นายหญิงตัวน้อยของพี่ลอยด์และพี่ธาม

ขวัญข้าว เกษมสิทธา เด็กสาววัย 21 หน้าตาจิ้มลิ้มน่ารัก ปากนิด จมูกหน่อย ดวงตากลมโต ผิวขาวบางราวเครื่องเคลือบเนื้อดี ตัวเล็กกะทัดรัด ผมยาวตรงถึงกลางหลังดูอย่างไรก็เหมือนจะเป็นหญิงสาวในฝันของชายหลาย ๆ คน แถมยังไม่พอ บ้านหนูรวยมากนะคะ! ไม่ต้องรอให้ผู้ชายมาเปย์ แต่นี่อะไร? ทำไมพี่ออสตินถึงนอกใจหนูได้!? ขวัญข้าวยืนคิดในขณะที่ดวงตาสองข้างมีหยาดน้ำตาเอ่อคลอเบ้าอยู่ เธอจ้องมองภาพตรงหน้าอย่างไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง มีคนเคยเห็นตรีภพ หรือ ออสติน คู่หมั้นคู่หมายของเธอแอบเข้าโรงแรมกับสาวสวยปากแดงแปร๊ดมาหลายครั้ง ข่าวลือหนาหูจนเธอต้องแอบตามมาดูว่าพี่เขาแค่เผอิญมีธุระกับสาวคนนั้นสองต่อสองในห้องพักของโรงแรมหรูหรือไม่ เด็กสาวทำใจกล้าแอบสะกดรอยตามคู่หมั้นมาจากบ้านจนกระทั่งเขาขับรถไปรับหญิงสาวผมยาวดัดเป็นลอน ปากแดงที่อยู่ในข่าวลือแล้วพากันมาที่โรงแรมหรูชานเมือง จากนั้นหายกันเข้าไปในห้องเป็นนานสองนาน ขวัญข้าวแอบแนบหูไปกับประตูห้อง โรงแรมนี้มันดีมาก ๆ เก็บเสียงได้อย่างมิดชิด แต่เธอก็ยังไม่วายได้ยินเสียงร้องออกมาจากในห้อง ที่สำคัญเสียงร้องนั้นมันไม่ใช่เสียงร้องของผู้หญิง... “อ๊ะ! อ๊ากกกกก!” เสียงที่เธอได้ยินมันเหมือนเสียงพี่ออสตินที่ร้องด้วยความเจ็บปวดแต่เหมือนเสียงมันออกมาจากลำคอมากกว่าจะหลุดรอดมาจากปากของเขา ข้าวขวัญกลัวคู่หมั้นหนุ่มจะได้รับอันตรายจึงกระหน่ำกดกริ่งหน้าห้องไปหลายที “ค่ะ... ใครคะ?” เสียงผู้หญิงดังขึ้นมาก่อน เป็นเสียงที่มีความเฉียบคมเด็ดขาดแฝงอยู่ทำให้รู้ว่าคนพูดต้องเป็นคนมีความมั่นใจในตัวเองสูง “อ๊ะ... เออ... รูมเซอร์วิสค่ะ...” ขวัญข้าวตอบออกไปไม่คิดมาก “เอ๊ะ! ไม่ได้สั่งอะไรนะคะ” เสียงสวย ๆ เสียงเดิมดังขึ้นด้วยความแปลกใจ “เออ... ห้องนี้แหละค่ะที่สั่ง เป็นไวน์สองขวด แดงขวด ขาวขวด รบกวนแขกเปิดห้องมารับด้วยค่ะ” ขวัญข้าวหัวไวรีบบอกออกไปอย่างไม่มีเคอะเขิน “หือ? ออสตินสั่งมาให้พี่เหรอคะ?” สาวสวยเหมือนตะโกนถามตรีภพแต่กลับไม่มีเสียงตอบจากเขา แอ๊ด... เธอเปิดประตูออกทันที พลั่ก! “โอ๊ย!” สาวสวยปากแดงร้องด้วยความเจ็บเพราะถูกขวัญข้าวกระแทกร่างจนล้ม