CHAPTER 42

1210 Words

MAY tatlong oras na rin simula nang maibalik sila ng mga kidnapper sa kuwartong pinagkulungan sa kanila kanina. Pero hindi katulad kanina na malaya, ngayon ay parehong nakagapos na ang kanilang mga kamay at paa. Ngunit mas nakakaawa si Reese dahil bugbog-sarado pa ito. Hindi mabilang na sipa, tadyak, at suntok ang inabot nito sa mga kalaban nang magising ito. Kahit sa suntok sa sikmura na para sana sa kaniya ay sinalo rin nito. "R-Reese, okay ka lang ba?" Lalo siyang nag-aalala nang makitang namilipit ito sa sakit pagkatapos subukang igalaw ang katawan. "I'm fine," pero halos wala ng kalakas-lakas na sagot nito. "Kailangan na nating makaalis dito at malapit nang mag-umaga." Kahit si Ganda man ay nanginginig sa takot sa tuwing maalala niya na mayamaya lang pala ay ibabiyahe na sila papu

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD