CHAPTER TWENTY TWO

2891 Words

DMITRY Kamuntik-muntikan na ako doon na makita niya. Hindi pa oras na makita niya ako ngunit darating din tayo sa araw na ‘yon. Hindi ko nga rin alam kung bakit ko pa ‘to ginagawa pero dahil nga sa gusto kong mapalapit ang loob ni Victoria sa akin ay ito lang ang naisip kong plano dahil dito ko lamang siya makikita. Isa nga katangahan na magpanggap bilang estudyante na kung pwede namanag bilang isang professor din. Pero mas maganda na rin ang napili ko. Inaamin kong hindi naman mahirap na mapalapit sa babaeng ‘yon dahil totoo siya sa kaniyang sarili. Nakakaawa lang dahil napunta pa siya sa lalaking ‘yon. Hindi ko alam kung saan nagsimula ang lahat na kung bakit noon ay matalik kaming magkaibigan ngunit ngayon ay mortal na magkaaway na. Agad akong tumipa sa aking cellphone at tinawagan

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD