Chapter 4: พี่ลอยด์และพี่ธาม

1948 Words

ลอยด์ ลี หนุ่มลูกครึ่งฮ่องกงหน้าตาหล่อเหลา ผิวขาวสะอาด ร่างสูงใหญ่เดินเข้ามาใน Your Boys คลับที่เขาและเพื่อนรัก ธาม ทวีก้องไกรเป็นเจ้าของ แต่ละย่างก้าวของลอยด์นั้นหนักแน่น ราวกับเสือที่ย่างเดินเข้าไปในป่าอันเป็นอาณาเขตของตน แค่การปรากฏตัวของเขาก็ทำเอาบรรดาพนักงานทั้งหลายเสียวสันหลังวาบแล้ว รอยสักรูปมังกรที่ยาวจากต้นคอเลื้อยไปถึงกลางอกของเขาเป็นที่รู้กันในวงการมาเฟียแถบเอเชียว่าเป็นมังกรนิลที่ยิ่งใหญ่แห่งฮ่องกง ถ้าไม่นับหน้าตาหล่อเหลาจนคนตะลึง รอยสักมังกรนิลนั่นก็ทำให้คนที่รู้เบื้องหลังของรอยสักต้องตะลึงยิ่งกว่าหน้าตาของเขาเสียอีก แต่ละเกล็ดของมังกรนิลคือจำนวนคนที่ลอยด์ ลีเคย ‘ล้ม’ ไม่มีใครบอกว่าคำว่า ‘ล้ม’ หมายถึงอะไร บาดเจ็บสาหัส... พิการ... อัมพาตติดเตียง... หรือแม้กระทั่งตาย! “คุณลอยด์ครับ คุณธามบอกจะรอที่ห้องทำงานครับแต่ว่าตอนนี้...” ราเชน ผู้จัดการคลับออกมารับหน้านายใหญ่อีกคนของ Your Boys “แต่ว่าอะไร?” ลอยด์ถามแล้วขมวดคิ้ว “ไอ้ธามมันเป็นคนนัดกูมาตอนนี้เอง สองทุ่ม... นี่สองทุ่มเป๊ะ ไหนว่ามีเรื่องสำคัญจะพูดกับกู? ที่คลับมีปัญหาอะไรหรือเปล่า? หรือว่ามึงกับไอ้เกรทดูแลกันไม่ไหว? ให้กูจ้างผู้ช่วยผู้จัดการอีกคนไหม?” ลอยด์ถามราเชนต่อทันที “อ้อ... เรื่องคลับไม่มีปัญหาอะไรเลยครับ แต่ดูเหมือนคุณธามอยากจะขยายกิจการมากกว่า แล้ว... คือ... คุณธามรออยู่ที่ห้องทำงานกับ... คุณพายน่ะครับ คุณพายเพิ่งมาขอพบคุณธามเมื่อกี้นี้เอง” ราเชนบอกนายไม่เต็มเสียงนักเพราะรู้ว่านายอาจไม่พอใจ และก็เป็นอย่างที่เขาคิด ลอยด์นิ่วหน้าทันที “พายที่เป็นแฟนเก่ากู... กับไอ้ธามน่ะนะ?” หนุ่มหล่อถามทันที “เออ... ครับ คุณพาย ภาสนี คนนั้นแหละครับ” ราเชนรับคำเสียงเบา ยิ่งเห็นนายใหญ่เงียบยิ่งนึกกลัวในใจ พนักงานที่อยู่กับ Your Boys มานานต่างก็รู้ว่าคู่หูลอยด์และธามใช้สาวร่วมกัน เปลี่ยนสาวเป็นว่าเล่น เห็นมีหยุดอยู่ที่คุณพายคนเดียวมานานหน่อย... เกือบปีได้ แต่จู่ ๆ ก็มีเหตุบางอย่างทำให้พวกเขาเขี่ยเธอทิ้ง หญิงสาวสวยหายหน้าไปราวสองปี และจู่ ๆ ก็กลับเข้ามาขอพบคุณธาม แน่นอนว่าคุณลอยด์ต้องมีอาการไม่พึงพอใจเกิดขึ้นแน่ “มึงไปทำงานต่อได้ กูจะเข้าไปหาไอ้ธาม