KATULAD ng inaasahan ni Aniah, sa isang ordenaryong bar lang sila humantong. Tipong para sa mga kasamahan niya ay mamahalin na. Ganoon pa man, hindi siya nagreklamo o nagpakita na naaalibadbaran siya sa lugar na iyon. Malawak din naman iyon.
Marami din namang tao. Mga kabataan na nagliliwaliw kasama ang mga barkada.
Napapaisip siya kung alam ba ang mga kabataang ito ng mga magulang ng mga ito?
Abala siya sa pag-o-obserba sa paligid nang makakita naman ng puwesto ang mga kasama niya sa trabaho. Maingay, malikot ang mga ilaw at medyo madilim sa loob ng bar. Pero may sapat pa rin namang liwanag upang makita niya ang mga kasamahan niya.
“Aniah, dito ka na maupo,” nakangiti pang alok sa kaniya ni Bobby sa isang upuan.
“Salamat, Bobby,” nakangiti pa niyang wika.
Para bang gusto pang mapaka
