ร่างสูงใหญ่ก้าวเข้ามา ลากตัวหญิงสาวออกแล้วนำตัวไปขังไว้ในห้องนอน เนตรอัปสรทุบประตูเพื่อให้อีกฝ่ายปล่อย จนหมดแรงทรุดกายลงนั่งปล่อยโฮออกมาด้วยความเจ็บปวด
ดาวรีย์นิ่งงันเหมือนถูกก้อนหินใหญ่หล่นทับ เสียงเมื่อครู่คือผู้หญิง และเธอคนนั้นกำลังร้องขอความช่วยเหลือ นี่เขาสิ้นคิดขนาดลักพาตัวมาเลยเหรอ ความแค้นมันทำให้ทินภัทรตาบอด ทำผิดก็ยังทำ ไม่คิดถึงผลลัพธ์ที่ตามมาเลยหรือไงกัน
“ดาว!” ทินภัทรกรอกเสียง สีหน้าเครียด
“คุณทำอะไรทิน...” เสียงหวานราวละเมอ
“ผมวางสายก่อนนะ แล้วผมจะโทรหาคุณใหม่”
“ดาวถามคุณไม่ได้ยินหรือไงคะ คุณทำอะไรลงไปคะทิน!” เสียงเริ่มสั่นเครือ น้ำตาไหลรินออกมา ทำไมต้องเป็นแบบนี้ เขาไม่นึกถึงความรู้สึกเธอบ้างหรือไง
“ผมขอโทษนะ เอาไว้เราค่อยคุยกัน!” ทินภัทรเลือกตัดสาย ก่อนถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่
กรามถูกขบแน่นเมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อครู่ เดินตรงไปยังห้องนอน แล้วเปิดประตูเข้าด้านใน เห็นคนตั
