ทาสวิวาห์ซาตาน

EP.9 คืนเข้าหอ

EP.9 คืนเข้าหอ

“ฉันขอโทษ ฉันไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงคุณถึงจะพอใจ”

เนื้อตัวสั่นเทาที่กอดเขาไว้แน่นไม่ยอมปล่อย ทำให้ชายหนุ่มหัวใจกระตุกแรงรู้สึกสงสารท่าทางไร้เดียงสาของหญิงสาวจับใจ เขาคาดหวังว่าจะให้เธอร้อนแรงเหมือนพวกนางแบบที่เขาควงได้อย่างไรในเมื่อเธอเป็นแค่สาวชนบทที่หมกตัวอยู่แต่ในไร่ จริตมารยาช่างห่างไกลจากเหล่านางแบบเจนโลก พอมาคิดดูแล้วเขานี่ช่างใจร้ายเสียจริง ต่อให้เขาจะเกลียดชังผู้หญิงมักมากเห็นแก่เงินสักเพียงไร

ทว่าบาจรีย์...กลับทำให้เขาเกลียดเธอไม่ลง

“ไม่เป็นไรหรอก เธอไม่ต้องพยายาม ฉันจะรอจนกว่าเธอจะพร้อมก็แล้วกัน”

เสียงห้วนเมื่อครู่อ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด นั่นล่ะมือบางที่โอบไว้แน่นจึงคลายออก หยาดน้ำตาเต็มหน่วยตาคู่สวยมองเขาอย่างไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน “จริงหรือคะคุณติเอโก คุณไม่โกรธฉันหรือคะ” หญิงสาวยิ้มกว้างจนตาเล็กหยี หัวใจของคนตัวโตกระตุกก่อนจะเบือนหน้าหนี

“ไปใส่เสื้อผ้าเถอะ ฉันจะไปอาบน้ำ” ชายหนุ่มเดินไปคว้าผ้าเช็ดตัวมาส่งให้หญิงสาว ในเมื่อเธอยังไม่พร้อมก็ควรปิดบังเรือนร่างน่าพิสมัยนั้นไว้ให้พ้นจากสายตาเขาเสีย ก่อนที่เขาจะกลับคำพูดแล้วหักหาญเธอมาเป็นของเขา

“ขอบคุณค่ะ คุณใจดีจังเลย”

หญิงสาวยิ้มกริ่ม ใจชื้นขึ้นมาบ้าง อย่างน้อยสามีของเธอก็ไม่ใช่คนใจยักษ์ สักวันเธอคงจะรักเขาได้ไม่ยาก เมื่อวันหนึ่งเธอมีลูกเธอก็จะได้ครอบครัวอบอุ่นอย่างที่เธอเฝ้าฝันหา มีลูกกับผู้ชายคนนี้น่ะเหรอ ลูกของเธอคงมีตาสีเขียวเหมือนพ่อแน่ๆ เชียว หญิงสาวยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เพ้อฝันถึงอนาคตแสนหวาน

“...”

ชายหนุ่มหน้าแดงเมื่อเห็นรอยยิ้มของหญิงสาว เขาเบือนหน้าหนี ไม่ชอบความรู้สึกเช่นนี้เลย เพราะมันทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองอ่อนแอ และกำลังจะพ่ายแพ้ต่อผู้หญิงคนนี้

“ฉันอาบน้ำก่อนแล้วกัน” ชายหนุ่มเดินเข้าห้องน้ำ ทว่าหญิงสาวกลับเดินตามเข้าไปด้วย เขาหันไปเลิกคิ้วมองหญิงสาวด้วยความสงสัย

“ให้ฉันช่วยถูหลังให้มั้ยคะ”

“ไม่ต้อง!”

ดูเหมือนว่าความอดทนของเขาจะขาดผึง ผู้หญิงคนนี้ตั้งใจจะยั่วให้เขาคลั่งหรือไงนะ เมื่อสักครู่ร้องห่มร้องไห้ไม่ยอมท่าเดียว แต่ตอนนี้กลับจะช่วยเขาถูหลัง ไม่รู้หรืออย่างไรว่าชายหญิงอาบน้ำด้วยกันมันจะเกิดอะไรขึ้น!

บาจรีย์สะดุ้งสุดตัว ตกใจเมื่อถูกตวาดเสียงดัง “ฉันแค่...อยากทำหน้าที่ภรรยา อยากทำให้คุณพอใจ” หญิงสาวก้มหน้านิ่ง ทำอะไรก็ผิดไปเสียทุกอย่างเธอต้องทำอย่างไรเขาจึงจะพอใจ

“ฉันไม่ได้โกรธเธอ ฉันแค่อยากขอเวลาอาบน้ำ อยากขอเวลาส่วนตัว” ชายหนุ่มสูดลมหายใจเข้าปอดลึก เขาคิดผิดที่ตกลงแต่งงานกับเด็กสาวอายุ 22 ปี เพราะนอกจากเธอจะไม่จัดเจนเรื่องบนเตียง เธอยังทำให้เขาปวดหัวอีกต่างหาก

“ค่ะ” เธอยิ้มกว้างเมื่อได้ยินว่าเขาไม่โกรธ แล้วเดินออกจากห้องน้ำไปอย่างรวดเร็ว

“นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย” ชายหนุ่มเปิดน้ำเย็นจากฝักบัวชโลมกาย หวังให้ความเย็นจากสายน้ำช่วยดับความร้อนรุ่มในกาย แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ได้ผลเท่าไหร่นัก เมื่อเขายังรับรู้ได้ถึงริมฝีปากหวาน และเนื้อตัวนุ่มนิ่มที่ทำให้เขาแทบคลั่ง

“โธ่โว้ย!”

