นายหญิงตัวน้อยของพี่ลอยด์และพี่ธาม

Chapter 5: เรียกหนูว่านายหญิง

ธาม ทวีก้องไกร บุตรชายเพียงคนเดียวของนายธานินทร์ ทวีก้องไกร เศรษฐีเฒ่าผู้ร่ำรวย พ่อของเขามีเงินทองมากมาย และมีเมียเล็กเมียน้อยมากสมกับจำนวนเงินทองที่มี ตอนนายธานินทร์เสียชีวิตด้วยโรคชรามีคนแสดงตัวว่าเป็นลูกเก็บของท่านเศรษฐีใหญ่นับสิบ แต่ธามกลับไม่สะทกสะท้าน จับทุกคนตรวจดีเอ็นเอและประกาศกร้าวว่าหากใครแอบอ้างว่ามีสายเลือดเดียวกับเขาทั้ง ๆ ที่ไม่เกี่ยวข้องกันเลยแม้แต่น้อยเขาจะเล่นงานให้ถึงที่สุดและส่งเข้าคุกทันที และมันไม่ได้เป็นเพียงแค่คำประกาศข่มขู่ให้เกรงกลัว เขาทำแบบนั้นจริงแถมไม่พอยังส่งคนไปสั่งสอนให้หลาบจำแบบต้องนอนหยอดน้ำข้าวต้มไปหลายเดือนจนทำให้คนเอาไปลือกันว่าเขาเหมือนปิศาจหน้าหวาน

หน้าสวย หวาน ปานผู้หญิง แต่ใจแข็งและเหี้ยมกับศัตรู

ด้วยเหตุนี้จึงไม่มีคนสงสัยว่าทำไมหนุ่มหน้าหวานอย่างธาม ทวีก้องไกรถึงได้เป็นเพื่อนรักเพื่อนตายกับลอยด์ ลี มังกรนิลแห่งเกาะฮ่องกงได้

ธามรู้จักกับลอยด์มาตั้งแต่อายุ 16 พวกเขาเข้าเรียนโรงเรียนไฮสกูลในอังกฤษด้วยกัน เป็นเพื่อนกันมา 14 ปี จนตอนนี้อายุย่างเข้า 30 ผ่านร้อนผ่านหนาวมาด้วยกัน สร้างธุรกิจสีเทาร่วมกันจนกลายเป็นนักธุรกิจอันดับต้น ๆ ของเมืองไทย

ในยามที่ลอยด์ไม่มีใคร พ่อบังเกิดเกล้ายังไม่อยากช่วยเหลือเพราะเขาเป็นเพียงลูกเมียน้อยที่มีแม่เป็นคนไทย ถูกบรรดาลูกเมียแต่งทั้งหลายของพ่อตามรังควาน ธามเป็นคนยื่นมือเข้าช่วยเหลือลอยด์ ทั้งทางด้านการเงินและจิตใจจนลอยด์ ลีกลายเป็นมังกรนิลจากฮ่องกงได้อย่างทุกวันนี้ และในทางกลับกัน ยามที่ธามเดือดร้อน ลอยด์เองก็เป็นคนยื่นมือเข้าช่วยเสมอ โดยเฉพาะเรื่องที่ต้องแก้ปัญหาด้วยการใช้กำลังและความเด็ดขาด ลอยด์ถนัดกว่าเขามากนัก

วันนี้ก็เช่นกัน... ใครจะไปรู้ว่าภาสนีคนรักเก่าของเขาและไอ้ลอยด์จะตามมาหาถึง Your Boys กว่าจะรู้เขาก็โดนเจ้าหล่อนกระโจนเข้าใส่แทบจะจับปล้ำอยู่แล้ว เขามันเหี้ยมกับศัตรู แต่กับภาสนี... เธอไม่ใช่ศัตรู เธอเป็นคนที่เคยรักกัน เขาจึงใจอ่อนให้เธอเข้าใกล้เขาได้ ดีที่ไอ้ลอยด์มาขัดจังหวะทันเวลา แถมยังจัดแจงหนีภาสนีออกมาได้อีกด้วย

