But Only Love And Destiny Can Tell

BOLADCT-5

BOLADCT-5

Marinel

GAYA nga nang sinabi no'ng driver sa amin ay dinala nga niya kami sa likuran ng bahay ni Andy. Tatlong taon ko ring hindi nakita ang bahay niya at sa totoo lang ay ibang-iba na ang ayos nito kumpara noon. Nang makalabas kami ng sasakyan ay diretso kami agad sa guest house. Dinala kami sa isa sa mga kuwarto nito at binilinan no'ng driver na maghintay sandali.

"Pati guest house ay magara," manghang kumento pa ni Lorna sa tabi ko.

"Laking mayaman siya Lorna kaya 'di nakapagtataka 'yon," sagot ko naman. Umupo ako sa kama at kinandong ang anak ko. Guwapong-guwapo ito sa suot niyang puting tuxedo at talagang 'di ko maitatangging may pinagmanahan talaga ang anak ko.

"Mama, can I play here?" Clayd asked me.

"Let's ask your Papa Andy, okay?" He nod at me.

"Ate, puwede po ba akong pumasok sa loob mamaya?" wika ni Lorna sa akin.

"Oo naman, pero be sure na may magbabantay kay Clayd mamaya," sagot ko.

"Sige po ate," aniya.

Bumukas naman ang pinto at may dalawang kalalakihan ang pumasok. Bitbit ng mga ito ang dalawang malaking karton. Sunod na pumasok ay si Andy.

"Wow! You look stunning!" Mabilis pa akong hinalikan ni Andy sa noo ko at maging si Clayd ay niyakap niya rin.

"Thanks for coming Nel. This day mean so much to me now that you are here." Napalabi ako.

"Nagdrama ka na naman e!" Tumawa naman ito.

"I'm serious. And how's my little boy?" baling naman nito sa anak kong si Clayd.

"Doing great Papa," Clayd answered him.

"Well, that's good! Kasi 'yang dalawang kahon na iyan ay para sa iyo," paliwanag niya sa anak ko. Bumaba ang anak ko sa pagkakandong sa akin at agad na nilapitan ang dalawang kahon. Mabilis pa niya itong binuksan at laking tuwa nito dahil mga laruan pala ang laman ng dalawang box.

"Andy naman, you are spoiling my son." Tumawa lang ito sa sinabi ko.

"Isipin mo na lang na regalo ko 'yan sa kanya since the day he was born." I was teary eyed and hug him.

"I love you Andy," I said.

"And I love you more Nel. So? Wait here until I finally call your name later. You are my special gift, remember? And don't worry about Clayd. I'll send my two maids her so Lorna can join the party."

"Okay," tanging tugon ko lamang.

"Hey buddy? Wanna play with me?" Napatakbo naman ang anak ko kay Andy.

"What is it Papa?" Andy smiled. "Let's play hide and seek? Do you know that game?" Tumango naman ang anak ko.

"Your mom and I are going to seek for you. And you have to do is to hide in here and never ever gonna get out until me or your Mama came back for you. Is that a deal?" Tumango naman ang anak ko at napanguso.

"I'll stay here Papa, I promise!" Ginulo naman ni Andy ang buhok ng anak ko.

"Good boy!" Andy said.

"Wait here Marinel," baling naman ni Andy sa akin.

"Okay," sagot ko lang. Bigla akong kinabahan ng todo nang makalabas na si Andy ng kuwarto.

"Ayos ka lang ba ate?" tanong pa sa akin ni Lorna.

"Ha? Oh–naman!" Napatayo ako at pinisil-pisil ang kamay ko.

Ito ang pangalawang beses na magkikita kami. Ayaw ko sana ngunit for the sake of Andy's birthday ay dumalo ako. Sino ba ang hindi kakabahan. After what happened to us, do I still have to act like nothing happens? Of course not! Bumaling ako kay Lorna.

"Anong oras na ba?" Dumapo naman ang mga mata nito sa kanyang suot na relo.

"Ala-sais na ate," aniya. Tumango lang ako at binalingan ang anak ko na busy masiyado sa kalalaro ng mga bagong toys niya. Mariin akong napapikit. Paano kaya kung 'di kami nagkahiwalay ni Caldwill. Would he spoiled our son? Nagpakawala ako ng isang mahinang pagtawa.

"I'm dreaming," bulong ko sa aking sarili. May bigla namang kumatok sa pinto ng kuwarto na okupado namin.

"Pasok," imporma naman ni Lorna sa kumatok. Umawang naman ang pinto.

"Ma'am, Mr. Andy wants you now to be at the back stage."

"Okay," tipid ko lamang na sagot at sa totoo lang ay nanlalamig na ang mga kamay ko. Inalalayan ako ni Lorna sa aking evening gown, pero bago pa man ako lumabas ng kuwarto ay binalingan ko muna ang anak kong si Clayd. Mabilis ko siyang niyakap at hinalikan sa kanyang noo.

"Behave son, will you promise that to me?"

"I will Mama," he said.

"Ate, nandito na iyong dalawang maid ni sir Andy, tara na po," wika ni Lorna sa aking likuran. Tumayo na ako at lumabas na ng kuwarto. Sa huling sulyap ko kay Clayd ay matamis itong napangiti rin sa akin. Huminga ako ng malalim at muling pinaglaruan ang aking mga kamay.

"This way ma'am," gayak sa amin no'ng isang maid. Dumaan kami likod at gaya nga nang sinabi sa akin no'ng lalaking inutusan ni Andy ay naghintay nga ako sa likod ng mini stage. Pinagpapawisan ako ng malamig. Napadasal pa ako bago tuluyang pinakalma ang sarili ko.

