“แม่นางเฉียน”
ข่มโทสะในใจแล้วเอ่ยเสียงเย็น นึกถึงหลายเดือนก่อนนางกลับบ้านไปเยี่ยมมารดาที่เจ็บป่วย เขาเองไม่ได้สนใจสตรีผู้นี้นัก หากแต่มีเพียงแม่นมตายไปกัวอี้เซียวก็ไม่มีใครดูแลได้ดีเท่าเฉียนอิ๋นอิ๋น อาจเพราะนางมีใบหน้าละม้ายคล้ายมารดาของกัวอี้เซียว เด็กน้อยจึงยอมเชื่อฟัง แต่เมื่อนางไม่อยู่กัวอี้เซียวจึงดื้อรั้น มีเพียงเขาที่เด็กหนุ่มยอมฟังเท่านั้น
กัวจื่อหรานหรี่ตามองหญิงสาวตรงหน้า นางช่างกล้าคิดว่าเขาจะยอมแต่งนางมาเป็นภรรยาเพื่อดูแลกัวอี้เซียว เหตุใดเขาจะไม่รู้เล่ห์เหลี่ยมของสตรีผู้นี้ นางใช้กัวอี้เซียวมาต่อรอง เขาเองหากมิใช่คำสั่งเสียสุดท้ายของบิดาที่ย้ำนักหนาต้องดูแลกัวอี้เซียวให้ดี เขาคงไม่สนใจน้องชายที่อายุห่างกันเป็นสิบปีคนนี้แน่ เช่นเดียวกับน้องสาวน้องชายต่างมารดาคนอื่นๆ ที่เขาเองก็ไม่ได้ใส่ใจนัก ขอเพียงพวกเขาไม่ทำให้ตระกูลกัวต้องมัวหมอง สร้างความเดือดร้อนใ
