Virginity for Sale (R-18)

KABANATA 4: SPG

"OHHH, yeah, T-Travis! I-I want m-more. It feels so good, yeah..." nahihibang na ungol ni Livea habang sumasabay ito sa binata na walang humpay sa pagkain ng kaniyang kabasaan.

"Uhmmm, Travis! Yeah, move f-faster. Your d**k is big and long. Harder, please..." ungol naman ni Diana habang nakaupo sa kaniyang kahabaan.

Nakahiga si Travis sa kama ng mga sandaling iyon habang walang katigilang nagpapakasarap sa dalawang babaeng nakaupo sa ibabaw niya. Binilisan niya pa ang pagkain ng kabasaan ni Livea habang gigil na nilalamas ang mga dibdib nito. Samantalang halos araruhin na niya si Diana na nakahawak ang mga kamay sa kaniyang magkabilang tuhod.

Pakiramdam ni Travis ay nagbabaga na ang katawan niya dahil sa init na nararamdaman. Nababaliw na siya dahil sa dalawang nasa ibabaw niya. It feels so good, and Travis loves this. Having a threesome was breathtaking, and it made him insane.

Mayamaya pa ay tumigil siya sa pagkain kay Livea at itinulak ito dahilan para mapahiga ito sa kama. Hinugot naman niya ang kaniyang nag-uumigting na pagk*lalaki sa loob nang masikip na butas ni Diana. Lumuhod siya sa kama, pinihit ang katawan ni Livea, at walang pakundangang sinagad ang kaniyang kahabaan sa loob nito. Napahalinghing si Livea dahil sa sarap na nararamdaman. Samantalang si Diana naman ay pumuwesto sa unahan ni Livea, humiga ito roon, at hinarap ang pagk*babae sa mukha ni Livea na walang pagdadalawang isip nitong kinain. Malakas na napaungol si Diana habang kinakain ni Livea ang kaniyang kabasaan at minamasahe pa nito ang sariling dibdib.

Binilisan ni Travis ang paggalaw sa likuran ni Livea. Hawak na niya ang magkabilang baywang nito at sinasagad ang kaniyang kahabaan sa makipot nitong loob. Nakatingala na siya sa kisame habang nagdedeliryo. F*ck! It makes him crazy even more. He wanted to f*ck these two women until dawn, but Travis knew he would get tired later...after he c*mmed.

"F*ck you, Travis! I won't forget this night. You're crazy. Ohhh, yeah...faster, babe! I want you to fill up my v*gina with your big and long coc—ohhh, s**t! That was awesome, Travis..." nahihibang na ungol ni Livea nang inisang sagad niya ang kaniyang kahabaan sa loob nito.

Nagpatuloy si Travis sa paggalaw dahil balot na balot na ng apoy ang buong katawan niya at parang nasa impyerno siya ng mga sandaling iyon. Wala na siya sa sariling katinuan habang pinagsasalitan ang dalawang babae. After f*cking Livea, he f*cked Diana again. Nasa ibabaw siya ni Diana habang si Livea naman ay nakaupo sa mukha nito paharap sa kaniya kaya habang gumagalaw siya sa ibabaw ni Diana, naghahalikan sila ng Livea.

Mas lalong nadagdagan ang init na nararamdaman niya ngayon. Para bang sasabog na ang katawan niya dahil sa sobrang init.

Puro mga nagdedeliryong ungol lang nilang apat ang naririnig sa apat na sulok ng kuwartong kinalalagyan nila. Baliw na baliw na silang tatlo. After he f*cked Diana, lumuhod ang dalawa sa kaniya at parehong kinain ang kaniyang nag-uumigting na kahabaan. Sabay nilang kinain ang kaniyang kahabaan at damang-dama ni Travis kung paano gumalaw ang dila ng mga ito sa kaniya. After a few seconds, he informed the two women that he is near. Parehong kinain ng dalawa ang kaniyang mala-bakal na pagk*lalaki na nagpaungol nang sunod-sunod sa kaniya.

Hindi na alam ni Travis ang magiging reaksyon dahil wala na siya sa sarili. Basta't ang gusto niya ngayon ay mailabas ang kailangang lumabas o sumabog. At mayamaya pa ay hinugot niya sa bibig ni Livea ang kaniyang kahabaan nang maramdaman niyang sasabog na ang kaniyang katas. Ngumanga ang dalawa sa harap niya at walang pag-aalinlangang kinain ang kaniyang katas. Isang mahaba at malakas na ungol ang namutawi sa kaniyang lalamunan habang walang tigil sa pagsirit ang kaniyang katas mula sa maliit na butas ng ulo ng kaniyang kahabaan.

"Uhmmm, Travis! Your juice is so sweet," Livea said while licking the tip of his length.

"She's right, Travis! It's sweet and I want to eat mo—"

"Enough, women..." hinihingal na anas niya at ibinagsak ang sarili sa kama samantalang ang dalawa naman ay tumabi sa kaniya. Bale pinagigitnaan na siya ng dalawang babae.

"I loved this, Travis. Hindi talaga kami nagsasawa kapag ikaw ang kliyente namin," nangingiting wika ni Diana habang nakayakap sa kaniya.

"Diana's right, Travis. Iba ka sa mga lalaking umaangkin sa amin. There's special in yo—"

"There's no special in me. You may go, I want to be alon—"

"But, Travis. Can we continue? Kami naman ang paligayahin mo," pangungusap ni Diana sa kaniya.

He smirked. "I paid you to make me happy, not to make you happy. I said go. Leave me alone!" Sa pagkakataong iyon, tumaas na ang boses niya.

Agad namang bumaba ang dalawang babae sa kama at nagbihis na. Nang matapos magbibis ang dalawa, lumabas na rin ang mga ito sa kuwarto kaya naman mag-isa na lang siya ngayon. Sunod-sunod na napailing si Travis at umupo sa kama saka kinuha ang sigarilyo sa nightstand at sinindihan iyon gamit ang lighter. Humithit siya sa sigarilyo at ibinuga rin niya ang usok noon.

"Cigarette after sex...that was awesome," he whispered.

Tumayo siya sa kinauupuan habang wala pa ring saplot sa katawan at lumapit sa bintana. He opened it and looked outside. Sinilip niya kung nakaalis na ba ang dalawa kasi minsan, nananatili pa ang mga iyon dito kahit walang pahintulot niya. Nang makumpirmang wala na, bumalik na siya sa kama at sakto namang nag-vibrate ang cellphone niya na nasa nightstand. Tinungo iyon ni Travis ang kinuha. Sh*t, it's his mom. Maraming beses na itong tumawag kanina at hindi niya lang pinapansin dahil abala siya. Pero sa pagkakataong iyon, sinagot na niya ito.

"Hello, mo—"

"Where are you right now, Travis? I've been calling you since nine p.m, but you didn't even answer me. What happened to you, huh? Did something happen?"

"Mom, I'm at Sean's house. I'm sorry for not answering you because my phone was silent. Ngayon lang ako nagbukas ng cellphone kaya ngayon lang kita nasagot. I'm sorry, okay?"

Wala siya sa bahay ng kaibigan niya. Nandito siya sa kaniyang Secret House, kung saan niya dinadala ang mga babaeng kinakama niya. Of course, his parents didn't know about this. Actually, may sarili na siyang bahay pero nasa tabi iyon ng bahay nila. Kung doon siya magdadala ng mga babae, paniguradong malilintikan siya. May kundisyon pa naman sila. Kaya hanggat maaari, itatago niya ang tungkol sa bahay na ito.

"We had a dinner, Travis. That was the reason why I called you. It's already 10 PM and we were already at home."

"Oh, sh*t! I'm sorry, mom. Babawi ako next tim—"

"Hindi mo na kailangang bumawi. Ang gusto ko, umuwi ka na ngayon."

Bumuntong-hininga siya. "Fine, mom. I'll be there in half an hour."

"Good. Kung hindi ka pa uuwi, ipapasundo mismo kita sa ama mo. Ewan ko na lang kung makauwi ka pa."

