Chapter 3
1259 Words
"ฮือๆๆ คนใจร้าย คนไม่มีความรับผิดชอบ ฮึกๆ"
ฉันนั่งร้องไห้บีบน้ำตาจนจะเป็นสายเลือดอยู่แล้วไอ้หมอนี่ก็เอาแต่เงียบ พ่อกับแม่เขาก็เงียบเหมือนกัน นี่จะปล่อยให้ฉันร้องจนหน้าเสียโฉมเลยหรือไงเล่า
"ทำเรื่องงามหน้าจนได้ไอ้ลูกคนนี้นี่"
"แล้วจะเอายังไงแกต้องรับผิดชอบหนูลลิลเค้านะ แกเป็นผู้ชาย"
ฉันสะอื้นเล็กน้อยแต่ก็เหลือบสายตามองหน้าเขา แต่หมอนั้นจ้องหน้าฉันแทบจะอยากฆ่าฉันให้แหลกคามือ อิอิ สมน้ำหน้า ชิ
"แล้วผมเลือกอะไรได้ไหมละครับ"
เขาถอนหายใจออกมาเสียงดังลั่น ฉันปาดน้ำตาแล้วมองหน้าพวกท่านสองคนด้วยสายตาแบ๊วๆ
" ตกลงว่าพี่แมนจะแต่งงานกับหนูใช่ไหมคะคุณพ่อคุณแม่"
พวกท่านพยักหน้าเบาๆ คงตะเครียดไม่น้อยเลยสินะ แต่ทำไงได้ละก็พ่อลูกชายตัวดีของคุณพ่อคุณแม่เคยแกล้งหนูไว้เยอะนี่ค่ะ ตลอดเวลาที่เรียนด้วยกันหมอนี่มันคอยแกล้งฉันตลอด แค่นี้มันยังน้อยไปด้วยซ้ำ
"แน่นอนยังไงตาแมนต้องแต่งงานกับหนูลลิล สบายใจได้นะลูก"
ฉันยกมือกราบพวกท่านทั้งสอง ตีหน้าเศร้าเล็กน้อยให้พวกท่านเห็นใจ
"ขอบคุณนะคะที่กรุณาและเห็นใจลูกผู้หญิงด้วยกันค่ะ วันนี้หนูขอตัวกลับก่อนนะคะแล้วหนูจะมาใหม่"
ฉันส่งยิ้มให้กับพวกท่านก่อนจะเหลือบสายตามองเขาเล็กน้อย ดูทำหน้าเข้าสิท่าทางจะเครียด อิอิ
" ลลิลหยุด"
ฉันชะงักไปเล็กน้อย ก่อจะหันหลังกลับไปมองหน้าเขา
"มีอะไรเหรอคะพี่แมน"
เขาเดินมากระชากแขนฉันแล้วลากให้เดินตามเขาไปข้างนอก
" ปล่อยนะไม่ไป"
ฉันพยายามกระชากแขนตัวเองกลับแต่ไม่เป็นผลไอ้บ้านี่มันแรงเยอะจริงๆ
"อยากเป็นเมียฉันมากไม่ใช่หรือไงจะจัดให้สมใจเลย หึ"
เขาลากฉันไปขึ้นรถเขาแล้วปิดประตูแรงๆ ฉันรีบเปิดออกทันที
หมับ!
" อร๊ายยย ปล่อนนะไอ้บ้า"
เพี๊ยะ!
ฉันทุบตีเขาหลายทีแต่เหมือนเขาจะไม่สะทกสะท้านเลยสักนิด เขาอุ้มฉันกลับไปไว้ในรถก่อนจะชี้นิ้วขู่ฉัน
" ลงมาอีกที ฉันจะลากเธอขึ้นห้องแล้วปล้ำเพื่อทบทวนความทรงจำ ดีมั้ย"
ฉันเงียบไปทันที ไม่เอาอ่ะหมอนี่มันพูดจริงทำจริงซะด้วย เขายิ้มออกมาอย่างพอใจก่อนจะปิดประตูแล้วเดินอ้อมไปฝั่งคนขับแล้วขับรถออกไปทันที
"จะไปไหน"
ฉันถามออกไปเขายักไหล่เล็กน้อยไม่ยอมพูดอะไร
"จะพาไปไหน ถามก็ตอบสิ"
เขาขับรถเข้าไปตัวอำเภอ ห๊ะ มาทำไมที่นี่
"มาอำเภอทำไมอ่ะ"
"มาจดทะเบียนสมรสไง"
ฉันถึงกับตกใจสุดๆเมื่ออยู่ๆเขาพาฉันมาจดทะเบียนสมรส อะ อะไรของเขากันไม่มีทางแน่ๆฉัรบอกเลย
" ฉันไม่จด ทำไมต้องจด"
"ก็ถ้าไม่จดฉันก็จะไปแต่งงานกับมุ้งมิ้ง"
"ก็ถ้าไม่จดฉันก็จะไปแต่งงานกับมุ้งมิ้ง"
