“Ano ang ginagawa n’yo ni Zeki sa labas ng bahay?” Kalmado at mababa ang timbre ng boses ni Viz, pero halata ang kakaibang diin sa paraan nito ng pagtatanong.
Napalingon si Nessa sa asawa. Nasa mahabang pasilyo sila. Kanina ay matuwid siyang naglalakad patungo sa direksyon ng bagong silid na inookupa niya. Hindi niya agad namalayang nakasunod pala sa kanya si Viz.
They both stood rigid in the hallway, a cold distance separating them.
Napatingala si Nessa sa mukha ng asawa. Nakatutok din ang purong itim nitong mga mata sa kanya. Hindi niya mabasa ang tumatakbo sa loob ng utak nito, lalo na at pormal na pormal ang ekspresyon nito. Pero lagi naman itong ganoon makitungo sa kanya, palaging pormal, palaging seryoso.
“Nagpahangin lang kami sa labas,” tipid niyang sagot.
Hindi umimik si V