"I ain't a kid anymore, mom. Hindi na ako bata para sunduin pa or what. At isa pa, malaki na ako."

"Malaki ka na nga pero hindi ibig-sabihin, magiging ganiyan ka na. Remember, you have a home. You can stay there if you don't want to stay here."

"Mom, we've already talked about that, didn't we? I told you, matagal pa ako titira sa bahay na iyon."

"Kapag nagka-asawa ka na? Nice plan, anak. Mag-asawa ka na nga tutal at malapit na rin namang mawala iyang edad mo sa kalendaryo."

Humithit siya sa sigarilyo hawak at marahas niyang binuga ang usok noon mula sa kaniyang bibig. "Mom, did you call me for that? Oh, God! Can we talk tomorrow? Uuwi na ako, I swear."

"You swore, kapag wala ka pa rito, ipapasundo talaga kita sa ama mo."

Hindi pa man siya nakakapagsalita nang bigla nitong patayin ang tawag. Natatawang itinapon ni Travis ang cellphone sa kama at nagpatuloy sa pagsisigarilyo. Nang matapos, nag-ayos na siya para makauwi na.

"IYONG kanin, Isabella! Kanina pa naming hinihintay iyan!"

Umalingawngaw sa loob ng kusina ang malakas na pagsigaw ng Tiya Magda niya ng mga oras na iyon. Dali-daling nagsalin ng kanin si Isabella sa mangkok na hawak at nang matapos, halos takbuhin na niya ang lamesa kung saan naghihintay ang Tiya Magda niya. Kasama nito ang tatlo nitong anak at isang manugang na asawa ng Kuya Ark niya. Ipinatong niya sa gitna ang mangkok na hawak at tumayo nang diretso.

"May ipag-uutos pa po ba kayo, Tiya Magda?" nakangiti niyang tanong.

Sa katunayan, hindi naman siya masaya. Simula nang maparito siya, parang nawalan na ng saysay ang buhay niya. Isang linggo na siyang naninilbihan sa mga ito pero hindi man lang naramdaman ni Isabella na trinato siya ng mga ito bilang isang pamilya. Halos hindi na niya maasikaso ang sarili dahil segu-segundo, inuutusan siya.

Parang nagsisisi tuloy siyang nagtungo rito. Maayos na trabaho ang ipinunta niya rito hindi ang maging isang alila. Pero wala na siyang pagpipilian dahil binalaan siya ng Tiya Magda niya na hindi siya maaaring umalis. Kung aalis daw siya, habang-buhay na raw siya nitong hindi tutulungan. Kaya nanatili na lang si Isabella rito at ipagpatuloy ang trabahong hindi naman maka-tao.

"Meron pa, Isabella. Linisan mo iyong kuwarto ni Miguel. Dapat pagbalik ko, tapos na, ha? Kung hindi, hindi ka makakakain ng tanghalian."

Mabilis na tumango si Isabella at tinungo na ang kuwarto ni Miguel sa ikalawang palapag ng bahay. Si Miguel ay ang bunsong anak ng Tiya Magda niya. Kung hindi siya nagkakamali, nasa sampu na ito.

Nang makarating si Isabella sa kuwarto, halos manghina siya nang makita niya kung gaano karumi ang kuwarto. Kalat-kalat ang mga laruan sa lapag. Hindi rin maayos ang higaan. At may kung ano pang malagkit sa sahig na isa sa kinaiinisan ni Isabella. Bago maglinis, kumuha muna siya ng mop at timba sa baba bago bumalik sa kuwarto ni Miguel.

Pinulot muna ni Isabella ang mga laruan at inilagay sa lagayan ng mga ito. Nang matapos, inayos naman niya ang higaan nitong parang tinulugan ng aso. Sobrang gulo noon at gusot-gusot pa ang kobre kama. Sunod-sunod siyang napailing at inayos na.

Diyos ko! Hanggang kailan niya ba mararanasan ito? Habang-buhay ba? Bakit ganito siya kung tratuhin ng Tiya Magda niya at mga anak nito? Gusto lang naman niyang magtrabaho nang marangal at maayos, pero bakit kailangang umabot sa ganitong punto? Sa isang linggong pananatili niya rito, walang araw na hindi siya nasisigawan ng Tiya Magda niya lalo na ng mga anak nitong laki sa layaw. Ngunit ano pa ba ang magagawa niya? Hanggat kaya niyang magtiis, gagawin niya alang-alang kay Ivan.

