Chapter Nineteen
961 Words
"You know I'm busy!" Mariing giit ni Lucas kay Charlotte. Pinagpatuloy niya ang kanina'y ginagawa saka hindi na ito pinansin.
Charlotte walk towards him. Yumapos ito sa likod niya na ikinagulat niya. She's seducing him. Agad niyang tinanggal ang braso ni Charlotte na nakapulupot sa bewang niya at inis na tinitigan.
"Get off your hands!" Mataas ang boses nitong binalingan ang dalaga. Nagulat siya dahil sa ginawang iyon ni Lucas. It's like he pushes her away.
"Ano bang masama kapag niyapos kita. It's normal, cause were lovers!" Pagmamaktol nito na ikinatoun ng atensyon ni Lucas.
They were in Lucas room. Lucas was busy typing something in his laptop while Charlotte keep on bothering him.
"Atsaka hindi kita titigilan kapag hindi mo'ko sasamahang mag-shopping." Dagdag nito.
Napasinghap siya. This woman gives him so much pain in the head. Kanina pa siya pinipilit ng dalaga na samahan ito sa mall. A hundred times he disagreed but a thousand times she will make a way para lang maisama si Lucas.
"I'm so busy for that! Magpasama ka nalang kay mom!" Aniya na nakapagpangiwi kay Charlotte.
"Ba't naman ako magpapasama sa taong ayaw ako!" She responded. Lucas look at her with a question in his eyes.
What does this woman means?
"Look! Your mom isn't like me at all. I was so stupid kanina dahil nilutuan ko pa siya ng sinigang na ang sabi mo ay favorite niya, pero hindi naman niya nagustuhan!"
Lucas lick his lips.
"Maybe hindi niya nalasap sa luto mo ang perfect taste na hinahanap niya!"
Charlotte shrug her shoulder.
Nararamdaman niya talaga ang pagkadisgusto ng Donya sa kanya. Dahil ba mas bagay si Vivien, as a wife para kay Lucas?
Well, kung wife material lang pala ang solusyon sa problema niya. Then she'll practice and train jow to be a good wife! Hihigitan niya si Vivien ng walang palya.
"I guess so!" Tanging giit niya rito. Tumamlay naman ang balikat niya saka hinawakan ang kamay ni Lucas. She look so desperade. Kahit patay na si Vivien ay nakikipagkompetensya parin siya rito.
"Come on babe, samahan mo na kasi akong magshopping!" Pagsusumamo niya sa binata na ikinasinghap muli nito. Hindi talaga siya titigilan nito hangga't hindi siya umu-oo. Labag man sa kalooban niya ay tumango-tango nalang siya bilang sagot.
Pumungay ang mga mata ni Charlotte. Agad niyang niyapos ang binata and gave it a gentle kiss on the lips.
Dahil nakabihis narin naman sila ay dumiretso na sila sa kotse at mabilis iyong pinaharurot ng binata. Pagkarating nila sa mismong destinasyon ay hinila agad siya nito sa clothing store ng mall.
Nagningning ang mata ng dalaga nang makita ang mga magagandang damit na nakadisplay with it's high cost. She loves dresses so much. Pumili pa siya roon ng mga natitipuhan niya.
"Maganda ba?" Tanong niya kay Lucas na kanina pa sunod ng sunod sa kanya. She decided to pick a royal blue bodycon dress. It's a tight-fitting dress that hugs a figure and accentuates assets.
Tumango-tango lang si Lucas. He is so bored. Ayaw na ayaw niya talagang samahan ang mga babaeng katulad ni Charlotte kapag nagshoshoping. Masyadong concious kapag pangit ang napipili.
Now, naalala niua si Vivien. Minsan niya iyong isinama sa mall at binilhan ng mga damit. Vivien refuses dahil marami pa raw itong mga damit. Vivien doesn't matter about her looks. She's simple yet fragile. Ito ang dahilan kung bakit niya ito nagustuhan.
He smiled at napansin iyon ni Charlotte.
"What are you smiling Lucas?" Itinigil nito ang pagpili ng damit at nagtatakang binalingan siya.
Tumikhim ito.
"Nothing! I just like that cute dress. Bagay sayo!" Pagdadahilan niya. Itinuro niya ang isang yellow mini dress na nasa harapan lang niya. Nilingon niya ang itinuro nito. Totoo nga at maganda ito. She doesn't like the color dahil paboritong kulay iyon ni Vivien but Lucas like it for her. So she will.
Nagmamadali niya itong tinungo upang sana'y kunin. Hinila niya ito kasabay ng paghila rin ng isang babae sa damit na hawak niya.
They both stared each other. Noong una ay hindi makilala ni Charlotte ang babae. But the woman's gaze and posture bothered her the most.
"Vivien?!" Out of nowhere she uttered. Lucas caught their attention when Charlotte said Vivien's name. Agad na nilapitan ni Lucas si Charlotte at ang kaharap nitong babaeng buntis. Hindi niya ito makilala dahil bahagyang nakatagilid ito sa kanya.
At an instance, he was shocked sa nasaksihan. It was her, Vivien. Nanginginig na hinarap niya ito with a light aura on his face. Hindi niya alam kung ano ang reaksyon na nadadama niya. A happy one or a scry one.
"Vivien?" Bulalas ni Lucas. Kumunot naman ang noo ni Sabrina habang pabalik-balik ang tingin sa dalawa. Animo'y kilala siya.
She just wanted to buy dress dahil nagustuhan niya ito pero parang may nakikita pa siyang nakakilala sa kanya.
"Pardon?" She responded. Nanatiling gulat si Charlotte habang ineexamine ang mukha niya. Bumilis ang pagtibok ng dibdib ni Lucas. He want to hug her. He misses her so much.
Nanlumo siya nang biglang nagsalita ng mahina si Charlotte.
"You were dead!" Mangiyak-ngiyak nitong giit sa babae. Ibinaba ni Lucas ang tingin sa umbok nitong tiyan.
There baby!
"What are you talking about miss?" Pasuplada niyang giit kay Charlotte. Nairita siya sa sinabi nito. Hindi pa siya patay at buhay na buhay siyang nandito ngayon sa mall.
Sino ba tong mga to? A relatives?
Nanlaki ang mga mata ni Sabrina nang agaran siyang yapusin ni Lucas. Tumayo lahat ng balahibo niya sa ginawa ng binata. She don't even recognize them.
Mabilis niyang tinulak ang binata saka galit na galit itong tinitigan.
"Who are you! M-mga scammer siguro kayo!" Natataranta na siya at hindi malaman ang gagawin. Natatakot siya sa pag-asta ng dalawang estranghero sa harap niya.
- Writer
