Chapter Twenty
1420 Words
Bumilis ang paghinga ni Sabrina nang higitin siya ni Lucas. His hands scope Sabrina's waist. Iuuwi niya ito. Malakas na tinulak ni Sabrina ang binatang ngayo'y hawak-hawak ang bewang nya.
Umigting ang panga ni Lucas nang itulak siya nito. She doesn't recognize him.
"What are you doing?!" Galit na galit itong tiningnan siya kasabay ng paglandas ng isang palad nito sa pisngi niya. She slap him. The thought of strangers talking and touches her makes her burst into fear.
"Iuuwi kita Vivien!" Her forehead knit. Hindi niya maintindihan. Tinawag siya nitong Vivien. Who's Vivien?
Napasapo siya sa noo. They thought her of someone else. May kapareho lang siguro siya ng mukha.
"Sorry mister!" Panimula niya. Tiningnan niya muna ang babaeng ngayon ay naka-awang ang bibig at nakatingin sa kanya. Wari'y gulat na gulat ito.
"I think you thought me of someone else! I am not the one you called Vivien." Natawa pa siya sa sinabi niyang iyon.
"Siguro magkapareho lang kami ng mukha nang sinasabi niyo! My name is Sabrina. Not Vivien!" Mariin niyang giit rito.
Nagdilim ang paningin ni Lucas sa sinabing iyon ni Sabrina. Nagsisinungaling ito. He knows her. Kilos palang at pananalita ay kilala niya. Naging mas elegante lang ito ngayon pero mababakas parin ang katauhan nang isang Vivien.
"I'm gonna get going. Sorry for our misunderstanding!" Aniya. Ngumiti siya ng tipid at tinalikuran ang mga ito.
"Did you think you can fool me?!" Nagulat si Sabrina nang hilahin siya ng binata sa braso niya paharap rito. Galit na galit ang mga mata nitong nakatitig sa kanya. Mahigpit rin ang pagkakahawak nito sa braso niya na tila ayaw siyang pakawalan.
"A-anong ginagawa mo?!" Kinabahan si Sabrina sa paraan ng pagtitig nito sa kanya. Napalunok siya sa sariling laway saka kabadong sinalo ang mga mata nitong may bahid ng galit.
"D*mn Vivien! Stop acting like you don't know us!"
Sinuri niya ang kabuuan ng binata. Gwapo ito. Matangos ang ilong, mahaba ang pilik mata and a brown eyes. Napalunok siya sa ng mahagip ng mata niya ang namumutlang labi nito. Is he stress?!
"Look! I really meant it! My name is Sabrina not Vivien. At sa pagpupumilit mo sa akin sa pangalang iyon, marami ang nagsasabing may kamukha ako. I don't wonder at all!" She said in a low tone.
Nabaling ang atensyon nila kay Charlotte nang tumikhim ito. Ang kanina'y gulat nitong expresyon ay nawala na at pangiti-ngiting lumapit sa kanila.
"Babe, siguro nga magkamukha lang sila ni Vivien. She's dead at marami ang nakasaksi nun." Binalingan ni Charlotte ang babae.
"Sorry miss for the misunderstanding!" Pangiti-ngiting aniya sa buntis na si Sabrina.
"It's okay!"
Naala ni Lucas si Vivien, buntis ito. Ipinukol ni Lucas ang pagtitig sa tiyan ng babae. Buntis rin ito kagaya ni Vivien. Coincidence lang ba kung pati ang kamukha ni Vivien ay buntis rin?
"Ilang buwan na ang tiyan mo?"
"Seven months na!" She responded but with a question in her minds.
Napamura si Lucas. Kung buhay si Vivien ay pitong buwan na rin ang tiyan nito.
"That's it! Your Vivien at hindi ako nagkakamali dun!" Mariin niyang sambit kay Sabrina.
"Lucas! Siya na mismo ang nagsabi na hindi siya si Vivien!" Sabat ni Charlotte.
"Nagsisinungaling siya!" Pagak na tumawa si Sabrina. Nababaliw na yata siya!
"Why would I? Isa pa wala sa sistema ko ang pagiging sinungaling!" Aniya.
Hindi talaga malaman ni Sabrina ang nararamdaman niya ngayon. Pinipilit ng lalaking nagngangalang Lucas na siya si Vivien. Naisip niya rin na baka kaibigan niya ito somewhere in the past of her memories na nakalimutan niya rin.
Takbo, lakad ang ngayo'y ginagawa ni Vivien. Naiinis pa siyang binabalingan ang lalaking sunod ng sunod sa likuran niya. Ayaw siyang tantanan.
What's wrong with this man?!
Paalis na siya sa dalawang estrangherong nakilala niya kanina. Ngunit tila'y ang lalaking nagngangalang Lucas ay sinusundan siya. Pabilis rin ng pabilis ang paglakad nito. Isang metro nalang ang layo nila. Suminghap siya saka nilingon ang binata. Nauntog pa ang ulo niya sa matigas nitong dibdib.
"Ano ba?!" Lucas pissed her off. Tumaas lang ang kilay ni Lucas. Hindi inalintana ang sinabi niya. Hinanap niya ang kasama nitong babae kanina ngunit wala na ito.
"Ba't ba sunod ka ng sunod?!" Naiinis niyang giit sa lalaki. Seryoso itong nakatitig sa kanya.