ผมยกยิ้มมุมปากมองผู้หญิงตรงหน้าที่ทำท่าทางเคร่งเครียดสุดๆ ผมให้เพื่อนไปสืบเกี่ยวกับประวัติของลลิลมาอย่างละเอียด ถึงจะรู้จักกันมานานในสมัยตอนเรียนแต่ผมไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับเธอละเอียดมากนัก แต่ที่ผมรู้ตอนนี้ก็คือ เธอเป็นพี่สาวของแฟนมุ้งมิ้ง คงจะมาทำให้ผมไม่ได้แต่งงานกับมุ้งมิ้งเพื่อช่วยน้องชายถ้าผมเดาไม่ผิดนะ จริงๆผมก็ไม่ได้อยากแต่งแต่เพราะผู้ใหญ่จัดแจงแล้วบวกกับผมก็ไม่ได้มีใคร แล้วน้องมันผมก็รู้จักมานานแล้วคงไม่เสียหายอะไร ตอนนี้ผมต้องทำแบบนี้เพราะผมอยากรู้ว่าผมกับเธอมีอะไรกันจริงหรือเปล่า หรือแค่เธออยากจะแยกผมกับแฟนน้องเธอแค่นั้น ถึงกับเล่นใหญ่สร้างเรื่องราวให้มันบานปลายขนาดนี้แล้วถึงกับเอาตัวเข้าแลกเหรอ ผมว่าผมอาจจะโดนเธอหลอกแล้วผมต้องการจะแก้เผ็ดยัยตัวแสบตรงหน้าเนี้ยแหละ หึ
"มะ ไม่ได้นะ นายต้องรับผิดชอบฉันสิ จะไปแต่งงานกับคนอื่นได้ยังไง"
ผมกอดอกมองหน้าเธอที่ตอนนี้เริ่มหน้าถอดสี คงกำลังเครียดว่าจะเอายังไงต่อ แต่เชื่อสิด้วยความรักน้องจะทำให้ลลิลยอมแต่งงานกับผมแน่นอน
"ถ้าเธอยอมไปจดทะเบียนกับฉัน พรุ่งนี้ฉันจะไปบอกบ้านโน่นว่าฉันจะไม่แต่งงานกับเขาแล้ว"
ลลิลทำหน้าเหมือนไม่อยากจะเชื่อผมเท่าไหร่
"นายจะหลอกฉันป่ะ"
" ไม่ เอาไงล่ะ จะจดมั้ย"
" กะ ก็ได้ จดก็ได้"
" หึ"
ฉันลังเลใจอยู่ไม่น้อยหมอนี่มันฉลาดจะตาย เขาคงไม่รู้ใช่ไหมว่าฉันหลอกเขาอ่ะ ทำไมอยู่ๆมาให้ฉันจดทะเบียนกับเขาหละ เอาเถอะจดได้ก็หย่าได้ เดี๋ยวพอน้องชายฉันได้หมั้นกับน้องสะใภ้แล้วฉันค่อยขอหย่าก็ได้ อีกอย่างขอแกล้งเขาหน่อยเถอะน่าหมั่นไส้
" เข้าไปสิ"
ฉันเดินเข้าไปด้านในไม่มีคิวเลยแหะ เขาพาฉันเดินไปนั่งที่โต๊ะก็มีเจ้าหน้าที่ทะเบียน
"มาจดทะเบียนสมรสครับ"
จากนั้นเจ้าหน้าที่ก็ให้เซ็นอะไรไม่รู้ แล้วก็มีพยานด้วยาัก10นาทีก็เสร็จเรียบร้อย เขายื่นเอกสารมาให้ฉันตรงหน้าหนึ่งใบ
"เก็บไว้สิ แล้วพรุ่งนี้ฉันจะไปจัดการเรื่องบ้านโน่นแล้วเตรียมตัวได้เลยฉันจะให้พ่อแม่ไปคุยเรื่องแต่งงาน หึ"
ฉันตกใจอีกรอบ นะ นี่เรื่องมันจะบานปลายกันไปใหญ่แล้วนะ นี่ถึงขั้นจะแต่งงานกันเลยเหรอ
"มะ ไม่นะ คือ ฉันยังไม่อยากแต่งงานนะ"
"ต้องแต่งแล้วก็เก็บของย้ายมาอยู่กับฉันที่ไร่ นึกอยากจะเป็นเมียชาวสวนชาวไร่ก็ต้องมาช่วยกันจริงมั้ย"
เขายื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆฉันจนฉันรีบถอยหลังหนี ทำไมฉันเริ่มกลัวเขาแล้วนะ
"ไม่มีทางทำไมฉันจะต้องมาทำไร่ทำสวนด้วย ร้อนก็ร้อน ไม่มีทางยะ"
อยู่ๆเขาก็ดึงฉันเข้าไปใกล้โอบรอบเอวฉันไว้แน่น
" ก็ถ้าไม่มาอยู่ที่นี่ฉันจะประกาศให้คนทั้งโลกรู้เลยว่าเราสองคนเป็นผัวเมียกันแล้ว"
"มะ ไม่ได้นะจะให้ใครรู้เรื่องนี้ไม่ได้"
ลลิลทำท่าทางตกใจสุดๆ ผมยิ้มออกมาทันทีมันจะเป็นเรื่องที่ทอล์คออฟเดอะทาวน์มากๆในรุ่นเดียวกัน เพราะทุกคนจะรู้ดีว่าผมกับลลิลเป็นคู่ที่กัดกันตั้งแต่เรียนจนถึงวันนี้ ใครรู้ว่ามาแต่งงานกันนี้โดนล้อยันลูกบวชแน่นอน
" มะรืนนี้จะให้พ่อแม่ไปคุยเรื่องแต่งงาน เตรียมพร้อมให้ดีหละ ว่าที่เมีย"
ลลิลกระทืบเท้าปึงปังก่อนจะเปิดประตูรถแล้วเข้าไปนั่งด้านใน กอดอกทำหน้าบึ้งบูดเหมือนเด็กถูกขัดใจ
"หึ เด็กดื้อมันควรจะโดนดัดนิสัยแบบนี้แหละ"
- Writer
