CHAPTER TWENTY ONE

1322 Words

VICTORIA Pagkatapos ng araw na iyon ay nakita ko na naman siyang umalis na hindi ko na naman alam kung saan siya pupunta ngunit wala naman talaga siyang obligasyon na sabihin sa akin lahat. Wala namang kami sa aming dalawa. Wala rin namang silbi kahit na magtanong ako kay Sir Eric sa kung saan na naman siya pupunta dahil paniguradong wala rin naman akong makukuhang sagot. Sabado ngayon at wala naman talagang pasok pero kailangang bumalik ang mga kalahok sa mga paligsahan na sinalihan lalong-lalo na ang mga nagpalista sa sayaw. Alas syete na ng umaga ngunit hindi pa ako makapagdesisyon kung sasali ba ako o hindi. Nakapagdesisyon na ako kahapon at buo na sana ang loob ko na sasali dahil ayoko rin naman kasi na mag-exam pa sa subject na iyon at isa iyong tukso ngunit nang sabihin niyang pa

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD