MARRIAGE AT ITS UPS AND DOWNS

CHAPTER 3

Jasper

"Babe, doon tayo. Please ?" Sabi pa ni Sabrina. Ang ganda niya at magaling magpa cute. Diko maiwasan maalala ang asawa ko. Ang mahal kong asawa. Mapatawad sana niya ako.

"Sige na, pumunta ka na doon. Dito lang ako sandali." Naka upo lang ako sa tabing dagat. Inaalala ang mga bagay bagay na sana balang araw ay hindi ko pagsisisihan. Nagloloko ako pero wala akong naririnig sa asawa ko na kung anong mga masasakit na salita. Kaya nakokonsensya ako. Tuwing nakikita ko siya pakiramdam ko sinasaksak ang puso ko. Mahirap para sa akin na makita siyang nasasaktan pero may parte sa akin na nagsasabing kahit isang anak lang sapat na. May isang babae lang na makapagbigay sa akin ng anak, masaya na akong makaka uwi sa pamamahay namin. Hindi ko naman kukunin ang bata, hindi ko sila pababayaan ng magiging nanay niya kung saka sakaling magka anak kami. Ako naman mas mamahalin ko pa ang asawa ko at babawi ako sakanya.

"Eh, babe naman eh.. please doon na tayo. Uhmp ☺️" pagpapa cute pa ulit ni Sabrina. Wala na akong nagawa sa ganda ba naman ni Sab. Nagbabad kami sa dagat.

Naglaro ng naglaro hanggang sa mapagod at nagkatitigan kami. Slowly, I grab her kissable lips. Ito talaga ang nagustuhan ko sakanya napaka responsive at aggressive niya sa mga kiss ko. Nakaka turn on, thou i'm not saying na hindi magaling ang asawa ko. She is exceptional and extra ordinary and I always love her talent.

Anyway, nasa may rest house kami ng kaibigan ko dito sa Palawan. Gusto kasi ni Sabrina na makarating sa Palawan kaya dinala ko siya dito. Isa pa may business trip din ako dito. Total napaka ganda ng view so dapat ini enjoy diba?

"W-waiiit." pagpigil ni Sab sa akin nung nasa part na ako ng dibdib niya. Kissing her.

"Oh, bakit?" tanong ko. Nakakabitin ah.

"Sa loob tayo." pang aaya pa niya. Wala naman tao so why not na dito. Isa pa ayaw ko mabitin nuh? Hindi na ako sumagot at bumalik ako sa ginagawa kung pag roaming around.

Binalikan ko ang lips niya. Sobrang dikit na dikit kami. Habang hindi paren naghihiwalay ang mga lips namin dinala ko na siya paahun sa dalapasigan.

Walang ano ano'y tinanggal ko na ang b*a nya. Sa pagkakataon iyon ay nakahiga na kami sa may dalampasigan. I continue kissing her upper body from her earlobe to his breast to her tummy and to hers. Wala akong ibang naririnig kundi ang kanya ungol.

"Uh-uh oooh" yan ang mga naririnig ko sa kanya. Mas ginaganahan ako.

"Ohhh, my gaaaad" sigaw niya. She explodes.

"Good girl " sabi ko pa saka ipinasok na ang dapat ng ipasok. Sana makapag iwan ako ng healthy sperm. Baka si Sab na ang babaeng hinahanap ko. Sana hindi ako mabigo. Sana hindi ako nagkamali sa kanya. Mabait siya at alam niya ang gusto ko sakanya at okay lang daw sakanya. Handa daw niyang dalhin ang magiging anak ko.

"Uhhh, slowy please." bilin pa niya ng maramdaman niyang naipasok na. Its so hot inside that anytime I can't control my. Its more than a minute I can't control my wholesome then explode.

"Thank you" I kiss her in her forehead. Magkayakap kami for the mean time we stayed n***d at nakahiga lang kami sa dalampasigan. Sana healthy yung napasok sakanya.

After all that, pinapasok ko na siya sa loob ng bahay. Ako nag swim ako sandali. Daladala ko na naman ay konsensya para sa asawa ko. Naalala ko siya. Sana matulog siya ng tama sa oras. I'm sure inaabangan na naman niya ako. Pero nag iwan na ako ng note na 3days ako dito kasi nga may tinitignan akong place na pwedeng pag expandan ng aming business.

Nang maalala ko ang asawa ko na baka hindi pa yun natutulog dali-dali akong humahon at hinanap ang cellphone ko to call her.