อ้อ! แล้วก็หาห้องวีไอพีให้ด้วย กูอาจต้องคุยกับไอ้ธามในห้องวีไอพี” ลอยด์สั่งการผู้จัดการร่างบึ้กทันที “เออ... วันนี้คลับยุ่งมากครับ ห้องวีไอพีสิบห้อง เต็มทุกห้อง” ราเชนรีบบอกเจ้านายทันที “งั้น... เอาห้องที่มีโต๊ะว่างก็ได้ แต่ขอไม่เกินสามโต๊ะนะ ไม่เอาแบบติดกันเกินไป กูจะคุยธุระ” “เออ... แล้วทำไมคุณลอยด์ไม่คุยธุระในห้องทำงานล่ะครับ?” ราเชนถามด้วยความไม่เข้าใจ “กูให้ทำอะไรก็ไปทำ หาห้องได้แล้วส่งข้อความมาบอกกู กูจะพาไอ้ธามไปคุยธุระเอง” ลอยด์สั่งเสียงห้วน ราเชนจึงได้แต่รับคำนายแล้วจากไป ลอยด์เดินขึ้นไปชั้นสอง ตรงไปยังห้องทำงานของธามที่อยู่ติดกับห้องทำงานเขา ก่อนจะเปิดประตูเข้าไปเขาได้ยินเสียงครวญครางที่คุ้นเคยดังขึ้นมา “อื้ออออ... อ๊า... ธามขา บีบแรง ๆ สิคะ บีบคอพายแรง ๆ ให้สมกับที่พายเคยทรยศพวกคุณ” เสียงสวยลอดประตูห้องออกมา ปึง! ลอยด์เปิดประตูอย่างแรงจนทำให้สองร่างชายหญิงที่ควบซ้อนกันอยู่บนโซฟาเบดกลางห้องทำงานต้องหันมามองต้นเสียง หนุ่มหล่อหน้าหวานที่นอนหงายอยู่ใต้ร่างงามและยกมือแกร่งข้างหนึ่งขึ้นเค้นคอเธอคือไอ้ธาม ทวีก้องไกร ทายาทเศรษฐีพันล้านที่เอาเงินมาลงทุนเปิดธุรกิจสีเทากับลอยด์จนรุ่งเรืองและร่ำรวยมากขึ้นกว่าเดิม ส่วนผู้หญิงสวยผมยาวเป็นลอนที่นั่งควบร่างเพื่อนรักเขาอยู่คือภาสนี แฟนเก่าเขากับไอ้ธาม ต้องเรียกว่าเป็นหนึ่งในแฟนที่พวกเขาเคยรักมากที่สุดก็ว่าได้... เขาและไอ้ธามมีรสนิยมแบ่งปันคนรักกัน ในขณะที่ภาสนีหลงใหลความสัมพันธ์แบบ BDSM เธอเป็นฝ่ายเข้าหาพวกเขา บอกว่าพวกเขาเหมาะที่จะเป็นดอมหรือผู้ที่มีอำนาจเหนือเธอ ภาสนีเป็นคนสอนให้สองหนุ่มหล่อรู้จักเสน่ห์ของการเพลย์และหลงใหลไปกับมันอยู่พักหนึ่งจนวันหนึ่งเธอมาบอกพวกเขาว่าเธอไม่ต้องการที่จะเป็นซับหรือผู้ยอมจำนนอีกต่อไป... และแน่นอนว่าผู้ชายอย่างลอยด์ ลี และธาม ทวีก้องไกร ไม่มีทางเป็นซับให้กับใครทั้งนั้น แม้กระทั่งกับภาสนี... นั่นคือจุดยุติความสัมพันธ์ของพวกเขาสามคน “ไอ้ธาม ลุกขึ้นมาเลยมึง! เจ็บแล้วไม่จำเหรอมึงอะ?!” ลอยด์ตะโกนสั่งเพื่อนเสียงเฉียบขาด “ลอยด์คะ...” ภาสนีหันหน้าไปมองหนุ่มหล่อลูกครึ่งฮ่องกงที่เดินเข้ามาในห้อง เขาหล่อขึ้นกว่าเดิมอีกเยอะมาก รัศมีความเป็นดอมฟุ้งกระจายไปหมดจนเธอน้ำลายสอ “เออ! เรียกทำไม? ผมรู้ว่าผมชื่อลอยด์ ไม่ต้องเรียกซ้ำ จะนั่งควบเพื่อนผมอีกนานไหม? คุณก็รู้ใช่ไหมว่าถ้าคุณจะกลับมาหาพวกผม มันไม่ง่าย ไอ้ธามยอมคนเดียวมันไม่เวิร์ก ไอ้ธามกับผมมีผู้หญิงคนเดียวกันและที่สำคัญเวลารักผู้หญิงพวกเรารักมาก เวลาเกลียด... ไอ้ธามอาจเกลียดไม่มาก แต่ผมอะ... เกลียดเหี้ย ๆ!” ลอยด์พูดเสียงเข้มทำเอาหญิงสาวตัวสั่น อ้า... ความรู้สึกแบบนี้แหละที่พายไม่ได้รับรู้มาแสนนาน... ความรู้สึกของอีกฝ่ายที่เหนือกว่าทั้งพลังกายและพลังใจ... “เฮ้ย! ไอ้เชี่ยลอยด์ กูใช่ว่าจะยกโทษให้พาย แต่มึงก็รู้... แม่ง พายเล่นขึ้นควบกูแล้วรุกกูใหญ่ กูยกมือขึ้นป้องก็จับมือกูไปบีบคอเฉย” ธามดันตัวสาวสวยที่นั่งคร่อมเขาออกแล้วลุกขึ้นยืนทันที เอาเข้าจริงถ้าไอ้ลอยด์ไม่เข้ามาเขาก็คงต้องเสร็จพายอีกรอบแหละ... ก็เขามันขี้ใจอ่อน ไม่ได้เป็นมังกรนิลเหมือนไอ้ลอยด์ อย่างมากเขาก็แค่หมี... ไม่ใช่หมีกรีซลีที่ฆ่าผู้รุกรานหรือหมีควายที่ขย้ำคนจนจมเขี้ยว เขามันน่าจะเป็นหมี... แพนด้า? เป็นหมีแต่น่ารัก... “ก็พายอยากเจอพวกคุณ พายเบื่อเป็นดอมแล้ว” หญิงสาวพูดขึ้นมาอย่างเอาแต่ใจ “แล้วไง? เรื่องความสัมพันธ์ไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ ในเมื่อคิดจะเป็นดอมก็เป็นไป เอาเข้าจริงพวกผมก็ไม่ยึดติดกับความสัมพันธ์แบบนั้นสักเท่าไหร่ วานิลลาพวกผมก็โอเค” ลอยด์พูดขึ้นมาแล้วยักไหล่ “แหม... ชอบใช้ผู้หญิงร่วมกันก็ไม่ธรรมดาหรอกค่ะ พวกคุณกับพายก็พอกัน ซับที่พายมีอยู่ตอนนี้น่าเบื่อมาก ตอนแรก ๆ ก็ตื่นเต้นดี แต่ดันเชื่องเกินไป ไม่ต้องลงโทษ ไม่ต้องฝึกอะไรมากมายก็เชื่องแล้ว ไม่เหมือนตอนพายเป็นซับให้พวกคุณเลย มีลงโทษกันบ้าง ดื้อบ้าง สนุกดีออก” สาวสวยพูดไปยิ้มไป “พายครับ ผมบอกแล้วว่าผมไม่โอเคกับการที่พายจะกลับเข้ามาในชีวิตพวกเรา ในเมื่อพายมีซับของพายอยู่แล้วก็เอาเวลาไปใส่ใจคนของพายเถอะ ถ้าไม่พอใจก็หาซับใหม่ ถ้าอยากเป็นซับก็หาดอมใหม่ ในเมื่อพายคิดว่าพวกผมที่ใช้ผู้หญิงร่วมกันมันไม่ธรรมดาก็ไม่ควรกลับมาหาพวกเรา” ธามนิ่วหน้าแล้วพูดขึ้นมา “มันไม่ธรรมดาแต่พายชอบนี่คะ ซับมีดอมสองคนไม่ได้หาง่าย ๆ นะคะ พายชอบให้พวกคุณช่วยกันฝึกพาย ช่วยกันเอาใจใส่พาย ซับต้องการการเอาใจใส่มาก ๆ มีดอมสองคนช่วยกันฝึก