"Yes! Happy birthday to me!" wika ni Andy. Naghiyawan naman ang ibang mga guest sa kanya. Hindi ko pa man nakikita pero mukhang successful ang event ni Andy.

"Yes, it's my birthday today and I recieved also a big gift today. Once upon a time when I met her so many years ago. She have been my best girl friend in my entire whole life. And now we've met again, yes? She's gone for almost three years but now, she's here celebrating with me today. So please, allow me to introduce to you ladies and gentlemen, Ms. Marinel Magtalas Villaraza!" Natulala ako sa narinig ko.

"Ma'am, akyat na po kayo," untag sa akin no'ng maid. Lorna is not with me because I let her join the party at the front. Napakapit ako sa aking suot na evening gown at lakas loob na humakbang paakyat ng hagdan. Si Andy agad ang sumalubong sa akin at naghiyawan naman ang iba pang mga bisita niya.

"And I am a head turner," bulong ko pa.

Napalapit naman agad si Andy sa akin.

"You are special to me Marinel," aniya.

"And so you are too," tugon ko.

Napamasid ako sa mga bisita at sa totoo lang ay ako lang ang may pinakamagarang damit sa lahat nang dumalo.

"Isn't she lovely?" tanong pa ni Andy sa crowd. Some of them whistle at me. Inagaw ko ang microphone kay Andy.

"Don't you dare guys believe him," sabi ko pa. They laughed. Hinapit naman ni Andy ang aking baywang para alalayan ako.

"So, it's your birthday big boy! Ano pa nga ba hihilingin ko sa Diyos bukod sa mayroon ka na lahat. Siguro love life, but I know she's not here." Nalukot naman ang mukha nito.

"Oh come on!" Andy said. Nagtawanan ulit ang crowd.

"I love you Andy and happy birthday," huling sinabi ko at hinalikan siya sa kanyang pisngi.

"Thank you very much Nel," Andy said. I just smiled at him. Nang gumawi ang paningin ko sa crowd ay parang tumigil ang mundo ko. Caldwill is staring at me without blinking his eyes. Agad na nanlumo ang mga tuhod ko kaya awtomatiko akong napakapit kay Andy.

"Are you okay?" Andy asked me. Tumango ako. Bumaba kaming dalawa sa stage at nang mapadaan ang waiter sa aking tabi na may bitbit na wines ay agad akong dumampot ng isang glass of wine at dali-daling nilagok ang lahat ng laman ng baso. Napapikit pa ako dahil sa sobrang tapang ng alak.

"Hey, nakakalasing ang red wine na iyan Marinel, you should better drink the white wine," sita pa ni Andy sa akin.

"I'm fine," sagot ko kahit na ang totoo'y nagsisimula ng uminit ang aking sikmura. Diyos ko, sana'y makaraos ako ngayong gabi.

Caldwill Enzo

HALOS malaglag ang panga ko kanina nang makita ko siyang papaakyat sa stage. Who would have thought, even me! Na si Marinel pala ang tinutukoy niyang special na regalo! And f**k for that! I even chose that set of outfit for her! Damn it Andy!

"Caldwill what's wrong?" Moana spoke at my back. Bigla ko namang nabasag ang hawak kong wine glass.

"Oh god!" gulat niyang reaksiyon at akmang kukunin sana ang kamay ko ngunit mabilis ko itong inilayo sa kanya at dumiretso ako sa second floor ng bahay. I went to mini bar room of Andy and went to the comfort room. Mabilis kong nilinisan ang sugat ko sa kamay at nilagyan ng benda. Napahilamos ako ng aking mukha at niluwagan ang aking suot na necktie. That bastard! f**k you Andy! Lumabas ako ng comfort room at kumuha ng isang bote ng rhum sa kabinet. Sumasakit ang ulo ko sa mga nangyayari. Bakit 'di ko agad napuna na may plano pala si Andy na ganito. I am f*****g surprised! Yeah! Her looks kinda frustrates me right now. I have this urge to keep her away from those maniacs who stares at her! I've never even imagine that dress could look her more revealing! f**k! She's my Marinel, a simple woman that stolen my heart from the very first day I laid my eyes on her. And why I am thinking these things to her! I am full of wrath! I am! But why I so feel miserable right now without her in my arms. I cried and drink as much as I could pour into my mouth. Dinampot ko ang isang baso at ibinalibag sa pader. Those touch of Andy's hand on her back wanted me to scream. f**k this! Nahampas ko ang bar counter table sa sobrang inis ko. My mind and my heart are fighting. I don't know which I would have to follow! My mind are saying she was just a pretender but my heart was saying I lover her. I cried with so much pain in my heart. I grab the bottle and sat on the sofa. My right palm is still bleeding but I don't give a s**t on it! Inside in my chest are much more having pain than what I feel on my wounded hand. Natampal ko ang aking noo at muling tumungga ng alak. Bigla namang bumukas ang pinto and I can't even see clearly who that person who stepped inside is.

"Excuse me, may tao ba rito?" Hindi ako kumibo.

"Ate, may comfort room sa dulo," I heard the woman said. Kumunot lang ang aking noo. Hindi ko makita kung sino ang sunod na pumasok dahil natatakpan ang puwesto ko ng bar counter table. I heard the door clicked and I think she locked the door. I heard footsteps, going to the comfort room and I heard she vomits. I rolled my eyes and stood up. Tinungo ko ang banyo and I froze when I finally saw her. It's Marinel!