Nang matapos linisin ang kuwarto ni Miguel, lumabas na rin siya. Sakto namang pumasok sa loob si Miguel at halos malaglag ang panga niya nang tumalon ito sa kama habang may suot na sapatos. Dali-dali siyang bumalik sa loob upang suwayin ang napakakulit niyang pinsan.

"Miguel, puwede bang hubarin mo iyang sapatos mo? Madumi kasi, e kakalaba ko lang kahapon niyang kobre kama m—"

"Inaaway mo ba ako, Isabella?"

Walang modo! Kahit naririnig na ng Tiya Magda niya na tinatawag siya ng anak nito sa pangalan niya, hindi man lang nito sinusuway. Kung may karapatan nga lang siyang magsalita, baka nagawa na niya.

"Hindi, Miguel. Pinagsasabihan lang kita kasi madudumihan iyang kama mo. Hindi kasi maganda sa mata kapag madumi ang hinihigaan."

Bumaba si Miguel sa kama at lumapit sa kaniya. "Isusumbong kita kay mama, Isabella. Bad ka." At walang pakundangang nitong sinuntok ang tiyan niya sabay takbo palabas.

Nasapo ni Isabella ang tiyang sinuntok ng pinsan niya. Bahagya siyang nakaramdam ng sakit pero hindi iyon alintana sa kaniya. Mas naisipan niya pang sundan si Miguel ngunit hindi pa man siya nakakalabas ng kuwarto nang biglang sumalubong ang Tiya Magda niya habang nasa tabi nito si Miguel na umiiyak. Masama ang awra nito na ikinaatras niya. Mabilis na kumabog ang kaniyang dibdib dahil sa kakaibang tingin ng tiyahin niya sa kaniya.

"Hindi ba't sinabi kong huwag mong aawayin ang anak ko? Bobo ka ba, Isabella? Hindi mo ba itinatatak sa utak mo iyan, ha? Bata iyong kaharap mo tapos aawayin m—"

"Nagkakamali po kayo, Tiya Magda," kaagad na putol ni Isabella rito. "H-Hindi ko po inaaway si Miguel. P-P-Pinagsabihan ko lang po siya kasi tumatalon po siya sa kama habang suot ang sapatos niy—"

Sinampal siya nito. Lumagitik ang palad nito sa pisngi niya na halos magpabaliktad ng ulo niya. Nanginginig na sinapo ni Isabella ang pisnging alam niyang pulang-pula na ngayon at maluha-luha tumingin sa tiyahin niya.

"Nagmamarunong ka na ba, Isabella? Hoy, gusto ko lang ipaalala sa iyo na katulong ka lang dito at wala kang karapatang kontrahin ang gustong gawin ng mga anak ko. Pasalamat ka nga at kinuha pa kita dahil kung hindi, baka mamatay na kayo sa pagsasaka niyong gatiting lang naman ang kinikita!" galit na galit nitong saad habang nanlilisik ang mga mata sa kaniya. Dinuro pa siya nito. "Simula ngayon, wala ka nang karapatang kontrahin ang mga anak ko. Hayaan mo silang gawin ang gusto nila. Subukan mo lang awayin o padapuin iyang marumi mong kamay sa kanila kundi, ako ang makakalaban mo. Nagkakaintindihan ba tayo?!"

"O-Opo T-Tiya Magda," takot niyang sagot dito.

Ngumisi ito at kinuha ang timbang nasa tabi niya at walang ano-ano'y binuhos ang maruming tubig na naroroon. Hindi nagawang kumibo ni Isabella dahil sa takot sa kaniyang tiyahin.

"Linisin mo iyan, ngayon na. Kung hindi, isusubsob ko iyang mukha mo sa dumi ng mga baboy!" pagbabanta nito at lumisan na ng kuwarto kasama si Miguel.