Doctor 7 อุ้มง่าย ยกง่าย

1630 Words

“หึ ปากเก่งดีนะ” เขาส่งเสียงในลำคอนิดหน่อยแต่ฉันเลือกที่จะไม่สนใจและเดินไปดูของเขา รถของเขาเป็นรถสำหรับการแข่งขันไม่ใช่ว่าฉันทำหรือดูไม่เป็นหรอกนะเพียงแต่ไม่ได้มีโอกาสได้ซ่อมหรือดูแลเท่าไหร่นักแต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีความรู้เลย “ก็ธรรมดา!” ฉันยักไหล่อย่างไม่สนใจก่อนจะเดินไปดูของหมอเคนมันเป็นแลมโบกินีราคาแพงซึ่งฉันเคยเห็นบ่อย ๆ ไม่สิทำงานอยู่ที่ได้เห็นรถมาทุกคันทุกรุ่นแล้วล่ะเพราะอู่นี้ต้องคนมีเงินจริง ๆ จึงจะสามารถเข้ามาใช้บริการได้เพราะงั้นเมื่อค่าบริการแพง ค่าแรงก็แพงไปด้วยฉันมีเงินกิน เงินใช้และซื้อรถก็เพราะทำงานที่นี่นี้แหละ “แล้วรถเป็นอะไรล่ะ?” ฉันถามเมื่อเดินดูรอบรถ ๆ ของเขาสวยและเท่มีสไตร์ชะมัดเลย อยากลองขับดูจังแหะ... “ฉันต้องแข่งคืนนี้เพราะงั้นทดสอบสมรรถนะของรถให้หน่อยและก็ดูด้วยว่าต้องเพิ่มเติมหรือปรับแต่งตรงไหนบ้าง?” เขาบอกจุดประสงค์ฉันก็พยักหน้าเข้าใจทันที แต่ว่า... “หมอแข่งรถด้วยเหรอ?” ฉันถามเมื่อหยิบคอมมาเพื่อตรวจสมรรถนะของรถ เดี๋ยวนะรถรุ่นใหม่สามารถปรับแต่งและตรวจสอบโครงสร้างผ่านคอมพิวเตอร์ได้แล้วเพราะงั้นถ้าเสียหรือพังตรงไหนก็สามารถรู้ได้เลยและซ่อมได้ตรงจุดถูกต้อง ไม่ต้องมาตรวจหรือดูทีละอย่างเหมือนเมื่อก่อนแล้ว “อืม คลายเครียด” “ว่างเนอะ” ฉันพูดประชดนิดหน่อยเพราะว่าเขาเป็นหมอนิ แต่ดูเหมือนเขาจะมีเวลาซะเหลือเกินทั้งไปร้านเหล้าและแข่งรรถ “ธรรมดาฉันรวยไม่จำเป็นต้องทำอะไรมากมายอยู่แล้ว” “อือ...” “อยากมาช่วยใช้เงินไหมล่ะ?” ขวับ! ฉันหันหน้าไปหาเขาแต่ไม่คิดว่าหมอมันจะเอาหน้ามาใกล้ฉันแล้วเหมือนกันตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่เห็นรู้ตัวเลย “เอาหน้าออกไป” ฉันเอียงหลบแต่ก็มากไม่ได้เพราะเดี๋ยวจะล้มไปด้านหลัง “ฉันถาม” “อะไร?” ฉันแกล้งจำไม่ได้ว่าเขาถามกับฉัน “อยากมาช่วยใช้เงินไหมฉันมีเยอะจนใช้คนเดียวไม่หมดเลยละ...” พรึ่บ! ยิ่งเขาพูดเขาก็ยิ่งขยับมาใกล้ทำให้ฉันถอยหลังก่อนจะชนเข้ากับกระโปรงรถของเขา “ไปหาคนอื่นเถอะ” “แต่ฉันอยากได้นายนิ ^^” หมับ! และยังไม่ทันตั้งตัวเขากับคร่อมตัวของฉันเอาไว้กับรถของเขาแล้วมือของฉันจับโน้ตบุ๊คแน่นเพราะไม่คิดว่าเขาจะรุกแรงขนาดนี้ T^T “หมอไม่ได้น่าสนใจสำหรับสักนิด ถอยออกได้แล้วผมจะดูรถให้” ฉันพยายามดันอกของเขาออกไปแต่ไม่ได้ผลเลย เขาไม่ขยับสักนิด ตอนนี้ฉันมั่นใจแล้วแหละว่าเขาสนใจฉันที่เป็นผู้ชายจริง ๆ ไม่คิดเลยแหะว่าเขาจะชอบอะไรแบบนี้ด้วย ฉันไม่ได้รังเกียจหรอกนะแต่ฉันไม่ได้ชอบเขา!! “ตอนนี้ยังไม่สนใจแต่ไม่นานอาจจะสนใจก็ได้นิ...