เมื่อออกจากห้องน้ำติเอโกก็ล้มตัวลงนอนบนที่นอนโดยใส่กางเกงบอกเซอร์เพียงตัวเดียว เนื่องจากเหน็ดเหนื่อยมาตลอดทั้งวันเขาจึงเคลิ้มหลับอย่างง่ายดาย บาจรีย์เข้าไปอาบน้ำต่อจากเขา พออาบน้ำแล้วเสร็จก็มายืนอยู่ปลายเตียงมองคนตัวโตด้วยความรู้สึกอบอุ่นอย่างน่าประหลาด ติเอโก...ผิวสีแทนอย่างคนออกกำลังกายกลางแจ้ง ตัวสูง นัยน์ตาสีเขียวมรกต ผมสีดำเข้มหยักศกยาวประบ่า เขาช่างดูหล่อเหลาน่าค้นหา แตกต่างจากผู้หญิงขี้เหร่อย่างเธอ

‘ดูสารรูปตัวเองหน่อยนะนังรี ริอ่านจะใส่กระโปรง ตูดบานเป็นกะละมัง ตัวก็อ้วนฉุเป็นหมูพะโล้ เป็นฉันนะไม่กล้าใส่หรอก อายคนงานในไร่ กลัวมันจะหัวเราะเยาะเอา’

น้ำเสียงเย้ยหยันของจิราพัชรเมื่อครั้งที่เธอซื้อชุดกระโปรงมาสวมใส่ ทำให้หญิงสาวอาย เพราะคนใช้บริเวณนั้นต่างหัวเราะคิกคักเห็นด้วยกับถ้อยคำของจิราพัชร ไม่มีใครเห็นใจเธอเลยสักนิด เธอก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่อยากแต่งตัวสวยๆ อยากน่ารัก อยากตัวเล็กๆ บอบบางน่าทะนุถนอม เธอผิดด้วยหรือ...

สามีของเธอหล่อเกินไป เขาดูดีเสียจนเธอนึกว่าเธอกำลังฝันไปเสียอีก

หญิงสาวในชุดนอนเสื้อแขนยาวกางเกงขายาว ปล่อยผมสยายเต็มแผ่นหลัง เดินวนไปมาในห้อง ก่อนจะเดินไปที่โซฟา หมายใจว่าจะใช้เป็นที่นอนในคืนนี้ ทว่าเสียงทุ้มกลับดังแทรกขึ้น

“ปิดไฟแล้วขึ้นมานอนบนเตียงได้แล้ว ฉันง่วงเต็มที”

บาจรีย์ชะงัก ลุกขึ้นจากโซฟาแล้วเดินไปปิดไฟ เหลือเพียงไฟสลัวจากโคมไฟหัวเตียง เธอยืนละล้าละลังอยู่ข้างเตียง แต่เมื่อเห็นชายหนุ่มพลิกตัวด้วยท่าทางไม่สบอารมณ์เธอจึงยอมลงไปนอนร่วมเตียงกับเขาด้วยความกริ่งเกรง

โชคดีที่เตียงกว้าง...บาจรีย์นึกดีใจ

ทว่าโชคร้ายที่สามีของเธอตัวใหญ่...ซึ่งตอนนี้แขนข้างหนึ่งของเขาได้พาดลงมาบนหน้าท้องของเธอ หญิงสาวหลับตาแน่นแทบไม่กล้าหายใจแรง นอนตาค้างเกือบค่อนคืนแล้วความเหนื่อยล้าก็ทำให้เธอผล็อยหลับไปในที่สุด

บางสิ่งบางอย่าง...นุ่มนิ่ม อุ่น เป็นสัมผัสที่รู้สึกดีจนชายหนุ่มต้องลืมตาตื่น

บาจรีย์!

เธอซุกตัวนอนกอดเขาไว้ราวกับเด็กสาวขี้เซา ชายหนุ่มถึงกับอมยิ้มเมื่อเห็นคิ้วขมวดเป็นปม ยามนอนเธอยังขมวดคิ้วไม่รู้ว่ามีเรื่องเครียดอะไรถึงไม่ยอมปล่อยวางเช่นนี้ อากาศหนาวยามเช้าท่ามกลางขุนเขารายล้อมแทบไม่ต้องเปิดเครื่องปรับอากาศเลยด้วยซ้ำ และดูเหมือนว่าไออุ่นที่เธอได้รับจะยังน้อยเกินไป หญิงสาวจึงเบียดร่างเข้าหา แถมยังเอาขาพาดก่ายลำตัวของเขาราวกับเขาเป็นหมอนข้าง

ติเอโกชักรู้สึกไม่ดีเสียแล้ว เช้าๆ อย่างนี้อะไรบางอย่างมันตื่นตัวจนเขาหน่วงหนัก แล้วยิ่งเธอยกขาพาดทับแก่นกาย อีกทั้งอกนิ่มๆ ยังเบียดชิดจนเขาหายใจติดขัด เช่นนี้แล้วมีหรือที่เขาจะอดใจไหว ชายหนุ่มพยายามข่มใจอยู่นาน ก่อนที่เขาจะจับหญิงสาวพลิกแล้วคร่อมร่างเธอเอาไว้อย่างรวดเร็ว