“สรุปมึงมีเรื่องอะไรจะคุยกับกูไอ้ธาม?” ลอยด์ถามขึ้นในขณะที่สองหนุ่มกำลังเดินขึ้นชั้นสาม ตรงไปยังห้องรับรอง Heaven

“อ้อ... กูว่ากูอยากจะเปิดกิจการเพิ่ม มึงว่ายังไง? เปิดเพิ่มแล้วจ้างคนมาดูด้วย ตอนนี้กิจการที่เรามีอยู่มันค่อนข้างอยู่ตัวแล้ว แต่ของพวกนี้มันมีวันเสื่อม มึงอยากลองทำพวกบริษัทในวงการบันเทิงอะไรพวกนี้ไหมวะ? เด็กเราทั้งที่นี่และที่คลับ Your Girls หน้าตาใช้ได้กันทั้งนั้น บางคนจับมาปั้นหน่อยเป็นดาราได้นะมึง ถ้าเราปั้นเด็กพวกนี้จนรุ่งได้ คอนเนคชั่นเราจะเพิ่มขึ้น หนทางทำธุรกิจในอนาคตก็จะกว้างขึ้นด้วย” ธามเสนอเพื่อน

สองหนุ่มคุยกันหน้าเครียดก่อนที่ลอยด์จะเปิดประตูของห้องรับรอง Heaven เข้าไปแล้วเดินตรงเข้าไปนั่งโต๊ะตรงกลางที่ว่างอยู่

มิกโซโลจิสต์ที่ยืนเขย่ากระบอกค็อกเทลอยู่ตรงบาร์เห็นสองนายใหญ่ของ Your Boys เดินเข้ามาก็ก้มศีรษะเล็กน้อยเป็นการทำความเคารพ สองหนุ่มหล่อชูมือเป็นสัญญาณสั่งเครื่องดื่มที่มิกโซโลจิสต์คุ้นเคย จากนั้นจึงหันมานั่งคุยกันด้วยสีหน้าท่าทางจริงจัง

“แต่กูไม่เคยมีคนรู้จักอยู่สายงานบันเทิง อีกอย่าง... อะไรที่มันออกสื่อเยอะเกินไปมันจะกลับมาเป็นมีดทิ่มแทงเราทีหลังหรือเปล่าวะไอ้ธาม?” ลอยด์กอดอกแล้วถามเพื่อนเสียงจริงจัง

“เฮ้ย! อย่าใจปลาซิวสิวะไอ้ลอยด์” ธามยิ้มน้อย ๆ แล้วหยอกเพื่อน

“กูไม่ได้ใจปลาซิว กูแค่ระวังตัว” ลอยด์ขมวดคิ้วแล้วบอกเพื่อนเสียงเข้ม

“แต่กูว่า...” ธามอ้าปากจะท้วงต่อแต่ทันใดนั้นสองหนุ่มก็รู้สึกได้ว่ามีใครคนหนึ่งมายืนอยู่ใกล้โต๊ะของพวกเขา

ใครคนนั้นรูปร่างเล็ก มีกลิ่นหอมอ่อน ๆ โชยออกมาจากตัว คล้ายกลิ่นดอกกุหลาบสีขาวยามสายที่ไม่ได้หอมฉุนแรง เป็นความหอมแบบอ่อนโยน เจือจางแต่เป็นเอกลักษณ์และสะกิดใจจนสองหนุ่มต้องหันหน้าไปมองผู้มาเยือนพร้อมกัน

แต่ก่อนจะเห็นหน้าเจ้าของกลิ่นกุหลาบพวกเขาก็เห็นนิ้วชี้น้อย ๆ ของเธอชี้มายังธามแล้วเลื่อนไปชี้ต่อยังลอยด์

“หนูต้องการพี่! แล้วก็พี่ด้วย! สามเดือนนานไป มาสองคนเลย หนูจะเรียนทุกอย่างให้จบภายในสองเดือน!” เจ้าของนิ้วพูดขึ้นอย่างเอาแต่ใจ เสียงเล็ก ๆ หวานใส ไม่ได้นุ่มนวลหวานหูแต่มันฟังร่าเริง ปนตื่นเต้นและเป็นเอกลักษณ์

