ ค่ะ” หญิงสาวยกมือขึ้นปิดหน้าร้องไห้โฮราวกับเด็กๆ ติเอโกเป็นใบ้ไปชั่วขณะด้วยไม่คิดว่าจะมีผู้หญิงคนไหน ร้องไห้เพราะขยะแขยงไม่อยากร่วมรักกับเขา
“ถ้าเธอไม่พร้อมแล้วมาแต่งงานกับฉันทำไม หรือคิดว่าฉันแต่งงานกับเธอเพราะอยากได้เธอมานั่งนิ่งๆ เป็นตุ๊กตาประดับบ้านงั้นเหรอบาจรีย์ เธอเข้าใจคำว่าเมียหรือเปล่า คนเป็นเมียก็ต้องให้ความสุขผัว ไม่ใช่มายั่วให้ฉันโมโหแบบนี้” ชายหนุ่มตวาดเสียงดังแล้วลุกขึ้นจากเตียง เรือนกายเปลือยเปล่าเต็มไปด้วยมัดกล้ามอย่างชายชาตรีทำให้บาจรีย์ใจสั่น หลุบตาลงต่ำไม่กล้ามองหน้าเขา
“ฉันขอโทษค่ะ ฉันจะพยายามทำหน้าที่เมีย...” หญิงสาวกลั้นสะอื้นจนตัวโยน ไม่อยากทำให้เขาโกรธ เพราะตอนนี้เธอไม่เหลือใครนอกจากเขา หากว่าเขาไม่พอใจแล้วไปฟ้องบิดา ท่านคงต่อว่าหาว่าเธอเป็นลูกที่ไม่ได้เรื่อง เธอไม่อยากเป็นคนไร้ค่าไปมากกว่านี้แล้ว
“แล้วเธอจะทำยังไง”
ชายหนุ่มยืนจังก้าเปลือยเปล่าอย่างไม่ยี่หระ ในขณะที่บาจรีย์ใจเต้นตุ๊มๆ ต่อมๆ กล้าๆ กลัวๆ หญิงสาวยืนขึ้นแล้วเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าเขา เธอกำมือเข้าหากันแน่น เกิดมาไม่เคยรู้สึกอายและรังเกียจการกระทำของตนเองเท่านี้มาก่อนเลย
“ถ้าทำไม่ได้ก็พอเถอะ ฉันไม่มีเวลาว่างนักหรอกนะ” ชายหนุ่มเสยผมยาวประบ่าอย่างไม่สบอารมณ์ก่อนจะหมุนตัวกลับ ทว่าหญิงสาวกลับโถมกอดชายหนุ่มจากทางด้านหลังเอาไว้แน่น
- Writer