อุ๊บ!” ฉันเอามือไปปิดปากของเขาเมื่อหน้าของหมอมันเริ่มใกล้เข้ามาแล้วจนเกือบโดนหน้าของฉันอยู่แล้ว “ผมชอบผู้หญิงหรือต่อให้ผมชอบผู้ชาย...หมอก็ยังไม่ใช่สเปคของผมอยู่ดีเพราะงั้นเลิกยุ่งกับผมได้แล้ว” พรึ่บ!! ครั้งนี้เขายอมถอยออกไปง่าย ๆ ส่วนฉันก็เริ่มจัดการกับรถของเขาซึ่งวันนี้ก็ไม่ได้มีอะไรยุ่งอยากเท่าไหร่นักด้วย แต่ฉันดันชอบรถของเขาเป็นพิเศษน่ะสิเลยดูนานหน่อยเพราะชอบจริง ๆ ชั่วโมงต่อมา “เสร็จแล้วผมไม่ได้ทำอะไรมากเพราะมันยังโอเคดีอยู่อาจจะเพราะหมอเพิ่งเปลี่ยนอะไรหลายอย่างมาด้วยแหละ ส่วนสมรรถนะเพราะต้องแข่งคืนนี้ผมเลยจัดการโมให้นิดหน่อยหมอจะลองรถเลยไหม?” ฉันหันไปถามเขาที่นั่งดูฉันมาเป็นชั่วโมงทั้งที่ตรงนี้มันร้อนมากแท้ ๆ แต่ไม่ยอมไปไหนและทำให้เกร็งไปด้วย เฮ้อออ “อืม นายไปนั่งด้วยกันสิ” เขาเดินเข้ามาก่อนจะพูดกับฉันแต่ว่าทำไมต้องมาเช็ดเหงื่อให้กันด้วยเนี่ย ฉันพยายามเอียงหลบแต่ก็ไม่พ้นมือไวชะมัดเลย “ไม่ล่ะ หมอไปลองและอยากเพิ่มตรงไหนก็บอกมาแล้วกัน” “ไม่ นายไปด้วยเพราะจะได้รู้ว่าควรทำตรงไหนเพิ่ม” เขานี่ไม่คิดจะฟังที่คนอื่นพูดเลยใช่ไหม?? “เฮ้อออ~” “อยากนั่งไม่ใช่หรือไงและถ้าทำตัวดีฉันอาจจะให้นายลองขับดูก็ได้” ก็อยากลองขับเหมือนกันแหะ “...” ฉันเงียบเม้นปากนิดหน่อยอย่างใช้ความคิดก็อยากลองขับดูเหมือนกันแหละแต่ก็ไม่อยากทำตามใจเขาสักเท่าไหร่เดี๋ยวจะได้ใจเกินไป “ว่าไงนะไปไม่ไป?” เขาเร่งคำตอบแต่โอกาสอย่างนี้ก็ไม่ได้หากันได้ง่ายสักหน่อย รถพวกนี้ส่วนมากเจ้าของรถจะหวงมากถ้าไม่ใช่การลองรถเพิ่มทดสอบละก็อย่างหวังว่าจะได้จับเลย แต่นี่เขากำลังบอกให้ฉันลองขับรถของเขาได้ “นานงั้นฉันไปลองคนเดียว..” “หมอ!!” หมับ!! เมื่อเขากำลังจะเปลี่ยนใจฉันเลยเรียกเขาเอาไว้และมือของฉันมันไวไปจับแขนของเขาเอาไว้อีก “ครับ?” “ปะไปด้วย” ฉันบอกกับเขา “หึ งั้นลองพูดว่า ‘พี่เคนครับ...ต้าร์ขอไปด้วย’ หน่อยสิ” ทำไมต้องมีต่อรองด้วยเนี่ย?! “ตอนแรกไม่เห็นมีข้อต่อรองเลยนิ!” ฉันโวยวาย “ก็ตอนนี้มี...ฉันบอกแล้วไงว่าถ้าทำตัวดี ๆ จะให้ลองขับเพราะงั้นก็ลองพูดแบบที่ฉันบอก...” เขาไม่พูดเปล่าแต่ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉันด้วย ฉันกัดปากตัวเองอย่างลังเล “อย่ากัดปาก...เพราะคนที่กัดมีแค่ฉันคนเดียว” “หมอเคน!!!” รุกแรงอีกแล้ว!! “พี่เคน...