ปลายฟ้านั่งลนลานอยู่ไม่สุขหน้าห้องไอซียู ภาพเหตุการณ์ทับซ้อนหลั่งไหลเข้ามาเหมือนพายุห่าฝนที่ทำให้เธอร้อนรนเหมือนไฟสุมทรวง มือไม้เย็นเฉียบแววตาสั่นไหวกับใจที่หล่นหายระหว่างทางนั่งรถโรงพยาบาล
นาทีระทึกขวัญของชีวิตคือตอนที่ชีพจรของสิงหราชลดฮวบ พร้อมความดันที่ต่ำลงราวกับว่าเขาพร้อมจะจากไปได้ทุกเมื่อ
ปลายฟ้าได้แต่อ้อนวอนภาวนาหวังว่าปาฏิหาริย์จะเกิดขึ้นกับเธอ อ้อนวอนต่อทุกอย่างที่เดิมพันด้วยชีวิตขอให้เขานั้นปลอดภัย
“ปลายฟ้า” เสียงคุ้นหูดังขึ้น ก่อนจะปรากฏร่างของธีระที่วิ่งหน้าตาตั้งเข้ามาหาเธอ
“เฮียธีร์” ปลายฟ้าน้ำตาเจ่อนอง เธอสะอึกสะอื้นยกมือขึ้นปาดน้ำตาแล้วเงยหน้ามองเขาทั้งที่ดวงตาพร่าเบลอ
“เฮียสิงห์ล่ะ” เธียรที่วิ่งเข้ามาถึงตัวปลายฟ้าก่อนย่อตัวลงให้ใบหน้าอยู่ในระดับเดียวกัน
“ฮึก ยังไม่ออกมาเลยค่ะ” เธอส่ายหน้าคล้ายว่าสติไม่หลุดลอยไปไกล ก่อนเธียรจะรวบมือเล็กวางไว้บนตัก แล้วใช้มือเช็ดน้ำตา