ดีออก” ภาสนีพูดแล้วยิ้ม “แต่ไม่ใช่สองคนนี้! ไม่ใช่ผมกับไอ้ธาม!” ลอยด์ตวาดขึ้นมาทันทีแล้วเดินตรงเข้าไปแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตของสาวสวย ภาสนีได้แต่ยิ้มและยอมให้เขาเปลื้องท่อนบนของเธอแต่โดยดี เห็นไหม... ลอยด์ก็คิดถึงพาย... รีบแก้เสื้อผ้าพายใหญ่เลย สาวสวยคิดในใจแล้วกระหยิ่มยิ้มย่อง รู้ตัวอีกทีเสื้อราคาแพงพร้อมบราเซียลูกไม้สีสวยก็ถูกปลดออกมาแล้ว สองเต้าขาวเนียนขนาดกำลังดีเต่งตึงชูล่อสายตาสองหนุ่ม ทำเอานักรักอย่างธามต้องกลืนน้ำลายเอื๊อกใหญ่แล้วกระซิบถามเพื่อน “ไหนมึงเคยคุยกับกูว่าจะไม่กลับไปเอาพายไงวะ?” ลอยด์หันมามองเพื่อนแล้วยิ้ม หนุ่มหล่อลูกครึ่งโยนเสื้อและชุดชั้นในของสาวสวยไปจนสุดมุมห้องแล้วรีบดึงมือธามออกจากห้องทำงานทันที ภาสนีกรีดร้องขึ้นมาเมื่อคิดได้ว่าเขาทำอะไรลงไป เขาจับเธอเปลื้องผ้าจะได้ไม่ต้องวิ่งตามพวกเขาออกไป! “กรี๊ด! ทำไมลอยด์ทำกับพายแบบนี้!” “เฮ้ย! ไอ้ลอยด์ มึงฉลาดว่ะ ไปคุยงานกันที่ห้องมึงดีกว่า กูไม่คิดว่าพายจะมาหาพวกเราวันนี้ที่นี่ ถ้ากูรู้กูนัดมึงไปคุยที่อื่นดีกว่า” ธามพูดขึ้นมาในขณะที่เดินตามลอยด์ออกจากห้อง “กูไม่ได้โง่เหมือนมึงนี่ ดูสิ คอมีแต่รอยดูด ขืนกูมาไม่ทันมึงโดนยัยพายจับปล้ำแน่ไอ้ธาม แล้วอีกอย่างจะย้ายไปคุยห้องทำงานกูทำไม? เดี๋ยวพายแต่งตัวเสร็จก็ต้องไปหามึงกับกูที่ห้องนั้นอยู่ดี ไปคุยกันห้องอื่น กูให้ไอ้เชนจองโต๊ะไว้แล้ว” ติ๊ง! เสียงข้อความไลน์ดังขึ้นในขณะที่ธามปิดประตูห้องทำงานของเขาลง สองหนุ่มรีบสาวเท้าเดินจากห้องไปให้เร็วที่สุดก่อนที่ภาสนีจะใส่เสื้อผ้าเสร็จ “ไอ้เชนจัดการเรื่องโต๊ะแล้ว ไปคุยกันที่...” ลอยด์หรี่ตาแล้วเปิดข้อความอ่าน “Heaven ห้องHeaven อยู่ชั้นสาม พายคงตามไปไม่ถูก ตอนนี้รีบไปก่อนที่พายจะแต่งตัวเสร็จ เดี๋ยวกูจะบอกให้ไอ้เชนขึ้นมาเชิญยัยพายกลับบ้านเอง” ลอยด์พูดแล้วสับเท้าเดินนำหน้าเพื่อนไปทางบันไดสถาปัตยกรรมยุโรปที่กว้างใหญ่อลังการมุ่งตรงไปสู่ชั้นสาม ธามอดยิ้มไปกับความเจ้าเล่ห์ของเพื่อนรักไม่ได้ คำว่า ‘เชิญ’ ของไอ้ลอยด์มักจะดูดีกว่าความเป็นจริงเสมอ พายโดนลากออกไปแบบไม่ใส่ใจราวกับตุ๊กตาผ้าตัวหนึ่งแน่ ๆ ร้อยเอาบาทเดียว!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more