Nahanap ko ang cp ko at agad dinial ang number niya.

Hello? Sagot ng asawa ko.

Love, kumain ka na ba? Unang bungad ko. Kasi pakiramdam ko hindi na siya kumakain dahil nangayayat siya netong mga huling araw. Sorry love.

Uhm.. ikaw? Now I know hindi pa siya kumakain. Kawawa naman ang asawa ko.

Oo, kumain na ako. Ikaw kumain ka na at matulog. Mabilis lang ako dito pagkatapos ng site visiting ko sa isang place dito uuwi na agad ako. So, please don't worry ha? Tulog ka after kumain okay? I gotta go. Pagkatapos kung sabihin yun ay binabaan ko na. Naririg ko kasi na parang humihikbi na ang asawa ko. Im so stupid to make her feel that way. Naiiyak naren ako dahil nasasaktan na naman siya.

Naalala ko noong araw. Sobra sobrang masayahin niya. Napaka alaga niya sa akin. Napaka alalahanin niya at alam ko at dama ko ang pagmamahal niya sa akin. Ni minsan hindi nagbago ang tingin niya sa akin. Kung itrato ako ay parang hari. Sobra niya akong minamahal at ako naman ay sobra ko ren siyang mahal.

Wala akong babaeng minahal ng sobra gaya ng pagmamahal ko sakanya. At sa puso ko siya lang ang nag-iisa. Anak talaga ang hinahanap ko. Kasi I'm working hard para lang ba sa wala? Para kanino ba ako nabubuhay? Para saan ba ang lahat ng naipundar namin kung wala kaming anak? Para sa akin walang saysay ang buhay kung wala akong anak na mapag iiwanan ng lahat ng na achieve ko sa buhay. I'm working hard para pagdating ng araw ipamamana ko sa anak ko.

Too bad, hindi nabubuhay ang bata sa sinapupunan ni Kimberly. Nabubuntis siya pero after weeks, months namamatay din ang bata sa tiyan niya. Ilang beses na siya nakunan. Ilang beses naren nawalan ng malay at pakiramdam ko anytime noon ay iiwan niya ren ako. She take that time so so hard. At natakot ako noon na baka isang araw bigla nalang mawala ang asawa ko. Kaya naman hindi na ako sumubok na buntisin siya. Natatakot kasi ako na baka mabuntis ulit siya at makunan ulit baka hindi na kasi kayanin ng katawan niya. Paulit ulit siyang nararaspa at paulit ulit na napa papsmer. Masakit para sa akin na makita siyang nanghihina. Alam kung pilit niyang kinakaya pero naaawa ako sa katawan niya.

At 26 years old. Maraming beses na siyang nakaranas ng miscarriage at hindi yun healthy para sa katawan niya . Ang sabi pa ng doctor hindi na siya pwdeng makunan pa kasi mahina na ang matres niya. Numipis na kaka-raspa sa kanya. Naawa ako sa asawa ko gusto man niyang magbuntis ay hindi na healthy for her dahil sa sunod sunod na pagka kunan ay hindi na siya dapat pang makunan pa.

Normal naman ang lahat ng mga test niya. Wala naman sakit o bukol sa matres niya. Sadyang hindi lang mabuhay buhay yung bata sa tiyan niya. Ano man ang pag alalagang gawin sa kanya. Hindi lang talaga meant to be na makapagdala siya ng bata sa sinapupunan niya. Its too bad, i really wanted to have a child kahit isa lang. Then I'll be good husband to her, hanggang pagtanda. Aalagaan ko siya at hindi iiwan. Dahil alam ko din na isa sa mga fear niya ay maiwang mag-isa pagtanda. Alam ko ren na gusto niya ren magka anak pero wala naman siyang magawa kaya unti unti niya itong tinatanggap. Hindi ko siya iiwan. Dahil mahal ko siya. At hindi siya mapapalitan sa puso ko.

Oh, god. Gabayan mo po kami sa tamang landasin. Please give my wife more patience and open her heart and mind for me. God alam ko po wala akong karapatan humingi ng favor o dasal dahil sinaktan ko ng sobra ang babaeng sa harap niyo ay pinangakuan ko ng masayang buhay at pinangakuang hindi ko kailanman sasaktan. Please forgive me.

Pikit mata akong nagdasal. Sana dinggin ni Lord. Kahit hindi ako karapat dapat. Ingatan nawa niya ang asawa ko.

-RDM