ขวัญข้าวรวบรวมแรงทั้งหมดที่มีกระแทกประตูที่เปิดแง้มแค่นิดหน่อยเข้าไปจนร่างของสาวสวยปากแดงกระเด็นล้มลงไปนั่งกองอยู่กับพื้น เด็กสาวรีบวิ่งเข้าไปในห้องเพื่อสำรวจดูว่าพี่ออสตินของเธอโดนฆ่าหั่นศพไปเรียบร้อยแล้วหรือยังแต่ภาพที่เธอเห็นกลับเป็นภาพที่ทำให้เธอต้องยืนอ้าปากตาค้างแล้วทำหน้าเหมือนจะร้องไห้อยู่ตอนนี้ ตรีภพ ชายหนุ่มหน้าตาดี ผิวขาว หน้าใสถูกจับเอามือไพล่หลังและถูกพันธนาการรัดทั่วร่างด้วยเชือกเส้นใหญ่สีแดงสด ทั้งเนื้อทั้งตัวเปล่าเปลือยมีเพียงกางเกงชั้นสีดำติดตัวอยู่แค่ตัวเดียว เขานั่งคุกเข่าอยู่กับพื้น ดวงตาสองข้างที่ขวัญข้าวจำได้ว่ามันสุกใสทรงเสน่ห์บัดนี้ถูกผ้าปิดตาสีดำปิดอยู่ ปากของเขาเปล่งเสียงร้องไม่ได้เต็มที่เพราะมันมีลูกบอลกลมสีดำขนาดใหญ่กว่าลูกปิงปองนิดหน่อยติดอยู่กับสายคาดสีเดียวกันปิดอยู่คาปาก น้ำลายเหนียวข้นของชายหนุ่มไหลออกมาไม่หยุดเพราะเขาปิดปากไม่ได้ ดูน่าเวทนา “คุณเป็นใคร? เข้ามาในห้องนี้ได้ยังไง?! ออกไปนะ!” สาวสวยที่ล้มลงไปกับพื้นหยัดตัวลุกขึ้นยืนเกือบจะทันทีแล้วตะโกนถามขวัญข้าวอย่างหัวเสีย ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วแต่สำหรับขวัญข้าวแต่ละวินาทีมันผ่านไปอย่างเชื่องช้าราวกับโหมดสโลว์โมชั่นของหนังก็ไม่ปาน ขวัญข้าวรีบสาวเท้าตรงไปแก้สายหนังที่คาดปากของคู่หมั้นหนุ่มออกก่อน “เกิดอะไรขึ้นครับพี่พาย?!” หนุ่มหล่อถามเสียงตกใจ ขวัญข้าวแก้ผ้าปิดตาให้เขาเป็นลำดับต่อไป คู่หมั้นหนุ่มหน้าตาดีของเธอรีบลืมตาขึ้นแล้วถึงกับตะลึงตาค้างเมื่อเห็นว่าคนที่แก้ผ้าปิดตาให้เขาคือใคร “ขะ... ข้าว! ข้าวมาทำอะไรที่นี่?” ตรีภพถามเสียงตระหนก “หนูตามพี่มา เพื่อน ๆ บอกหนูว่าพี่นอกใจหนู หนูเลยตามมาดูให้รู้ ตอนนี้ก็รู้แล้วว่าพี่ไม่ได้แค่นอกใจหนู... พี่ยัง... มีด้านที่หนูไม่รู้อยู่ด้วย...” สาวน้อยพูดออกมาแล้วรีบยกมือขึ้นปาดน้ำตาออกก่อนที่มันจะไหล เธอพยายามอย่างยิ่งที่จะไม่ร้องไห้ เมื่อตอนขวัญข้าวอายุ 15 ก่อนที่พ่อของเธอจะเสียเขาฝากฝังและหมั้นหมายเธอไว้กับลูกชายเพื่อนสนิทอย่างตรีภพ ดังนั้นสาวน้อยจึงฝังใจเสมอมาว่าคู่ชีวิตของเธอต้องเป็นพี่ออสตินเท่านั้น