Chapter four
1032 Words
Inilibot ko ng tingin ang silid na kinarorounan ko ngayon. Ang sabi sakin ng isang maid ay kwarto ito ni Lucas. Tinanong ko muna siya kung bakit niya ako dinala rito pero ang sabi niya'y, heto raw ang magiging kwarto ko.
Paano kung magalit si Lucas? Sa isiping galit siya sakin ay hindi malabong ipagtabuyan ako nun o di kaya'y lumipat siya ng ibang silid para lang hindi ako makasama.
Bahala na nga!
Inayos ko na ang mga gamit ko pagkatapos ay naligo na. Isang oras rin akong nagbabad sa tub bago naisipang lumabas na at magbihis.
Ipinulupot ko ang puting tuwalya sa katawan ko saka lumabas ng banyo.
Gosh! Para akong napako sa kinatatayuan ko ng makita si Lucas sa kama. Naka-upo ito roon at nakatitig sakin.
His eyes were widen na para bang nakakita ng magandang tanawin na agad kong ikinataranta.
Naninibago parin ako kahit alam ko naman na nakita niya na ang lahat sakin. You know that feeling na napaka awkward kapag nasa sitwasyon kayong ganito tapos hindi kayo okay?
Napalunok ako. The way he look. It's full of lust.
Biglang nag-init ang mukha ko kasabay ng pamumula ng pisngi ko dahil sa hiya. Iniwas ko ang tingin ko sa kanya saka dumiretso na sa closet at nagbihis.
Ang akala ko nga ay wala na siya sa pwesto niya kanina pero nagkakamali ako. Nandun parin siya pero ngayon may pinipindot na siya sa laptop niya. Siguro sa trabaho niya iyon.
Tumungo ako sa salamin saka binlower ang buhok ko. Gusto ko siyang kausapin pero pinili kong manahimik nalang. Baka magalit pa ito sakin.
Spell AWKWARD?
Nakakabinging katahimikan ang namutawi sa aming dalawa. Sinubukan kong isipin na dapat ay kausapin ko siya ngunit ang kabilang parte ng utak ko naman ay hindi sang-ayon.
"Hanggang kailan ka ba matatapos diyan?" Malamig nitong turan habang busy parin sa pagtitipa sa laptop niya.
Hindi ako makareact sa tanong niya. Mukhang may kailangan siya sa akin kaya nandito siya.
"A-am bakit?" I asked.
"Kanina pa tayo hinihintay sa baba. Kakain na!"
Agad akong natulala. Nakakahiya!
Ano nalang ang sasabihin nina Don Crisanto at Donya Bella at pinaghintay ko sila?
"Sumunod ka na sa baba pagkatapos mo dyan!"
Hindi ako maka-imik kaya tumango nalang ako. Tumalikod ito saka humarap uli sakin.
"And don't forget to wear your bra! I can see your n*pples here, magkaroon ka naman ng hiya!" At lumabas na.
Na shock ako! Nakalimutan ko nga palang mag bra! Mas nanlumo ako dahil sa naiisip ko. What the heck am I doing?
Wow ha! Kung maka-reklamo parang hindi niya naman ito nakita dati pa.
Ano ba tong pinaggagawa ko?!
Tinungo ko muli ang closet at nagbihis ng bra. Buti nalang at sinabihan ako nito na wala akong bra kundi wala akong ka malay-malay na humarap sa parents niya habang walang suot na bra.
Agad kong sinuklay ang buhok ko at patakbong lumabas ng kwarto. Pagkababa ko ng hagdanan ay dumiretso na ako sa kusina ng mansyon.
Doon ay naabutan kong hindi pa nga sila kumakain at hinihintay ako.
Nakakahiya ka Vivien! Pinag-antay mo sila!
" Oh Vivien Hija. Upo kana. The dinner is ready!" Aniya ng Donya. Agad-agad kong hinila ang upuan saka umupo. Panay ang sulyap ko kay Lucas na tahimik lang na kumakain.
Hindi man lang ako nito binalingan ng tingin.
Tsk!
-Charlotte-
It's been a weeks mula nung naisipan kong wag ng magpakita kay Vivien. Gusto ko munang lumayo sa kanya because i have my valid reasons.
Nakokonsensiya ako sa mga nagawa ko. Sa mga nagawa kong kasalanan sa kanya.
Minsan ko naring maka receive ng text mula sa kanya pero hindi na ako nag-abalang replayan siya. Even ang mga tawag niya ay hindi ko narin sinasagot.
Kailangan ko munang layuan siya at magpakasaya. Lalo pa't nakuha ko na ang gusto ko.
I look at the man sleeping beside me. He is so handsome. His naked. No. Were naked. Kagabi pa siya narito at paulit-ulit na nakikipagmake-love sakin.
Yes, para sakin ay pagmemake-love ang tawag sa ginagawa namin. Sa tingin ko naman ay pareho ang nararamdaman namin para sa isa't-isa. No doubt, Lucas love me.
I touch his chest and stared at his lips. I badly want him, to the point na may naaapakan na akong tao. Im sorry Vivien, but I love him. I love the man you loved too. I love Lucas Reign De Villa kaya ko nagawang agawin siya sayo. Kahit ikasira pa ng friendship natin. Gagawin ko ang lahat mapasakin lang siya.
I touch his lips using my index at napakagat labi nalang ako sa naiisip. Were almost two months na ganito. Sa tuwing magkikita kami ay may nangyayari samin.
Medyo nagulat ako ng dumilat ang mga mata niya at ngayo'y nakatingin na sakin.
Napakagat naman ako sa labi ko at tinitigan rin siya. Unti-unting naglapat ang mga labi naming dalawa. We kissed torridly. We savor each others taste and felt the hot sensation our body made.
Hindi na ako nakapagpigil at pumaibabaw na ako sa kanya. I felt his manhood ericting down there that makes me shiver. I bit my lips saka hinawakan ang pagkal*l*ki niya.
"Ugh!" He moaned in pleasure.
Hinawakan niya ang magkabila kong dibdib at walang pasabing nilamas ito.
"Ahh ganyan nga Lucas." I mouthed. I love the way he touch me like that.
I was like dancing in the sensation he made. I gasped and again bit my lower lips. He do it correctly.
"Ugh sh*t!" Napamura ako ng ipasok niya ang pagkalal*ki niya sakin. I thrust slower above her at napapikit pa ako sa aking mata. Ang sarap ng ginagawa niya sakin ngayon.
"Faster Charlotte!" Pagsusumamo niya.
Sinunod ko siya, mas lalo kong diniin ang pag-indayog sa ibabaw niya. The next thing I know, we've made love again and again.
I know it's wrong dahil may nobya na siya, ngunit hindi ko naman kasalanan kung bakit narito siya at paulit-ulit na tinatawag ang pangalan ko sa kama. Lucas and I shared the same emotion.
Gusto kong manatili kaming ganito. Loving each other and staying a moment like this.
Napapikit ako. I'm really sorry Vivien. It wasn't our fault na nahulog kami sa isa't-isa. It's maybe our destiny. I'm really sorry.
- Writer
