บทที่ 6 ห่วงใย
658 Words
เมื่อเขากลับมาถึงบ้านชายหนุ่มก็มานั่งทบทวนคำพูดของหญิงสาว เธอบอกว่าเอยินดีจะมาเป็นพี่เลี้ยงให้กับลูกสาวของเขา เขาอยากแน่นใจว่าเธอสนใจจะรับงานนี้จริงๆหรือเปล่าจึงอยากจะโทรยืนยันแต่ดันไม่มีเบอร์โทรศัพท์ส่วนตัวของเธอซะได้
“สวัสดีครับบอส”
“ผมรบกวนขอเบอร์คุณจินหน่อยครับ”
“คุณจิน?”
“คนที่มาสัมภาษณ์ผมวันนั้นไง”
“อ่อ ได้ครับบอส รอสักครู่นะครับ” หลังจากที่ได้เบอร์โทรศัพท์ของหญิงสาวมาแล้วเขาก็ต่อสายหาเอทันที รอไม่นานเธอก็รับสาย
"สวัสดีครับคุณจิน ผมนาวินนะครับ ไม่ทราบว่าตอนนี้คุณสะดวกคุยไหมครับ"
"สะดวกค่ะ พอดีเพิ่งจะพาน้องจีนเข้านอน"
"ครับ ผมแค่จะโทรมายืนยันเรื่องพี่เลี้ยงคนใหม่ของริต้าน่ะครับ"
"ฮ่าๆ รับค่ะรับ ใครจะพลาดงานเงินดีขนาดนี้ได้ละคะคุณวิน"
"ว่าแต่คุณแน่ใจแล้วนะครับ คุณอาจจะต้องปวดหัวสักหน่อยนะครับ"
"แน่ซะยิ่งกว่าแน่อีกค่ะ ให้เริ่มงานเมื่อไรดีละคะ"
"พรุ่งนี้เลยได้ไหมครับ เสาร์อาทิตย์ผมขอให้คุณจินมาตั้งแต่สิบเอ็ดโมงได้ไหมครับ จะได้ช่วยดูเรื่องมื้อเที่ยงให้น้องริต้าเขาด้วย"
"ได้สิคะ คุณเลี้ยงมื้อเที่ยงจินกับน้องจีนด้วยนะคะ"
"ยินดีครับ ผมเลี้ยงไหวอยู่แล้ว"
"แต่พวกเราน้าหลานกินจุมมากๆเลยนะคะ"
"ผมไหวแน่นอนครับแล้วผมก็คิดว่าถ้าพวกคุณกินจุจริงๆคงไม่ตัวเท่านี้หรอกนะครับ จริงไหมครับ"
"ก็คงจะจริงค่ะ ฮ่าๆ" คุณพ่อออ คุณพ่อคุยกับใครอยู่คะ เสียงเรียกชายหนุ่มดังเข้ามาในสาย
“พ่อกำลังคุยธุระครับลูก”
“รีบมานอนนะคะริต้าง๊วงง่วง”
“ได้เลยครับ รอแปบนึงนะลูก สาวน้อยมาตามผมแล้วล่ะครับ" ประโยคหลังเขากลับมาพูดกับหญิงสาว
"ค่ะ พาแกเข้านอนเถอะค่ะ พรุ่งนี้เจอกันค่ะ"
"ครับผม"
“บ๊าย บายค่ะ” หลังจากวางสายชายหนุ่มก็เดินไปหาลูกสาวตัวน้อยทันที สาวน้อยคงจะรอเขาไม่ไหวเลยเดินมาตาม
“มาครับ วันนี้พ่อจะนอนกอดหนูทั้งคืนเลยดีไหมคะ”
“ดีที่สุดเลยค่า”
เช้าวันรุ่งขึ้นเธอตื่นแต่เช้ารีบจัดแจงงานในบ้านของตนให้เรียบร้อย เพราะวันนี้ไม่ได้มีเวลาว่างทั้งวันเหมือนแต่ก่อน เธอไม่ลืมที่จะเตรียมมื้อเช้าแสนอร่อยให้กับหลานสาว
“ทำไมวันนี้น้าจินตื่นเช้าจังเลยคะ”
“เพราะวันนี้เราจะต้องไปบ้านของริต้าแล้วยังไงละคะ”
“วันนี้เหรอคะ ขนอะไรไปเล่นกับริต้าดีละคะ”
‘ไม่ต้องขนไปหรอกลูก น้าเชื่อว่าที่บ้านของริต้ามีของเล่นเยอะแยะแน่นอน”
“โอเคค่ะ แต่ตอนนี้กลิ่นหอมๆมันทำให้ท้องของจีนร้องแล้วค่ะ”
“มาทานได้เลยนะคะ ต้มจืดหมูสับใส่วุ้นเส้นของโปรดของหนูเลยนะคะ”
“ว้าว ขอบคุณค่ะน้าจิน รักน้าจินที่สุดในโลกเลยค่ะ”
“น้าก็รักจีนที่สุดเหมือนกันค่ะ เรามีกันแค่สองคนแล้วนี่หน่า น้าสัญญาว่าจะดูแลหนูให้ดีที่สุดนะลูก”
“น้าจินดูแลหนูได้ดีที่สุดแล้วค่ะ เพื่อนบางคนอาหารเช้ายังไม่ได้ทานเลยนะคะ”
“จริงเหรอลูก”
“จริงค่ะ อาจจะมีทานแค่ขนมปังในเซเว่น”
“หว่าแย่จัง วันหลังน้าจะทำอาหารว่างแต่มีประโยชน์ให้จีนไปแบ่งเพื่อนทานบ้างนะคะ”
“จริงเหรอคะ ขอบคุณค่ะเพื่อนๆจะต้องชอบแน่นอนเลยค่ะ”
“ทานเสร็จแล้วก็ไปอาบน้ำแต่งตัวนะลูก”
“โอเคค่า”
- Writer
