EP : 6
771 Words
- หลายวันต่อมา –
ตื๊ดดดดด ตื๊ดดดด
...William
ติ๊ด!
“คะ”
“ทำอะไรอยู่ที่รัก”
“ไม่ได้ทำอะไรกำลังพักผ่อน” ตั้งแต่เสร็จงานศพคุณพ่อฉันไม่ได้ทำอะไรเลยค่ะ พักผ่อนอย่างเดียวแต่เหมือนยิ่งพักเท่าไหร่จะยิ่งเหนื่อยมากขึ้นเท่านั้น
“คุณจะกลับเมื่อไหร่”
“ยังไม่รู้เหมือนกัน คงอีกสักพัก”
“ผมคิดถึงนะไอริส”
“ค่ะ ขอเวลาเคลียร์อะไรหลาย ๆ อย่างก่อน คงอีกสักพัก”
“เคลียร์อะไรพินัยกรรมเหรอ”
“...อื้ม”
“โอเค ระวังตัวนะไอริส ผมรู้ว่าคนที่อยากได้ของ ๆ คุณมีเยอะ ตอนนี้คุณตัวคนเดียวใครจะทำอะไรคุณบ้างก็ไม่รู้ ผมห่วงคุณมาก”
“อื้ม เดี๋ยวค่อยคุยกันนะวิล ฉันเหนื่อย ๆ”
“โอเค ผมรักคุณมากนะที่รัก”
ติ๊ด!
เบื่อ ไม่ใช่ไม่รักวิลแต่ฉันเบื่อ เบื่อทุกอย่าง ไม่อยากทำอะไรเลยสักอย่าง อยากทิ้งตัว อยากนอนนิ่ง ๆ อยากแม้กระทั่ง...หยุดหายใจ
ตื๊ดดดดด ตื๊ดดดด
...อานภา
“เฮ้อ!”
ติ๊ด!
“คะอานภา” ไม่อยากรับแต่ถ้าไม่รับสายนี้ก็ต้องมีสายต่อ ๆ ไปอีกหลายสาย
“หนูไอริสหนูอยู่ไหนลูก”
“ริสอยู่ที่บ้านค่ะ”
“อานึกว่าจะมาที่บริษัทซะอีก”
“ไปทำไมคะ”
“ก็มาจัดการเรื่องงานที่บริษัทไงลูก มาไล่ไอ้คางคกขึ้นวอนั่นออกซะก่อนที่มันจะฮุบทุกอย่างไปเป็นของมัน ไล่กันออกแล้วแต่งตั้งผู้บริหารใหม่ พี่เชนก็ได้ หนูรู้ไหมว่าพี่เชนงานเยอะมาก~ แต่พออาขอร้องให้ช่วยหนูระหว่างที่หนูต้องกลับไปเรียนต่อพี่เขาก็เต็มใจช่วยเลยล่ะจ้ะ”
...เฮ้อ!
“ริสไม่มีสิทธิไล่ใครออกตามอำเภอใจหรอกนะคะอานภา เรื่องบอ์ดบริหารริสก็ไม่มีสิทธิ์ไปจัดการขนาดนั้น” ฉันไม่ชอบนายนั่นแต่ก็ไม่คิดจะทำตามคำสั่งของใคร ถ้าจะทำเดี๋ยวฉันจัดการด้วยตัวและความคิดของฉันเอง
“มีสิลูก หนูเป็นเจ้าของบริษัท หนูมีสิทธิทุกอย่าง ใครมันไม่พอใจก็ไล่ออกไป เราเป็นคนจ่ายเงินเดือน”
“...”
“หนูริส หนูได้ยินอาไหมจ้ะ”
“...ค่ะ ได้ยินค่ะ” ได้ยินทุกคำชัดเจนทุกประโยค แต่ที่ไม่ได้ตอบเพราะเมื่อกี้กำลังกรอกตามองบนอยู่
“หนูคิดว่าไงจ้ะ”
“ไม่ดีหรอกค่ะอานภา ริสทำแบบนั้นเท่ากับสร้างศัตรูในวงการธุรกิจ อีกอย่างคุณพ่อคงเสียใจที่ไปไล่คนของท่านตามอำเภอใจแค่เพราะเขาขัดใจ ริสว่าถ้าริสทำแบบนั้นริสในสายตาคนอื่นคงดูไม่ต่างจากเด็กอมมือนะคะ”
“เอ่อ จ้ะ ก็...ก็ตามที่หนูสะดวกนะลูก หนูว่ายังไงอาก็เห็นดีเห็นงานด้วย ขอให้หนูรู้ว่าหนูมีอากับพี่เชนที่คอยสนบสนุนอยู่ข้าง ๆ หนูตลอดเวลาก็พอนะจ้ะ”
“ค่ะ ขอบคุณนะคะ ถ้างั้นริสขอตัวพักผ่อนก่อนนะคะอานภา”
“จ้ะ พรุ่งนี้เดี๋ยวเจอกันนะลูก”
“...ค่ะ”
ติ๊ด!
เสียมารยาทอีกแล้วสินะไอริส แต่ช่างเถอะ ถ้าไม่กดวางสายก่อนถึงคำพูดจะเหมือนบอกลาแต่ต้องมีประโยคถัดไปแน่นอน
#IRIS END
#DIN TALK
“ได้เรื่องรึเปล่า”
“เรียบร้อยครับนาย”
“อืม ว่ามา” ผมพยักหน้ารับพร้อมกับรอฟังสิ่งที่ให้คนของผมไปสืบมา
“คุณไอริสเหลือแค่ทำธีสิสครับ วิชาอื่นคุณไอริสเก็บเกรดครับหมดแล้วครับ”
“ธีสิสเหรอ?”
“ครับนาย ตอนนี้ธีสิสของคุณไอริสมีความคืบหน้าเกินเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์แล้วครับ”
“ข้อมูลชัวร์นะ”
ผมย้ำถามเพื่อให้แน่ใจว่าข้อมูลที่ได้มาจะไม่ผิดพลาด
ถึงแม้จะมั่นใจในความสามารถคนของตัวเองมากก็ตาม
“ข้อมูลที่ได้มาจากอาจารย์ที่ปรึกษาของคุณไอริสเองครับนาย
ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดอย่างช้าไม่เกินครึ่งปีคุณไอริสจะเรียนจบครับ”
“อย่างเร็วที่สุดล่ะ”
“ไม่สามารถตอบได้ครับ
เพราะสภาพจิตใจของเธอในตอนนี้คงยังไม่พร้อมทำอะไร”
“อืม
อย่างน้อยก็ไม่ได้นานเป็นปี”
“พรุ่งนี้เปิดพินัยกรรมแล้วนายคิดว่าจะมีปัญหาอะไรไหมครับ”
“มีสิ มีอยู่แล้ว”
ผมตอบคนของผมที่เป็นมือขวา เป็นคนที่ผมไว้ใจที่สุด
“แล้วนายจะทำยังไงกับคนพวกนั้นครับนาย”
“หึ!
คนอย่างกูจะทำอะไรได้วะ อย่างมากกูก็แค่...จัดการคนพวกนั้นให้มันพ้นทาง”
- Writer
