หนิงไช่กวงเดินสำรวจภายในบ่อนว่าวันนี้ เขาจะเล่นอะไรดี แต่ถึงอย่างไรเขาก็เล่นได้เกือบทุกชนิดจนตัดสินใจเดินเข้าไปเล่นถั่ว เขาแทรกตัวเพื่อหย่อนก้อนเงินลงไปพนันดูว่าจะเป็นคู่หรือคี่
จื้อซิ่งเหมี่ยนเดินขึ้นบันไดทางด้านหลังและมองลอดออกมาทางช่องด้านบน ที่ถูกสร้างขึ้นโดยคนด้านนอกและด้านล่างจะไม่เห็นการมีตัวตนของนางหากมาเยือนสถานที่แห่งนี้ เพราะนั่นยังไม่ถึงเวลาที่นางจะเปิดเผยตัว
นางคอยสังเกตพฤติกรรมของเขายู่ตลอด เห็นใบหน้าเปื้อนยิ้มและสลับกับการผิดหวัง แต่นานไปใบหน้าของหนิงไช่กวงเค้นยิ้มออกมาอย่างยากลำบากเมื่อเงินในมือเริ่มร่อยหรอ
"โลภมาก!" นางอดที่จะต่อว่าหนิงไช่กวงไม่ได้ เพราะเมื่อเขาได้เขาก็ทุ่มเงินลงไปอีกและเมื่อเสียอารมณ์ก็เริ่มพาลหงุดหงิด นางรู้เพราะอาการเช่นนี้มักเกิดขึ้นบ่อยครั้งสำหรับเหล่านักพนัน ยากนักที่ใครเล่นแล้วได้เงินกลับไปเต็มเม็ดเต็มหน่วยโดยไม่คิดย้อนกลับมาสถานที่เช่นนี้อีก
ก๊อกๆเสียงเคาะประตูดังขึ้น จื้อซิ่งเหมียนขานรับคำหนึ่ง คนด้านนอกยกน้ำชามาให้ แล้วรายงานเรื่องของหนิงไช่กวงด้านล่าง
"บอกเขาไปว่าทางเรามีให้กู้ยืม แต่ทำสัญญาหลังเจ้าให้เขากู้ยืมแล้ว เอาลายมือชื่อพร้อมรอยประทับนิ้วมือของเขามาให้ข้า" คนคุมบ่อนรีบทำตามคำบอกแล้วหมุนกายจากไป ส่วนนางก็เดินไปนั่งที่โต๊ะนั่งดูบัญชีของบ่อน นางต้องขอบคุณพวกเขาที่เชื่อใจมาทำงานให้นาง
พวกคนเหล่านี้สามารถหักหลังนางได้ทุกเมื่อแต่ที่พวกเขาไม่คิดที่จะทำเพราะครั้งหนึ่งนางเคยซื้ออาหาร ยามที่พวกเขาหิวโหย อดอยาก ใช่! พวกเขาคือขอทานในเมืองหลวง มีลูกเด็กเล็กแดงที่หิวโหยและไม่มีใครสนใจแม้แต่เศษซาลาเปา พวกเขายอมทำงานให้นางหาใช่ว่านางตอบแทนเพียงแค่เงินทองเท่านั้น แต่บุตรหลานของเขาต้องมีที่อยู่ ที่กิน และได้รับการศึกษาเพราะชีวิตวัยเด็กนางยังมีไม่ครบเหมือนกับคุณหนูสกุลใหญ่ ชีวิตทุกคนล้วนมีค่า สูงหรือต่ำอยู่ที่จิตใจคน
เพียงไม่นานสัญญากู้ยืมก็มาอยู่ในมือของนาง ห้าพันตำลึงไม่ใช่น้อยๆ แค่นี้ยังไม่พอหรอกสำหรับคนที่ชอบเล่นการพนันเป็นชีวิตจิตใจ อยากได้เงินของผู้อื่น กิจการของผู้อื่นหรือ นางก็อยากได้เหมือนกันแต่วิธีการต่างกันในการได้มา
จื้อซิ่งเหมี่ยนนั่งมองตั๋วกู้ยืมเงินอยู่สักครู่ นางก็ลุกเดินไปยังห้องแห่งหนึ่งและกดเข้าที่กลไกทำให้ตู้ใบหนึ่งพลิกออกมา เปิดทางให้คนสามารถเข้าไปได้ นางเดินตรงเข้าไป เส้นทางลดเลี้ยวแต่มีดวงไฟจากเทียนไขนำทาง ห้องนี้เป็นห้องใต้ดินที่นางคิดค้นขึ้นตามคำแนะนำของเส้าหลงผู้ติดตามนักพรตเต๋อฮุย ของมีค่าอย่าเก็บไว้กับตนมากนัก นางก็ยินดีที่ทำตามเพราะนางก็ไม่มีเหตุผลใดที่จะต้องไม่เชื่อ
อนึ่งบุคคลทั้งสองก็เคยช่วยชีวิตนางกับฮุ่ยกวงไว้ ไม่แน่ว่าสวรรค์อาจส่งคนทั้งสองมาเปิดทางสว่างให้กับนาง ช่วยให้นางกลับมามีเสียงและมีใบหน้าเฉกเช่นคนปกติได้ดั่งเดิม
