BAD AT LOVE ( PUBLISHED UNDER PRIDELIT)

C3: ADAM

ADAM

KAGAYA nang sinabi ko, sinundo ko siya nang uwian niya na. Hindi ko pinansin ang kabilaang calls ng mga kaibigan ko dahil ayoko ngang sabihin sa kanila na tinamaan ako nang matinding virus, 'Blue' ang pangalan at hindi siya madaling gamutin dahil palala nang palala. Pero gusto ko rin talagang hingin ang payo nila, pero saka na kapag mas lumala pa 'yong tipong gagapang na 'ko.

Iyong mga kaibigan ko na 'yon, bibihira kaming magkasama-sama sa Pilipinas. Pero lahat sila nakilala ko sa party no'n. Hindi kami magkakaibigan, magkakaedad lang kami at parehong bored na bored sa party na mas mukhang business meeting, at sa t'wing nagkikita kami nagsimula na rin kaming magsama-sama sa boring na gawain ng mga Adults para matuwa kami. Gusto naman ng pamilya namin dahil nga 'business friends' kung kami na ang hahawak no'n.

Four years ko na rin silang nakakasama, hindi kami talagang nagkikita at nagkakasama ng madalas dahil iyong tatlo nasa Spain nag-aaral kung saan din ako pupunta kapag nag-college na 'ko—hindi ko lang alam kailan. Kami lang ni Xander ang nasa Pilipinas, hinihintay niya rin 'yong kapatid niya bago sila umalis. Ngayon narito 'yung tatlo dahil tinapos daw nila ng maaga 'yung mga gawain nila kaya isang linggo na mas maaga silang nagbakasyon at isang linggo naman sa susunod na semester ang 'di nila papasukan para lang sa bakasyon na 'to.

"Anong gusto mong kainin? Bucket of chickens? Spaghetti? Or, what?"

"Excited? Mag-picnic?" ngiti ko sa kanya.

Lumabas na naman 'yong dimples niya, "Halatang-halata ba?"

Nagkibit-balikat ako.

"Bakit wala kang kasama?"

"Hmm, pinapasamahan naman ako sa iba pero sabi ko kung papayag ka, ikaw na lang," ngiti niya.

Ayos pala magkaro'n ng something between same-s*x, hindi ka mapaghihinalaan. But I'm not into that kind of relationship...

Nang tinignan ko siya napabuga na lang ako nang hangin.

This is just a simple care for a younger brother. Ganito lang 'yong pakiramdam ni Xander kay Claude, right?

Inalis ko 'yung uniform ko kaya natira lang ang sando ko, boxer na lang din ang 'tinira ko. Kahit pa anong tindi ng lamig ng aircon, wala sa 'kin 'yon, hubad nga 'ko matulog.

"Magiging ganito din ba 'yong katawan ko?" bigla niyang pinisil-pisil 'yong matigas kong braso.

Naka Tee-Shirt siya na may emoji na may dimples—kamukha niya at Pajama. Patulog na 'agad?

"Paano nagiging ganito, Adam?" kinuha niya 'yong kamay ko at 'nilagay sa braso niya. "Pisilin mo, malambot kasi siya..." simangot niya.

Shit. Bakit nag re-act 'yong ano ko? Pinisil ko lang naman siya!

Napatingin ako do'n dahil alam ko naman na pinagpala 'ko sa bahaging 'yon kaya halatang-halata.

Tumingin din siya do'n at nagkatinginan kami. Pero nginitian niya 'ko, hindi ko alam bakit lalo siyang nagalit. Ano bang problema?

"Sige mag-cr ka na,may kukunin lang ako sa baba."

Kailangan ko na yatang magpa-albularyo.

Sinabi ba niyang mag mariang-palad ako sa CR?!

Naubusan ako nang lakas, ang mahirap pa ro'n siya ang naiisip ko. Diniretso ko na nga paliligo nang makakita 'ko ng bathrobe niya ro'n.

Nang matapos na 'ko nanatili pa 'ko sa k'warto niya at hihintayin ko siyang umakyat. Dinampot ko 'yung cellphone ko na iniwan ko sa study table niya pero bago ko pa 'yon mabuksan dumungaw na siya.

"Adam, are you done?"

"Oo."

"Bumaba ka na..." hindi nawawala ang ngiti niya.

Bumaba 'ko nang naka-bathrobe lang, pareho kaming lalaki, walang malisya. Siya 'yong may pagpisil, inosente ako, ewan ko na lang sa kanya.

"Akala ko inosente ka, pero alam mo kung anong dapat kong gawin sa CR." Sabi ko nang naglalapag siya ng pitcher sa long table.

"Ginagawa ko rin 'yon," ngiti niya.

"Gi...gina...ginagawa mo?!"

Dumaan siya sa imahinasyon ko na ginagawa 'yon, pakiramdam ko nag-init na naman 'yong katawan ko.

"Gaano kadalas?" baka once a year lang siya.