ไม่เคยลังเล ว่อกแว่ก หรือมองไปทางอื่น และนี่คือสิ่งที่พี่ออสตินตอบแทนเธอหรือ? “นี่ใครกันคะออสติน? ไหนออสตินบอกพี่ว่าโสด?” สาวสวยที่พี่ออสตินเรียกว่า ‘พี่พาย’ ตะโกนถามอย่างหัวเสีย ขวัญข้าวหันกลับไปมองเจ้าหล่อน ยัยปากแดงของพี่ออสตินก็สวยจริง ๆ แหละ ที่สำคัญ... เธอเพิ่งสังเกตเห็นว่าหญิงสาวอยู่ในชุดบอดี้สูทหนังสีดำคล้ายชุดว่ายน้ำ โชว์เรียวขายาวสวยสุดเซ็กซี่... ไม่เหมือนขาสั้น ๆ ของขวัญข้าวเลยสักนิด ยัยปากแดงสวมรองเท้าส้นเข็มสีแดงเข้ากับสีปากอีกด้วย ดูเหมือนนางพญาไม่มีผิด... “พี่พาย นี่... ข้าว คู่หมั้นผมครับ... แต่ผมไม่เคยมีอะไรกับน้องเลยนะครับ! ไม่เคยแม้แต่จูบ ผมเป็นทาสของพี่คนเดียว พี่ก็รู้... เวลาไม่ได้อยู่กับพี่ผมใส่เข็มขัดพรหมจรรย์ตลอด” ตรีภพรีบแก้ตัวกับสาวสวยปากแดงก่อนที่จะแก้ตัวกับขวัญข้าวเสียอีก เล่นเอาสาวน้อยจุกในอกจนแทบอยากจะร้องไห้ออกมาอีกครั้งเลยทีเดียว “ข้าวกลับไปก่อนได้ไหม? ไว้เราค่อยคุยกัน ตอนนี้พี่ขอเคลียร์กับพี่พายก่อน” ตรีภพหันไปบอกสาวน้อยหน้าตาร้อนรนราวกับกลัวสาวสวยปากแดงจะทำโทษ “พี่จะเคลียร์กับเขาทำไมคะ? พี่ต้องเคลียร์กับหนูสิ หนูเป็นคู่หมั้นพี่นะ!” ขวัญข้าวนิ่วหน้ากลั้นน้ำตาแล้วถามคู่หมั้นหนุ่มเสียงเครือ “โถ! แม่หนูน้อย... น่าสงสารจริง หนูน่ะเป็นแค่คู่หมั้น... แต่ฉันเป็นนายออสตินค่ะ เจ้า-นาย น่ะค่ะ รู้จักไหมคะ?” ภาสนีหรือพาย สาวสวยปากแดงพูดย้ำทีละคำตรง ‘เจ้านาย’ “เจ้านายบ้าบออะไรกัน?! พี่ออสตินเป็นลูกเจ้าของบริษัท จะมีเจ้านายได้ยังไง? ในบริษัทนอกจากคุณลุงไตรคุณพ่อของพี่ออสติน ไม่มีใครเป็นเจ้านายพี่เขาทั้งนั้น!” “โถ! โถ... และโถ หนู... ข้าวใช่ไหมคะ? หนูข้าวเห็นสภาพออสตินกับพี่แล้วยังไม่รู้อีกเหรอคะ? พี่ชื่อภาสนีค่ะ เรียกพี่พายก็ได้ พี่เป็น ‘นาย’ ของออสตินค่ะ ไม่ใช่นายในบริษัท พี่เป็นนายในความสัมพันธ์ระหว่างเราสองคนค่ะ พี่เป็น ‘นาย’ ออสตินเป็น ‘ทาส’ พอจะเข้าใจกระจ่างไหมคะหนูน้อย?” สิ้นสุดคำบอกเล่าของสาวสวยปากแดงขวัญข้าวก็นิ่งอึ้งไปครู่หนึ่งก่อนจะหน้าซีด สาวน้อยส่ายศีรษะไปมาอย่างไม่อยากเชื่อเรื่องที่ภาสนีพูดแล้วรีบวิ่งออกจากห้องไป นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันอะ?! นายบ่าวอะไรกัน? หนูไม่เข้าใจ อย่างพี่ออสตินเนี่ยนะจะเป็นพวกที่แบบ... ชอบความสัมพันธ์แบบนั้น... พี่ออสตินที่แสนใจดี พี่ออสตินที่แสนสุภาพ พี่ออสตินที่คอยเป็นห่วงเป็นใยหนูเนี่ยนะ?! ภาสนีหัวเราะร่ากับท่าทางไร้เดียงสาของขวัญข้าว สาวสวยเดินไปปิดประตูห้องแล้วก้าวเท้ากลับมาหาตรีภพที่แม้จะถูกปลดปล่อยจากลูกบอลปิดปากและผ้าปิดตาแต่สองมือสองแขนยังถูกพันธนาการและนั่งคุกเข่าอยู่กับพื้น เพียะ! ภาสนีหยิบแส้พู่หนังยาวสีดำขึ้นมาฟาดไปที่ร่างขาวของชายหนุ่มทันที “โอ๊ย! ซี้ดดดด...” ตรีภพร้องด้วยความเจ็บปวดจากนั้นจึงสูดปากด้วยความเสียวซ่าน “มีคู่หมั้นอยู่แล้วไม่บอกนายต้องทำโทษหนัก ๆ จะได้จำไว้ว่าวันหลังอย่าปิดบังนายอีก” เพียะ! ภาสนีพูดเสียงเด็ดขาด หน้าตาเหมือนมีความสุขยามฟาดแส้ลงไปบนเนื้อขาว ๆ ของหนุ่มฉกรรจ์จนมันขึ้นริ้วสีแดง “ผมผิดไปแล้วครับนายหญิง... ผมมีนายหญิงเพียงคนเดียว ข้าวไม่มีวันเป็นอย่างนายหญิงได้... ข้าวไม่มีวันแทนที่นายหญิงได้ นายหญิงก็รู้ ถึงอีกหน่อยพ่อของผมจะบังคับให้ผมแต่งกับข้าว แต่มันก็แค่นั้น... ข้าวไม่ใช่พี่พาย... ไม่ใช่นายหญิงของผม... ข้าวไม่มีวันเป็นนายหญิงผมได้... ข้าวไม่เข้าใจผมเหมือนที่นายหญิงเข้าใจ ข้าวไม่มีวันรู้ว่าการเพลย์ BDSM มันน่าตื่นเต้น น่าหลงใหลและทำให้ผมมีความสุขมากแค่ไหน” ตรีภพพูดพร่ำออกมาไม่หยุดโดยหารู้ไม่ว่าอีกฟากของประตูยังมีใบหูของสาวน้อยขวัญข้าวแนบฟังอยู่ไม่ได้จากไปไหน พี่ออสตินจะดูถูกกันเกินไปแล้วนะ! กะอีแค่ยกแส้ขึ้นฟาดหนูก็ทำได้ คอยดูนะ หนูจะแย่งพี่กลับมา แล้วถึงเวลานั้นอย่าคลานเข่าเข้ามาเกาะขาแล้วเรียกหนูว่า ‘นายหญิง’ ก็แล้วกัน! -------------------------------- BDSM ย่อมาจาก B à Bondage ถูกพันธนาการ Dในที่นี้ใช้ได้ทั้งสองตัว D à Dominance  การปกครอง (เรียกผู้มีอำนาจเหนือกว่าว่าดอม) /D à Discipline การลงโทษ Sในที่นี้ใช้ได้ทั้งสองตัวเช่นกัน S à Submission การยอมจำนน (เรียกผู้ยอมจำนนว่าซับ)  /S à Sadism การมีความสุขจากการกระทำให้ผู้อื่นเจ็บปวด M à Masochism การมีความสุขจากการถูกผู้อื่นกระทำให้เจ็บปวด