สายลมเย็นพัดโกรกปะทะใบหน้าบนชั้นดาดฟ้าของบริษัท ทั้งเขาและเธอกำลังยืนดื่มด่ำกับบรรยากาศท่ามกลางท้องฟ้าสีหม่น ปล่อยให้สายลมปลอบประโลมความเศร้าให้ทุเลาลง
“แล้วเฮียคิดคิดว่ายังไงคะ รู้จักเขามาก่อนหรือเปล่า”
“พอรู้จัก เพราะเขาก็เป็นลูกชายของนักธุรกิจเหมือนกัน”
“อ่า งั้นเหรอคะ.. ลูกชายนักธุรกิจงั้นสินะ”
ปลายฟ้าหลุบสายตามองมือตัวเองที่บีบแก้วน้ำในมือแน่น แปลว่าซันก็คงเป็นผู้มีอิทธิพลพอสมควร ไม่งั้นเขาคงไม่คิดจะทำเรื่องอะไรเลวร้ายแบบนั้น โดยไม่กลัวความผิดแน่นอน
“แต่เรื่องที่พี่ธีร์ไม่ได้ชอบผู้หญิง.. ฉันรู้แล้ว” เขาตอบกลับเสียงเรียบ
หลังจากเล่าเรื่องทุกอย่างที่เจอมาให้สิงหราชได้ฟัง สีหน้าของเขาก็ไม่มีทีท่าว่าจะแปรเปลี่ยนเป็นอย่างอื่น นอกจากแววตาที่เรียบเฉยราวกับว่าเขารู้อยู่แล้ว แต่แค่คาดไม่ถึงว่าจะมีใครอีกคนคอยเสี้ยมให้พี่น้องแตกแยกกัน
คำว่าลมคมกว่ากระดาษเปรียบเหมือนกับคำพูดที่มีแค่ลมปาก แ