"Ewan ko, hindi ko naman binibilang kung ilang beses sa isang araw." Alanganin siyang nangiti.

Nadampot ko 'yong pitcher at walang baso-baso na ininom ko 'yon dahil baka lagnatin ako. Araw-araw at maraming beses pa? Akala ko ba inosente siya? Mas madalas pa pala siya sa 'kin!

"Ikaw ba binibilang mo kada-araw?" takang tanong niya sa 'kin. Pinaghila pa nga niya 'ko nang upuan kaya nauubusan ng lakas akong napaupo ro'n kasabay ng paglapag ko ng pitcher.

"Hindi ko naman araw-araw ginagawa 'yon," sagot ko na tila natutunaw na sa mga nalalaman ko sa kanya.

"Hindi ba 'yon masama? Hindi ka ba magkakaro'n ng U.T.I, kapag gano'n Adam? Umiinom ka ba nang maraming tubig—"

"Huh?"

"Hindi normal 'yun 'di ba, 'yung 'di araw-araw?" nag-aalala na itsura niya.

"Ah, 'wag mo nang isipin 'yon."

Ako na lang ang natawa sa sarili ko.

Ginutom ako ng mga naisip ko kaya magana 'kong kumain. Minsan napapatingin ako sa kanya at napapaisip ako na maganda siyang kasama sa bahay. Iyong 'di sisigaw at laging mahinahon, ngingiti lang nang ngingiti sa 'kin at kakagatin ang lower lip niya. Pipisilin ang muscles ko at ipapapisil niya sa 'kin ang kanya—

"Adam, namumula ka nang husto, okay ka lang ba?"

"Oo, okay lang ako, init lang 'to." Sinubo ko 'yong kutsara—literal na kutsara dahil wala na pala talagang laman.

Nakita kong nangiti siya kaya nangiti na lang din ako.

Naupo kami ni Blue sa sofa sa sala kung saan kami manonood ng movie. Iniikot ko ang paningin ko, baka may CCTV mabuti nang nag-iingat. Isipin pa nila may balak ako kay Blue, ito naman ang mahilig chansingan ako, hindi ko na nga lang pinapansin dahil ayoko siya mapahiya.

"Comedy?" tanong niya 'agad sa 'kin.

"Share mo lang."

"Share mo lang?" nangunot ang noo niya. "Wala akong gano'ng movie. Hahanap na lang ako sa susunod," ngiti niya na naman.

Inisa-isa niya 'yong movie na p'wede ko lang pagpilian. At marami akong narinig na cartoons do'n, buti na lang wala si Dora the Explorer, mahilig magtanong 'yon, ipilit pa niya sa 'kin na sagutin ko si Dora, mahirap na.

Nanood siya dahil hindi naman ako mahilig, tinitignan ko lang siya habang kumakain ng popcorn at sa t'wing tatawa siya, titingin siya sa 'kin at ngingiti at ikukuwento pa niya uli 'yon na parang 'di ako nanonood.

Hindi nga pala.

Naaaliw ako sa mga reaksiyon niya. Masyado rin siyang nakadikit sa 'kin kaya amoy na amoy ko siya—sweet, strawberry.

Marami pa siyang pinanood, iyong iba naman napanood ko pero 'pag nagsisimula na siyang magsalita, sa kanya na 'ko nag-concentrate. Cute siya, nakakaaliw siyang tingnan, hindi ako nabo-boring kasama siya kahit wala naman kaming ibang ginagawa. Iyong mga gusto niya, 'di ko naman 'trip' dahil mas matured 'yung mga 'trip' kong gawin.

Nasanay akong umiinom, maaga ko 'yung natutunan dahil nga kahit highschool pa lang, pakiramdam ko 'di na 'ko bata, itong edad niya ngayon, marami na 'kong experiences ng ganyang edad.

Naguguluhan din ako sa nangyayari sa 'kin ngayon.

Awa pa ba 'to? Parang gusto ko na nga 'tong ginagawa namin kahit lame na bahay-bahayan lang.

Nakatingin na 'ko sa TV pero wala don 'yung atensiyon ko kundi sa kaiisip kung ano 'tong ginagawa ko.

Nawala ako sa pag-iisip nang dumantay ang ulo niya sa balikat ko. Nang tignan ko nakapikit na siya, kaya naman pala humina na 'yong tawa niya, inaantok na.

"Mukha namang magaan ka," inayos ko muna siya nang higa sa sofa. Ipapasan ko na lang siya pataas.

Nangiti ako nang makita kong natutulog siya na tila anghel.

Nagmadali akong umakyat para hanapin 'yung cellphone ko, aasarin ko siya nang matindi.

Pagbaba ko nakadiretso na siya nang higa, tamang-tama—ilang shots din 'yon bago ko siya tinigilan. Nag-zoom ako nang isang picture niya hanggang mahinto ako sa labi niya.

Naisip ko bang masarap 'yung halikan?

Tinignan ko 'yung mamula-mula niyang labi.