She headed to an escalator at kahit umaandar iyon pababa ay nilakad niya na lang para madagdagan ang bilis niya sa paglakad. Again, Lucas followed her.
"I'm assuring that your not Vivien!" Malamig nitong turan. She gasp at saka itinoun nalang ang lakad sa dinadaanan.
"I'm going home!" Aniya na nakapagpangisi lang nito.
"Then?" A sarcastic tone form in his words.
"Tsk!" Hindi na niya pinansin si Lucas bagkus sumiksik siya sa mga taong naroon sa mall at nakipagsapalaran roon.
Panigurado'y malilito niya ito.
Panay mura ang ginawa ng binata dahil biglang nawala sa paningin niya si Sabrina 'kuno' na hindi naman niya pinaniwalaan.
Malakas ang kutob niya. Vivien's body wasn't found magpahanggang-ngayon. Hindi siya nawawalan ng pag-asa na makita ito at maisip na buhay ito. Kakaiba ang babaeng nagpakilala na Sabrina. He knows Vivien is in Sabrina's identity. Nagpapanggap itong hindi siya kilala para matakasan siya. Naalala niya pa ang huling sinabi niya rito noong nahuli sila nito ni Charlotte na nagme-make out.
"You're a lyer Vivien! Hindi mo na ako maloloko! Pagkatapos mong manganak, kukunin ko ang baby ko sayo. Ikaw na ang bahala sa sarili mo. Now, leave!"
Dahil ba ito sa sinabi niyang pagkatapos nitong manganak ay kukunin niya ang bata? Escaping huh?!
Mabilis niyang kinuha ang cellphone niya saka tinawagan ang kanyang private detective. Gusto niyang ipahanap ang babaeng nagngangalang Sabrina. Pero paano niya ito mahahanap kung hindi niya alam ang buong pangalan nito?
He guess ipapaubaya niya nalang nito sa tauhan ang paghahanap kay Sabrina.
"You make my blood rise in an instance Sabrina!" Madiin at maawtoridad na salubong ni Zacheo sa asawa. Nagulat si Sabrina nang mapagtantong nakaupo ito't naka de kwatro sa sofa ng kwarto nila. Madilim ang kwarto nila at tanging repleksyon lang ng kaharap na kwarto nila ang sumisilaw sa apat na sulok ng silid nila.
"Z-zach!" Nauutal niyang wika rito. Ang akala niya ay hindi pa ito naka-uwi dahil kadalasan hating gabi na itong umuuwi. Pa hinay-hinay pa naman siya sa paglalakad kanina papasok ng kwarto nila.
"Saan ka galing?!" Kabado niyang tiningnan ang asawa. Iba ito kung magalit. Minsan niya ng nasaksihan ang aura nito kapag nagagalit. Natatakot siyang isipin iyon. Nakakapanindig-balahibo.
"Malling." Napasinghap siya ng nagmura ito ng mahina. Tumayo ito papalapit sa kanya at hinawi ang buhok na tumabing sa mukha niya.
"Ano ang sinabi ko sayo kanina?" Malambing na giit ni Zacheo sa kanya. She felt her shaking sa takot.
"Hindi ako aalis ng bahay na hindi ka kasam-"
"Yeah! And you stubborn didn't follow my rules!" Sumigaw ito mismo sa harap niya na nakapagsikdo ng damdamin niya. Unang beses niyang nasaksihan na pagalitan nito. Alam niyang mali niya dahil tumakas parin siya.
"I'm sorry!" Isang hikbi ang pinakawalan niya. Hindi niya mapigilang maiyak. Napaka-emosyonal niya kaya't simpleng pagtataas lang ng boses ng asawa ay nagdudulot iyon ng pagbigat ng nararamdaman niya.
"Sabrina yun lang ang pinagbawal ko sayo pero you act like a spoiled br*t!" Yumuko nalang siya dahil sa kahihiyan niya. Hindi na na imik kay Zacheo.
"Paano kung may nangyari sayo. Sab di ko kakayanin!" Napa-angat siya ng tingin kay Zacheo. Malungkot ang mukha nitong titig na titig sa kanya. Nakonsensya siya dahil sa ginawa. Alam niyang concern lang ito sa kanya dahil narin hindi pa siya nakaka-alala.
Niyapos niya ang asawa saka hinalikan sa noo.
"I'm so sorry hubby. Promise hindi ko na iyon uulitin. I won't do it again!" Malambing niyang giit rito. Tumango-tango si Sabrina.
"Promise me that Sabrina!"
"I promise Zach." Yumakap ito sa kanya ng mahigpit. Sinuri pa siya ni Zacheo na ikinataka niya.
"What is it?" Malumanay niyang tanong rito.
"Nasaan ang mga pinagshopping mo?" Napasinghap si Sabrina ng maalala na hindi niya na tuloy ang pagbili ng mga gamit pang bata. Medyo nalito kasi siya sa paghahanap saka naengganyo siya nang makita ang yellow mini dress na pinag-agawan nila nung Charlotte. Natagalan pa siya dahil sa pagkwestiyon sa kanya ng lalaking nagngangalang Lucas na napagkamalan pa siyang Vivien.
Umiling siya sa asawa at nginitian ito.
"Hindi ko nagustuhan ang mga binebenta nila." She responded. Gumaan naman ang kalooban niya nang hindi na siya nito tinanong pa.
Siguro'y magpapahinga na muna siya at e relax ang sarili dahil may lakad pa sila bukas ng asawa.
- Writer