“ยัยเด็กนี่ใครวะ?” ลอยด์จ้องเจ้าของนิ้วน้อย ๆ ด้วยความงุนงง

เด็กสาวรูปร่างเล็กกะทัดรัด หน้าตาจิ้มลิ้ม ปากนิดจมูกหน่อย เหมือนตุ๊กตา ผมยาวสลวย เนื้อตัวขาวผ่องและที่สำคัญ แต่งตัวเหมือนกำลังจะไปงานราตรีไม่มีผิด

“หนู... ที่นี่รับลูกค้าอายุ 20 ปีบริบูรณ์ขึ้นไปเท่านั้นนะคะ ใครให้หนูเข้ามาคะเนี่ย? หรือจะมาสมัครงาน? ถ้ามาสมัครงานต้องไปที่ Your Girls นะคะ ต้องรออายุ 18 ขึ้นไปถึงจะสมัครได้ ที่นี่รับแต่ผู้ชายค่ะ” ธามพูดขึ้นเสียงอ่อนเสียงหวานทันที

ใครกันมันจะกระโชกโฮกฮากใส่สาวน้อยหน้าตาน่ารักขนาดนี้? มีแต่ไอ้เชี่ยลอยด์นี่แหละที่ทำได้ เป็นคนฮ่องกงอะไรกันวะไม่รู้จักรักหยกถนอมบุปผา? แม่งไม่เคยดูหนังจีนหรือไงวะไอ้เหี้ย!

ธามบ่นเพื่อนในใจในขณะที่ใบหน้าหวานประดับด้วยรอยยิ้มที่หวานยิ่งกว่า แล้วจ้องมองสาวน้อยชุดแดงตรงหน้าที่ตอนนี้ทำหน้ามุ่ย

“หนู 21 แล้วค่ะ! พี่บ้าหรือเปล่า? หนูแค่หน้าเด็ก พี่ ๆ อายุเท่าไหร่กันแล้วคะ? หนูสมควรเรียกพวกพี่ว่า พี่ หรือ อา หรือ ลุง ดีคะ?”

“ยัยเด็กนี่ปากเสียชะมัด พวกฉันเพิ่ง 30 ลุงบ้าบออะไรกันล่ะ?! เดี๋ยวตบปากแม่งเลย” ลอยด์ขู่เด็กสาวขึ้นมาทันที เขาไม่ได้อ่อนโยนต่อเด็ก สัตว์เลี้ยง และสตรีมีครรภ์เหมือนไอ้ธามนะ

“ว้าย! ดุชะมัด แบบนี้แหละที่หนูอยากให้มาสอน แบบเกรี้ยวกราด ว่าแต่... เห็นพวกลุงหน้าแก่ ๆ อายุจริงแก่กว่าที่หนูคิดอีกนะคะ” ขวัญข้าวรีบเปลี่ยนสรรพนามแล้วแกล้งพูดวกวนให้พวกเขางงเล่น

“เออ... เรียกพี่ก็ได้ค่ะหนู แก่กว่าแค่ 9 ปี สถาปนาให้พวกพี่เป็นลุงเลยเหรอ? ว่าแต่ที่พูดว่าอายุพวกพี่แก่กว่าที่หน้าแสดงว่าชมว่าพวกพี่หน้าอ่อนกว่าอายุใช่ไหมคะ?” ธามต่อปากต่อคำกับสาวน้อยต่อแล้วยิ้มด้วยความเอ็นดูในนิสัยแสนแปลกประหลาดของเจ้าหล่อน

“ชมเหี้ยอะไร! เด็กมันบอกอยู่ว่ามึงกับกูหน้าแก่!” ลอยด์ตวาดเพื่อนขึ้นมาทันที

“แบบนี้แหละดี หนูชอบ ดุ ๆ คนหนึ่ง หวาน ๆ คนหนึ่ง เวลาหนูเรียนไม่รู้เรื่องคนที่หวาน ๆ จะได้ช่วยสอนแทน เปลี่ยนกันสอน ไม่งั้นโดนพี่ที่ดุเหมือนหมาคนนี้กัดตายพอดี” ขวัญข้าวกอดอกแล้วพยักหน้าหงึก ๆ เหมือนพอใจกับตัวเลือกของเธอเอง