Napalunok ako.

Hindi, Adam... Hindi...

Ipapasan ko dapat siya pero mukhang madali naman siyang buhatin kaya binuhat ko siya. Hindi ko na tinignan 'yung labi niya dahil nanghihina ang tuhod ko.

Woah! Maliligo uli ako, mukhang pinagpawisan ako sa panonood.

Nang makapasok kami sa kwarto niya, hiniga ko siya nang dahan-dahan.

Humawak siya bigla sa batok ko kaya sabay kaming nagdire-diretso sa kama. Nadaganan ko siya, sa bigat ko mukhang gulat siyang napagising.

"Adam!" namumula niya 'kong pinagtutulak.

"Teka!"

"Anong ginagawa mo?" pulang-pula ang pisngi niya.

"Hinila mo 'ko, buti nga dinala pa kita rito." Asar na tatayo na 'ko nang pareho kaming nagkatinginan. Bigla siyang tumingin sa ibang lugar kaya kita ko pati pamumula ng tenga niya. Kinakagat niya 'yong hinlalaki niya.

"M-mag CR ka, Adam... 'Wag mo pigilin," siya.

Sa buong buhay ko ngayon lang ako napahiya, 'pinapahiya ako nang p*********i ko! Bakit ka ba react nang react, lalaki si Blue! Blue is boy, boy is Blue!

"Adam..." tinignan niya 'ko na tila naiiyak na.

Nagmadali akong umayos nang upo sa gilid ng kama. Dama ko 'yong paglubog ko nang bahagya. Nabigla lang talaga 'ko no'ng una kaya 'kala ko nilalamon ako nito.

Naramdaman kong bumangon siya.

"Adam—"

Magagalit ba siya? Iisipin ba niya re-reypin ko rin siya?

"Adam—"

Nagtaka 'ko nang kunin niya 'yung kamay ko at 'nilagay sa leeg niya.

"Ang init ng pakiramdam ko, magkakasakit ba 'ko? Mainit ba 'ko sa pakiramdam mo?"

Hinarap ko siya para alamin.

Pulang-pula siya at halos iwasan ako nang tingin.

Nagmamadali siyang kumuha nang unan at 'nilagay sa kandungan niya.

"May sakit ka—" nanunuyo 'yung lalamunan ko.

"Kaya pala," nangiti pa siya nang marinig na may sakit siya.

"Matutulog na uli ako, tabi na tayo," titingin na naman siya sa ibaba ko pero bigla siyang umiwas at nagmamadaling humiga. "Mag-CR ka na, Adam. Para hindi na 'yan ganyan," 'tinaas niya 'yong kumot at nagtaklob.

Tumayo na 'ko, nakakadalawa na 'ko, wala nga 'kong night life sa bar ngayon, daig ko pang may babaeng kasama, at si Blue pa 'to na hindi pa nga naghuhubad sa harap ko.

Shit. Hindi ko iniisip na maghuhubad siya, I mean—bakit ba 'ko nakikipagtalo sa sarili ko?!

Pagbalik ko natawa ko nang makita ko siyang parang turon na iikot-ikot nang nakakumot sa kama.

"Anong trip 'yan?"

"Tapos ka na?" kaagad siyang tumayo at nagmamadaling pumunta naman sa CR.

Natatawa 'ko sa kanya. Kahit anong gawin niya cute pa rin siya.

Naupo ako sa gilid ng kama, marami nang calls sa 'kin.

Inalis ko na 'yung bathrobe at naka-boxer na lang ako na nahiga.

Bumalik naman siya at tumabi sa 'kin pero pumasok uli siya sa kumot at feeling niya yata turon siya.

"Adam, baka lamigin ka,"

Nilagyan niya 'ko nang kumot sa katawan. Sanay naman ako.

Bumangon pa siya para ayusin 'yung kumot, namumula pa rin siya.

"Magkakasakit ka," ang kamay niya sumasanggi sa katawan ko dahil sa loob niya 'yon inaayos.

Tama na 'yung torture, Blue... Please.

Buti na lang paghiga niya nakatulog na siya. Humarap pa sa 'kin. Inabala ko na lang 'yung sarili ko sa paglalaro sa cellphone ko.

"s**t. Blue."

Dumantay 'yung kamay niya sa hita ko sa loob pa kaya damang-dama ko 'yung kamay niya.

Nilingon ko nga siya sa tabi ko.

Nakabuka nang maliit ang labi niya at himbing na himbing.

"Kasalanan mo 'to," marahan kong hinawakan ang mukha niya at dahan-dahan kong nilapit ang mukha ko sa kanya. Hinalikan ko siya—naramdaman ko 'yung lambot ng labi niya sa labi ko. Kinagat ko nang marahan ang lower lip niya na palagi niyang kinakagat. Umungol siya nang mahina, dahil nasaktan siguro siya pero 'di naman siya nagising.

At sa ikatlong pagkakataon nagtagpo kami ni C.R, close na nga kami.