THE RETURN OF THE YOUNG BRIDE

Chapter 5. Married

A few months later...

Phoenix POV

“Respectable guests, family and relatives. We are all gathered here to congratulate the new beginning of groom, Jake Martin O’Hara and bride, Phoenix Zia Ayezhanea Pauline Gonzalez…”

Puro palakpak ng mga tao ang bumalot sa paligid. Nakangiti ang mga ito at tuwang-tuwa na pinagmamasdan kami ng lalaking katabi ko. Si Jake.

Hindi ako makapaniwalang kasal na ako sa kaniya ngayon. Ang bilis ng pangyayari. Parang one click lang naganap na ang lahat.

Wala pa naman ang mga kaibigan ko kaya nalulungkot ako. Kami-kami lang kasi ang nagkakaintindihan dahil sa edad namin kaya lang, sa ibang bansa pa kami kinasal kaya hindi sila nakasama. Dito pinili ng mga magulang ni Jake, kung saan legal na ikasal ang menor de edad. Pero bago 'yon hindi rin biro ang mga inayos nila sa korte. Buti na lamang ay naging madali rin ang lahat dahil sa iniwan ni mama na consent—katunayan na pinapayagan niya akong magpakasal sa edad na kinse.

At 'yon ang hindi alam ng mga kaibigan ko. Mas pinili kong hindi ipaalam sa kanila na ikakasal ako at naikasal na ako. Wala silang kaalam-alam dahil inilihim ko 'yon. Nahihiya kasi ako. Nahihiya akong malaman nila na may asawa na ako sa ganitong edad. Tsk.

Iniisip ko nga kung kaya ko ba'ng humarap sa kanila kapag nagkita-kita na ulit kami? Natatakot din ako kapag nagsimula na ang school year. Pakiramdam ko kasi ibang tao na ako. Hindi na ako katulad ng iba na nag-e-enjoy lang sa pag-aaral. Pero ako? Paano ko naman ma-e-enjoy ang buhay ko kung may kasama akong gurang?

May mga lumalapit sa amin at kino-congratulate kami. Sinasabi pa nila na ang ganda ko raw. Syempre naman!

Kasama ko rin si Jake. Nakahawak lang ako sa braso niya. Iyon kasi ang turo niya sa akin kanina. Alam niyo bang pinandidilatan niya pa ako ng mata para lang mag-smile sa mga kaibigan ng mommy at daddy niya?

Sighed.

Kanina pa ako naiinis. Kanina ko pa rin gustong umalis sa reception. OP kasi ako. Wala naman akong alam sabihin kun'di ‘thank you’. Hindi ko naman kasi kilala ang mga bisita nila. At saka gusto ko na rin magpalit ng damit. Kanina pa ako naiirita sa suot kong wedding dress na 'to. Pati 'yung bouquet ko, malalanta na. Ang ganda pa naman.

“Smile!” he whispered through gritted teeth. Halata namang naiinis na rin siya dahil kanina pa ako walang gana. “Sisirain ko 'yang bulaklak na 'yan kapag hindi mo tinigilan,” he added. Nilalaro ko kasi ang bouquet na hawak ko dahil nagagandahan ako rito.

Pero hindi ko siya pinakinggan. Binutingting ko pa rin 'yon hanggang sa mainis siya. Wala na rin naman siyang nagawa kun'di ang hayaan ako na laruin 'yon. Hindi niya naman kasi ako p'wedeng sigawan at pagalitan sa harap ng maraming tao.

Ramdam ko na rin ang gutom. Gusto ko na kumain kaso lang ang dami pang bisita at kailangan pa namin silang harapin. Pati si Tita Maybe at Tito Francis ay busy rin sa pakikipag-usap sa mga kaibigan nila. Pero ako, bored na bored na!

Nakakalungkot lang dahil wala si mama ngayon. Kung alam ko lang na dito din pala pupunta ang lahat, sana pala noong una pa lang pumayag na ako sa gusto nila para nakita man lang sana niya akong kinasal. Siguro matutuwa siya dahil gusto niya rin naman 'to.

“Smile!” bulong ulit ni Jake sa 'kin.

“Nangangawit na 'yung panga ko kakangiti!” inis ko ring bulong sa kaniya sabay bitaw sa kaniyang braso. Naglakad-lakad ako at hindi naman niya ako pinigilan dahil biglang lumapit sa kaniya ang mga camera man.

“Psst!” May narinig akong sumisitsit kaya iginala ko ang paningin ko para hanapin 'yon. Kahit na hindi ko naman alam kung ako ba ang tinatawag nito o hindi. “Pssst!” Hayan na naman. Nasaan ba 'yon? Luminga-linga ako pero wala akong nakita kaya hinayaan ko na lamang.

Naglakad-lakad na lang ulit ako at nilibot ang reception dahil ang daming bulaklak sa paligid kaya tuwang-tuwa ako.

“Psssst!” Muli ko 'yon narinig kaya lumingon ako sa bandang likuran dahil parang doon nanggaling ang boses. At nakita ko ang isang lalaking nakatayo lamang malapit sa akin. Bata pa siya. Sa tingin ko ka-edad ko lamang din o baka mas matanda sa akin ng isang taon.

“Ako ba ang tinatawag mo?” tanong ko sa kaniya nang nilapitan ko siya.

“Oo. Ang bingi mo nga, e." Maayos ang suot niya. Baka anak siya ng isa sa mga bisita.

“Bakit mo 'ko tinatawag?”

“Ikaw ba 'yung kinasal?”

“Oo. Bakit?”

“Hindi kasi halata. Noong una kitang makita, akala ko flower girl ka lang."

“Thanks for the compliment," seryoso kong sagot.

“Bakit ang aga mo namang magpakasal?”

