Handan şaşkınlıkla kaşlarını kaldırdı. “Aptal prens mi?” diye sordu, İlkim 'in bu alışılmadık tanımına gülerek.
İlkim, yüzünde ciddi bir ifadeyle başını salladı. “Evet! Aptal prens. Ven sana yardım ederim. Yalnız önce yanıma gel.” diyerek battaniyenin bir köşesini kaldırdı. “Saçım okşanmadan uyuyamıyorum ki.”
Handan, bir an tereddüt etti, ancak minik kızın bu masum isteğini kırmak istemedi. Yatak başına yaslanarak oturdu, ellerini İlkim ’in yumuşacık saçlarına koyup nazikçe okşamaya başladı. İlkim gözlerini kapatıp rahat bir nefes aldı, gülümsemesi yüzünden eksik olmuyordu.
"Biraz hatırlat bakalım, nasıl bir masalmış bu?" diye sordu Handan, hafifçe gülümseyerek.
Kız, gözlerini ışıl ışıl açıp başladı anlatmaya: "Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde... Develer tellal iken, pireler ber
