Nang pagbuksan na ko ng pinto ng chauffeur ko ay mabilis na akong lumabas. This time ay may payong na siyang nakahanda para sa akin dahil nagsisimula ng umambon.
Nag-bow siya agad sa akin habang hawak-hawak ang kamay ko ng kaliwa niyang kamay habang ang kanan naman ay nasa payong lang tsaka niya ako ina- alalayan na maka akyat sa 5 steps stairway ng restaurant.
Pagkatapos noon ay tuluyan na nga akong pinagbuksan ng pinto ng isang staff ng restaurant.
"Good evening Madam. "Agad na bati nung lalaki sa akin. Simple ko lang naman siyang tinanguan at nagpatuloy na sa pagpasok.
Unang bungad pa lang sa akin ng restaurant ay ang peaceful ambiance nito because of the color of chandeliers that matches the color of fancy couches.
Everywhere in this restaurant is so fancy and luxurious.
Well-- ano pa nga bang aasahan ko sa Atelier Crenn? This is one of the most expensive restaurant here in San Francisco California that got three Michelin stars by the Michelin Guide in 2018.
The price of their menu is about $335 per person for the prix fixe menu and doesn't include the optional $220 wine pairing.
The beautiful thing here in Atelier Crenn-- their menu is written in a poem style. Very artistic right? Even you are not fond of poem, you will really love this place.
Maya maya pa ay may nakita ako na mga kamay na kumaway sa akin kaya naman nakuha noon ang atensyon ko.
And there he is-- Andrew Bowley.
Binatuhan ko muna siya nang isang simpleng ngiti bago ako tuluyang naglakad palapit sa pwesto niya. Walang masyadong customer ngayon dito -- siguro dahil winter season na at nagsisimula ng umulan.
At idagdag pa na masyadong mahal nga ang restaurant na toh that's why only elite or person who can afford the price-- can eat on this kind of place.
Hindi pa man ako tuluyang nakakalapit sa kaniya ay agad na siyang tumayo para salubungin ako ng may ngiti sa mga labi.
Nang makalapit na ako sa table namin ay mabilis niya akong winelcome ng isang friendly hug.
"Nice to see you again Breigh. "Bati niya sa akin. May British accent kasi siya kaya mahahalata mo yun agad sa way nang pagsasalita.
"Nice to see you again Andrew. "I answered back.
Pinaghila niya ako ng bangko at umupo naman ako.
Siya nga pala si Andrew Bowley.
Very neat ang physical appearance niya with matching eye glasses. Talagang maayos din yung pagkaka hanay ng buhok niya-- pero all in all ay hindi naman siya matatawag na nerdy type dahil gwapo siya at maayos din naman siyang manamit.
His style really suit him.
Siya ang spokesperson ng ArcelorMittal which is ang kinukuha kong bagong supplier namin ng steel na gagamitin sa mga buildings and establishment na on process na ang blueprint.
Yes. ArcelorMittal is the world's leading steel and mining company. Their company just rank number one in the world's top steel- producing company in 2019.
And did you know that they have almost 200,000 employees?
Jaw dropping right?
Well, ArcelorMittal is really a big and good deal that's why I did everything para mapapayag ang CEO ng kompanya which is si Lakshmi Mittal to gave my company a supply of steels.
I actually flew to India just to meet him personally and tell him face to face my intentions-- at nagustuhan naman niya yun.
Kasi nakita niya kung gaano ako ka determinado na mapapayag siya sa gusto ko.
Like I've said-- wala akong pinapalagpas at ginagawa ko ang lahat para lang mangyari ang mga gusto kong mangyari.
"So, what do you want to eat?"he asked me. I just wave my hand at him-- saying not to bother.
"Actually, I'm still not yet hungry.
But-- a bottle of wine surely set the night much better. "I said at napangiti naman siya doon.
We have the same taste about wines-- I mean, we both love wines.
Siya na ang tumawag sa mga server dito sa Atelier Crenn na mabilis namang lumapit sa amin.
One of the amazing things here in this restaurant -- the server are all wearing a very formal attire. Both ladies and gentleman are wearing a pair of black and white suit that made this place more unique and fabulous.
"Just a bottle of Cabernet Sauvignon. "Sabi pa niya at nag-nod lang sa kaniya yung server at umalis na.
I can't help it but to smile.
"Ohhh. What a nice choice.
I really love that wine. "I said.
"I know. That's why I ordered it. "He answered.
"Aw. I'm really touch. "I said and pretending that I am really fluttered becuase of it.
"Hmmm. Let's just say that, it is my farewell gift for you. "
I frowned.
"Farewell gift? "Patanong na sabi ko sa kaniya dahil hindi ko masyadong naintindihan yun.
Hindi naman siya agad nakasagot sa tanong ko dahil dumating na yung server na may dala nung bote ng wine na order namin tsaka kami pinagsalin sa baso namin.
Pagkatapos noon ay nanatili lang na nakatayo sa may gilid namin yung lalaking server habang hawak-hawak yung bote dahil ipag se-serve niya ulit kami ng wine kapag naubos na yung laman sa baso namin-- kaya naman, pinagpatuloy na namin yung pinag uusapan namin kanina habang nagsisimula nang uminom.
"Well, I heard that you are planning to go back in Philippines ."sabi niya.
Yun pala ang tinutukoy niya.
"Well-- it's not a plan anymore.
I'm really going to fly back in Philippines and everything is already settled. "
"What? When? "Parang hindi niya inaasahan ang sasabihin ko kaya medyo nagulat pa ang tono nang pananalita niya.
"Hmm, this friday. "I answered and took another sip of my wine.
"That's -- early. "He said.
I smirk.
"You don't seem to be used to me after all the times that we've been together Andrew. "I said and laugh a bit.
Nakitawa din naman siya sa akin.
"Because every time you seem a new person to me. Remember what I've said to you before? That's still the answer. "
At naaalala ko nga ang sinabi niya noon sa akin-- sinabi niya nga na para akong nag iibang tao everytime na magkikita kami.
Like minsan sobrang masungit ako,bossy,matapang,magagalitin, pero minsan naman ang bait ko daw at pinapalagpas ko lang ang mga maling nakikita ko.
Yun ang sabi niya sa akin before.
"Haha. That's funny. "I just said and sip the last drop of my wine.
Mabilis naman yung sinalinan ulit nung server at ganon din kay Andrew.
"Anyways, why did you even think of returning to the Philippines? You know that your whole company is in turmoil when you leave. "He said.
Uminom muna ako tsaka ko pina ikot-ikot ang baso ko bago nagsalita.
"Well-- it looks like my company in the Philippines is being neglected so i will come back to visit. You know, I want change-- a huge change.
And, I am really excited to manage a SMALL things. "I said and gave him a smirk.
Ininom ko na lang ulit ang wine sa baso ko habang may kung ano anong bagay ang tumatakbo ngayon sa utak ko.
Hindi naman kasi ang kompanya ko ang tinutukoy ko sa mga huling sinabi ko kundi--- si Castiel.
Yeah-- you read it right.
I'm coming back because of Castiel-- at hindi na talaga ako makapag hintay na bumalik dahil hindi ko na mahintay na makita siyang maghirap sa mga kamay ko.
*smirk