นางเปิดหีบเล็กและนำหนังสือสัญญากู้ยืมวางลงในหีบใบเล็ก และกำลังจะหมุนตัวกลับหางตาก็หันไปเห็นชุดหนึ่งที่ทำจากหยกงาม แม้มันจะใหญ่ไปสำหรับนางแต่เมื่อได้สวมใส่นางกับรู้สึกดีกับมัน นางเดินไปสัมผัสมันอีกครั้งอย่างหลงใหลเพราะเมื่อใดที่นางได้สัมผัสมัน นางจะรู้สึกถึงความเย็นสบาย
ยามที่นางรู้สึกหนาวเหน็บในวันนั้น วันที่ฝนตกห่าใหญ่ สองมือนางประคองโอบอุ้มฮุ่ยกวงไว้แนบอกกลับทำให้นางรู้สึกปลอดภัยอย่างน่าประหลาด ของดีเช่นนี้นางยังรู้สึกสงสัยว่าทำไมถึงอยู่ในมือของโจรภูเขาได้ แต่ก็ช่างเถิด นางได้สมบัติล้ำค่าที่มันนอนกกกอดอยู่บนเตียง คำที่มันพร่ำเพ้ออวดอ้างสมบัติพัสถานว่ามันจะเป็นผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในแว่นแคว้น แต่สุดท้ายมันก็ต้องตายเพราะความบ้าตัณหา ถ้าวันนั้นมันไม่เมามายและสตรีที่ชายกักขฬะเช่นโจรนั่นเลือกไม่ใช่นางแต่เป็นมารดาของ
ฮุ่ยกวง ป่านนี้ชีวิตของนางจะเป็นอย่างไรก็ไม่รู้
นางจำต้องยอมตัดใจกับชุดหยกนี้เสีย และเดินออกไปดูเหตุการณ์ข้างนอก อยากรู้นักว่าหนิงไช่กวงจะต้องการอีกสักเท่าไหร่ ให้ชายผู้นั้นติดหนี้นางให้มากไป นางจะได้เอาคืนให้สาสมกับความแค้นที่พวกมันก่อขึ้น เงินที่จะให้หนิงไช่กวง นางย่อมมีแน่อย่างน้อยก็เงินจำนวนห้าหมื่นตำลึงที่ชายหน้าโง่ยอมเสียให้เพียงเพื่ออยากเห็นหน้าของนาง
"ข้าจะยกให้เจ้าหมดเลยก็ได้หนิงไช่กวง เพราะสิ่งที่ข้าอยากได้ไม่ใช่แค่เงินในคลังของพวกเจ้า"
นางเดินออกมาพร้อมกับการเปลี่ยนชุดใหม่เพื่อไม่ให้ใครจับสังเกตได้ว่านางหายไปไหน แต่ก็ยังดีที่ไม่มีใครถือวิสาสะเปิดประตูเข้ามายังห้องของนาง ราวสองเค่อประตูก็ถูกเคาะขึ้นอีกครั้ง
"คุณชายหนิงหัวเสียใหญ่แล้วขอรับ อ้างว่าทางบ่อนของเราโกงทำให้คนที่มาเล่นที่บ่อนเราเริ่มเอนเอียงเข้าข้างคุณชายหนิง" นางยกมุมปากยิ้ม
"ไปบอกเขา หากคิดว่าบ่อนเราโกงก็ให้ค*****นที่ยืมมาพร้อมกับดอกเบี้ย แต่หากถอนคำพูดทางบ่อนจะให้เขากู้เงินอีกหมื่นตำลึง"
"มันไม่มากไปหรือขอรับคุณหนู"
"ไม่หรอก ยิ่งเขาเสียก็ยิ่งอยากได้ทุนคืน เขาติดหนี้ข้าห้าพันตำลึงข้าได้เพิ่มอีกหมื่นตำลึงไม่ดีหรืออย่างไร เงินจำนวนนี้จ้างอาจารย์มาสอนบุตรธิดาของพวกเจ้าได้หลายเดือนเลยนะ"
"เอ่อ..ขอรับคุณหนู ข้าน้อยจะรีบไปจัดการ" และก็เป็นไปตามการคาดการณ์ของนาง เพราะหนิงไช่กวงลงเล่นหนักกว่าเดิม จากความมั่นใจกลายเป็นประหม่า จากที่ลงเงินเดิมพันข้างเดียวเขากลับเดิมพันทุกประตูเพราะไม่ว่าเขาจะลงเงินพนันด้านใดย่อมถูก เงินในส่วนที่ได้เพราะความเสี่ยงย่อมเข้ากระเป๋าแต่เขากลับหลงลืมไปว่ายิ่งเดิมพันมากเจ้ามือนั้นมีแต่ได้
จื้อซิ่งเหมี่ยนยืนมองศัตรูจนกระทั่งแดดลามเลียเข้ามา นางจึงกลับหอของตนเอง เพื่อจัดการเรื่องที่ตนเองคิดแผนการเอาคืนเสียที ยิ่งหนิงไช่กวงอยากได้ทุกสิ่งที่เป็นของนาง นางก็จะคว้าของที่เป็นของเขาสู่ตนเองเสียก่อน