“Hindi ko 'to ginusto. May sarili lang akong rason.”

“Rason? Ano'ng rason mo?”

“Bakit ang dami mong tanong?” pagtataray ko sa kaniya. At mukhang hindi niya nagustuhan ang naging sagot ko kaya sinimangutan niya ako.

Umalis na lamang ako at iniwan siya. Bumalik na ako kay Jake dahil gusto ko nang magpahinga. Kanina pa ako naiirita sa suot ko. Pati na rin ang heels ko pinahihirapan na ang mga paa ko.

"Uwi na tayo." Kumapit agad ako sa braso niya paglapit ko. Para akong batang nagmamakaawa.

Saglit niya akong sinulyapan. “Wait me here.” Sabay alis. Tumungo siya sa direksyon ng mga magulang niya.

JAKE's POV

“Oh? Anak, nasaan na si Phoenix?” tanong ni mommy paglapit ko sa kanila.

“Aalis na kami, mom. Naiinip na si Phoenix. Babalik na kami sa hotel para makapagpahinga na rin.” Kanina pa rin kasi ako nakakaramdam ng pagod. Hindi lang ako makapagreklamo dahil mga kilalang tao ang bisita ni daddy.

"Jake, follow me." Sinenyasan ako ni dad na sundan siya. Si mommy naman, humakbang palapit kay Phoenix.

PHOENIX POV

Habang hinihintay ko si Jake, nilapitan ako ni Tita Maybe. Malapad ang ngiti niya sa akin.

“Nasaan po si Jake?” Bigla kasi itong nawala sa paningin ko.

“Kinakausap lang ng daddy n'ya. Don’t worry, iha. Wala ka nang dapat ipag-alala kay Jake.”

“Po?” Medyo naguluhan ako sa sinabi niya.

“Ah. Ano…'yung…that you…you shouldn’t do it.”

“Ang alin po?”

“You're such a baby how can I explain it to you...” halos pabulong niyang sabi. Magtatanong pa sana ulit ako nang biglang dumating si Jake, kasunod ang daddy niya. Si Tito Francis.

“Jake, I know I can trust you. Remember she’s only fifteen," baling nito kay Jake nang tuluyang makalapit sa amin.

“She’s already my wife so I’ll do as I wish.” Ngumisi lamang siya kina tito at tita bago niya ako hinawakan sa kamay at inakay palabas sa reception.

Nahirapan pa akong makapasok sa kotse dahil sa damit ko. Buti na lang sinaniban siya ng kabutihan kaya tinulungan niya akong iangat ang wedding gown ko bago siya pumasok sa loob. Pareho kaming nasa backseat ng bridal car.

***

Pagdating namin sa aming suite, humiga agad ako sa malambot na kama at nagpagulong-gulong.

Ito ang gusto kong gawin mula pa kanina. Ang matulog. Simula kasi noong inayos ang kasal namin na 'to ay halos wala akong tulog dahil kung saan-saan ako dinala ng mommy niya. Sinamahan ako nitong magsukat ng wedding gown, pumili ng invitations, souvenirs, at kung anu-ano pa.

Bumangon muna ako at tiningnan ang sarili ko sa salamin. Na-curious kasi ako sa itsura ko dahil halos lahat ng lumapit sa amin kanina, sinasabihan akong maganda.

Nang makaharap na ako sa salamin, bahagya pa akong nagulat dahil may nakita akong dyosa.

“Oh? Who are you? You’re so pretty!” Kinindatan ko pa ang sarili ko. Kasunod no'n ay natanaw ko si Jake mula sa repleksyon sa salamin. Kalalabas niya lang sa banyo at nakapagbihis na. Cotton pants at plain white shirt.

Gusto ko na rin magbihis at maging komportable, pero nang subukan kong abutin ang zipper ng wedding gown ko...hindi ako nagtagumpay.

"Kuya Jake?" Dali-dali akong lumapit sa kaniya. Siya naman ay salubong ang kilay akong pinagmasdan.

"Ano'ng tinawag mo sa 'kin? Come again?"

"Kuya Jake." Inulit ko talaga. Masunurin ako minsan. "Pakibaba nga 'yung zipper ng damit ko. Hindi ko abot."

He huffed. Parang nagulat pa siya sa sinabi ko. “Ibaba ko? Alam mo ba 'yang sinasabi mo? Hindi mo man lang ba naisip na lalaki ako, babae ka!”

“Alam ko. Ibababa mo lang naman 'yung zipper. Ano ba'ng masama ro'n?”

“No." Umiling siya at tinalikuran ako. Kinuha niya ang remote ng tv at naupo sa paanan ng kama para manood. "Do it yourself. Alam kong kaya mo 'yan. Kayanin mo," dagdag niya pa nang sulyapan ako na ngayon ay nakasimangot at nakamasid sa kaniya.

"Ang sungit na, ang damot pa. 2 in 1 yarn?" Bulong ko lang naman 'yon pero hindi ko inasahang matalas ang pandinig niya.

"Alam mo ba kung ano'ng pinag-usapan namin kanina ni daddy?”

“Ano?”

“Gusto mo talagang malaman o gusto mong sampolan na lang kita?” Bigla siyang ngumisi.

“Sampolan? Ng ano?”

“Fifteen years old ka na pero…" Nagsalubong ang mga kilay niya bigla. "Wala ka ba talagang alam sa mundo, ha? Hindi n'yo ba pinag-aralan ang s*x education?”

“s*x education? May subject ba na gano'n?”

“Ugh! I’m really going crazy because of you!" He said, tugging his hair. "Oo. Mayro'n." Tumayo siya sa paanan ng kama at dahan-dahang humakbang palapit sa akin habang mariin akong pinagmamasdan. "Gusto mo bang i-discuss ko sa'yo?"