ISANG napakagaang buntong-hininga ang pinakawalan ni Aniah nang tuluyang matapos ang pagliliwanag ng kalangitan dulot ng mga naggagandahang fireworks.
Pati mga mata niya ng mga sandaling iyon ay nakangiti pa rin.
“‘Wag mong sabihing bitin ka pa?”
Saka lang nagawang balingan ng tingin ni Aniah si Evo. Lalo siyang napangiti. “Hindi naman. Kasi ang tagal din noong fireworks. Sulit na sulit ‘yong pagtingala ko. Mabuti na lang nag-aya kang pumunta rito sa rooftop, Evo. Thank you, ha?”
Ang sarap pala kasing manood ng fireworks display. Samantalang noon, basta nanonood lang siya at iyon na ‘yon. Pero ng mga sandaling iyon kasi ay kakaiba ang impact sa kaniya habang nanonood.
Dahil ba kasama niya si Evo? Kaya ang bawat sandali ay sobrang espesyal para sa kaniya?
“Mukhang nawala rin ang antok