“เดี๋ยว... นี่มันเรื่องอะไรยัยเตี้ย? ใครดุ ใครหวาน? แล้วเธอจะเรียนอะไร? แล้วที่สำคัญใครกันที่ดุเหมือนหมา?” ลอยด์ถามขึ้นมาอย่างหัวเสีย

“หนูไม่ได้เตี้ย! เตี้ยใช้เรียกผู้หญิงไม่สูงที่ไม่น่ารัก หนูน่ารักจะตายไป ให้เรียกหนูว่าตัวเล็ก” สาวน้อยหันไปทำเสียงแหวใส่ลอยด์ก่อนจะตะโกนเรียกน้าสาวและพี่เกรทให้เข้ามาหาพร้อมบอกความประสงค์

“พี่เกรทขา หนูเอาสองคนนี้ ต้องจองตัวยังไง? จ่ายเงินยังไงคะ?”

เกรทเห็นตัวเลือกของขวัญข้าวแล้วหน้าซีดทันที รีบวิ่งเข้ามาหานายใหญ่ทั้งสองที่โต๊ะ

“คือ... สองคนนี้ไม่ได้ครับข้าว...” เกรทพูดเสียงออกสั่น ๆ

“ทำไมจะไม่ได้? ยัย ‘ตัวเล็ก’ นี่จะให้พวกฉันทำอะไร?” ลอยด์ถามตัดหน้าขึ้นมาก่อน เขาจ้องลูกน้องหนุ่มตาเขม็ง

เกรทกลัวจนเหงื่อแตกพลั่กเต็มหลังก่อนจะหันไปยิ้มแหยกับเจ้านายลูกครึ่งหน้าหล่อ

“คือ... น้องเขาโดนคู่หมั้นทิ้งเพราะผู้ชายเป็นพวก BDSM น่ะครับคุณลอยด์ ผู้ชายเป็นพวกซับ น้องเขาเลยตัดสินใจที่จะมาเรียนรู้เกี่ยวกับ BDSM เผื่อจะตามไปเอาตัวผู้ชายกลับมาได้” เกรทพยายามเล่าเรื่องราวโดยย่อให้นายฟัง

“หนูยังไม่โดนทิ้ง! หนูวิ่งหนีออกมาก่อนที่พี่เขาจะทิ้งหนู! มันไม่เห็นจะดูซับซ้อนเลย แค่เอาแส้ฟาดคน พี่สองคนสอนหนูได้แน่ หนูรู้” สาวน้อยโพล่งออกมา

“เออ... หนูคะ คือว่า... พี่ว่า... เรื่องพวกนี้มันสอนกันยากนะ ถ้าหนูไม่ชอบก็คือไม่ชอบ เปลี่ยนจากเรียนรู้ เป็นเรียกบอยส์สักคนมาฮีลใจดีกว่าไหมคะ? หรือจะให้พวกพี่ช่วย แบบที่ว่า... หาคนใหม่มาแทนคนเก่า จะได้ลืมความปวดร้าวไว ๆ พวกพี่ทำให้ได้นะคะ แบบที่ว่า...เป็นผัวคืนเดียว ดีไหมจ๊ะเมียจ๋า?” ธามถามเธอสียงหวาน ลอยด์กลอกตามองบน ละเหี่ยกับความใจดีไม่เข้าท่าของไอ้ธาม

ปัง!

“อย่ามาเรียกหนูว่า ‘เมียจ๋า’! ต่อไปนี้พวกพี่ต้องเรียกหนูว่า ‘นายหญิง’!” ขวัญข้าวก้มตัวลงตบโต๊ะดังปัง! พร้อมประกาศกร้าวทันที

ตายห่า! ยัยตัวเล็กนี่มันเป็นบ้าหรือไงวะ?!

ลอยด์สะดุ้งเพราะเสียงตบโต๊ะแล้วมองสาวน้อยน่ารักด้วยความประหลาดใจ

ไม่มีคุณสมบัติของดอมเลยสักนิดแล้วจู่ ๆ เสือกอยากมาแสดงตัวเป็นดอมของกูกับไอ้ธามเนี่ยนะ!?