เรียกว่าพี่เคนครับ เร็ว ๆ” เขาเร่งฉัน ๆ ฉันมองไปที่รถก่อนจะตัดสินใจพูดมันเพราะอยากลองขับมันจริง ๆ “พี่เคนครับ...” “ว่ายังไงครับ?” เขาอมยิ้มอย่างพอใจ “ต้าร์ขอไปนะครับ” พูดไปแล้วววว >_สนามแข่ง บรื้นนนนนนนนนนนนนนน~ ตอนนี้ฉันกำลังนั่งอยู่บนแลมโบกินนี่ของหมอเคนซึ่งแม่งโคตรแรงและดีอย่างที่คิดจริง ๆ นั่นแหละ แค่ได้นั่งยังขนาดนี้ถ้าขับเองจะขนาดไหนวะ?! บรื้นนนนนนนนนนนนนนน!!!! และสิ่งหนึ่งที่ต้องยอมรับเลยคือฝีมือการขับรถของเขาดูก็รู้ว่าเก่งและชำนาญแค่ไหน เขาคงเป็นคนหนึ่งที่แข่งรถเก่งมากแน่ ๆ ถ้าไม่ได้เป็นหมออีกอาชีพหนึ่งที่เหมาะกับเขาก็คือนักแข่งรถนี่แหละ ความจริงแล้วฉันเองก็แข่งเหมือนกันแต่เป็นมอเตอร์ไซต์ฉันชอบบิดมากกว่าเหยียดแค่นั้นเอง แต่ถ้ารถยนต์ก็ไม่ติดนะได้เหมือนกัน แต่ค่อยได้แข่งเพราะส่วนมากต้องมีการพนันเกิดขึ้นฉันไม่เอาตัวเองไปเสี่ยงหรอกแต่นาน ๆ ทีก็ลงเหมือนกันถ้ามีใครจ่ายค่าเดิมพันให้ เอี๊ยดดดดดดดดดด!!! “เป็นไงบ้าง?” เขาตีโค้งเข้าเส้นชัยได้อย่างสวยงาม “อืม ดีมากเลยละ ^-^” ฉันหันไปยิ้มให้เขา “รถมีอะไรต้องปรับไหม?” เขาถาม “ไม่มีแล้วแหละแค่นี้สำหรับคืนนี้หมอก็ชนะได้สบาย ๆ” บวกกับฝีมือของเขาด้วยนั่นแหละ พรึ่บ!! “เฮ้ย!!” ฉันร้องตกใจเมื่อเขายื่นหน้ามาใกล้ “บอกว่าให้พี่เคนถ้าเรียกหมออีกพี่จะจูบนาย...” แกร๊ด ๆ ฉันพยายามจะเปิดประตูแต่มันไม่ออก!!นี่เขาล็อกรถเหรอ?! “ไม่ต้องพยายามพี่ล็อกมันแล้ว” “ถอยออกไปเลยไหนพี่บอกจะให้ผมขับไงมาดิ” ฉันทวงทันที “เชิญเลยจะเหยียบแค่ไหนก็ได้ตามสบาย” เขาหวงรถเลยหรือไงถึงพูดแบบนั้นอะ?? เมื่อเขาบอกแบบนั้นฉันก็ไม่เกรงใจแล้วแหละปลดเข็มขัดนิรภัยเพื่อจะย้ายไปฝั่งคนขับ “แล้วพี่ไม่ลุกออกละ?” ฉันถามเขาอย่างงง ๆ เมื่อเขาไม่ยอมออกจากตรงนั้นไหนบอกว่าจะให้ขับไง?! “ก็มาดิ” “ฮะ?” หมับ!!! “เฮ้ยยย!!!พี่!!พี่ทำบ้าอะไรเนี่ย?!” อยู่ ๆ เขาก็ยกตัวของฉันไปนั่งตักของเขาฝั่งคนขับอยากจะบ้าตายฉันไม่คิดว่าจะนั่งแบบนี้ “ขับสิ” “บ้าหรือไง!!แบบนี้ผมไม่ขับแล้วปล่อยนะ!!!” ฉันพยายามดิ้นแต่แม่งไม่หลุดและรถก็เล็กด้วย “ไม่ขับก็ตามใจอยู่แบบนี้แหละ..” เขาบอกพร้อมกับกอดเอวของฉันแน่แบบนี้เดี๋ยวก็รู้หรอกว่าฉันเป็นผู้หญิงอะ “ตัวนายเล็กจังแหะ แต่ก็ดีอุ้มง่าย ยกง่ายดี” ยะยกไปไหนเขาจะฉันยกไปไหนนนนน >_< “ว่าแต่อะไรของพี่มันดันก้นผมอ่ะ?” ฉันหันไปถามเขา “อ่อ ค...” เหี้ยยยยยยย!!!!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more