TINADHANA

KABANATA ANIM

"Do you love him?" He asked while still staring at me. I was surprised, I did not notice him. "Do you?" He repeated.

"What are you talking about?" I refused even though I knew in myself what he meant.

"Yes, and it's not the only thing you can answer. You still can't answer."

"I do not know what you are saying." I knew it, it was all about my relationship with his best friend.

May alam siya kaya kun ano-ano nalang ang sinasabi.

"Bakit ba lagi mong tinatanggihan na wala kang alam? Alam mo ang ibig kong sabihin."

Lumayo siya ng konti sa akin pero ramdam ko pa rin ang hininga niya. Napaka tsismosa ng lalaking ito.

"Ang dami mong alam." Aalis na sana ako ng bigla siyang nagsalita ulit.

"Alam kong na-miss mo siya." Napahinto ako sa kanyang sinabi.

"Alam kong may relasyon kayo ng kaibigan ko. Kung gusto mo siyang makita o masurpresa, go lang."

Inabot niya sa akin ang isang invitation card. Birthday ng isa nilang teammates at sa lugar na ito ginaganap. Na hindi ko alam kung ano ang lugar na ito. Magpapasalamat na sana ako ng umalis siya.

Hindi sinabi sa akin ni Francis na may birthday party sila. Bakit hindi ko alam? kailan siya nagsinungaling sa akin? Well, wala siyang ibinahagi tungkol sa sarili niya sa akin.

Pero, napakaselfish niya at sobra na ito, pagpasok ko palang ay tumambad na sa akin ang amoy ng alak at sigarilyo. Maraming customer ang pumupunta dito dahil sa grand bar na ito. Lumabas lahat ng inumin. Halos lahat ng babae ay naka-topless. Ako lang naman ang naka-shorts. Hindi ko alam na pupunta pala ako sa bar. Maraming lalaki at babae ang sumasayaw sa gitna at nagtatawanan sa gilid. Sa magandang musika, maaari kang sumasayaw. Hinanap agad ng mga mata ko si Francis. Hindi ko inaasahan na makikita ko siya doon. VIP pa ang loko. Siya ay nag-iisa. Pupuntahan ko na sana siya para sorpresahin siya nang may biglang lumapit sa kanya. Isang babaeng nakatalikod sa akin. Kitang kita ko kung paano sila naghahalikan habang nakaupo ang babae sa hita ng lalaking pinakamamahal ko. Ang sakit bigla. Sinaktan niya ako. Sinaktan niya ang damdamin ko!

Expected ko na birthday party yun gaya ng girls' party pero ano yun?!

Napuno ako sa galit, selos, at sakit. Hindi nila ako napansin sa likod. Nakita ko ang ginawa nila. They kissed passionately like I didn't kiss my loved ones like that. Kasi, kapag gusto ko siyang halikan o yakapin lagi niya akong tinatanggihan. Ngunit, ang babaeng iyon ay hinahalikan ang aking lalaki sa ganoong kadali.

Hindi ko napansin ang sarili kong sinasabunutan ang babaeng hinahalikan niya. Sa sandaling iyon, ang lahat ay nasa kaguluhan. Hinila ko siya hanggang sa gusto ko, kung kalbo man ang babaeng ito o naputol ang buhok ay wala akong pakialam.

"Walang hiya ka!" Inis na sigaw ko sa babaeng malandi.

"Aray! Masakit!"

Sabi nito habang hawak ang kamay ko para pigilan ang pagsabunot sa kanya.

"Hoy! Tumigil ka nga!" May sumigaw sa akin at pilit na kumawala sa ginawa ko. Matigas ang ulo ko, hindi ako nakinig sa kanila.

Napakabilis ng lahat. Natumba ako bigla at malakas.

May tumulak sa akin, napatingin ako ng diretso sa gulat na nakikita mo sa mga mata niya. Lalapit na sana siya sa akin nang may naglahad ng kamay sa akin.

Kinuha ko ang kamay na nakaabot sa akin at niyakap siya, at doon ako umiiyak dahil sa sakit na nararamdaman ko.

"Everything will be alright."

And he stroked my back gently.

"Lea?" Someone's called my name again. He asked like he didn't notice that I'm here.

"Babe, do you know her?" sabi ng malanding babae habang hinihimas ang dibdib ni Francis. Isang higad pala, peste! Kumunot ang noo niya at biglang nagbago ang reaksyon habang nakatingin sa amin ni Cedric.

"Hindi ko siya kilala." Nakaramdam ako ng p*******t sa dibdib. Tinanggihan ba niya ito? Tama ba iyon sa narinig ko?!

Hindi ko siya kilala.

Hindi ko siya kilala.

Hindi ko siya kilala. Tinanggihan nga niya ako... Peste! Ang sakit!

"Ano ang sinabi mo?" dahan-dahan ako lumapit kay Francis sana siya pero biglang lumapit yung babae at sinampal ako sa mukha.

Nagulat lahat ng tao sa paligid namin. Lalo na ako. Ang ginawa niya sa akin ay walang kapatawaran. Hindi ka dapat nakialam peste!

"Don't go near to him girl, he's mine. Hindi mo narinig? Sabi niya hindi ka daw niya kilala. So, back off b***h!"

sabi niya habang tinutulak ako ng malakas.

Natumba ako dahil sa lakas ng kanyang pagtulak sa akin. Nawalan na rin kase ako ng lakas dahilan sa nangyari. "Tara na babe," Hinawakan niya ang balikat ni Francis at iniwan nila ako ng kawawa.

"Kung sino pa yung kabit, siya pa yung may ganang magalit," rinig kong komento ng isa.

"Kawawa naman siya," sabi naman ng isa babae na may kayakap na lalaki.

Tumingin ako sa unahan, I'm hoping that Francis was looking at me back for the last time pero hindi niya ginawa. Wala na siyang pakialam sa akin. Hindi niya ako Mahal.

That time, hinawakan ni Cedric ang balikat ko para makaalis sa lugar na ito.

Pinagbuksan niya ako ng shut gun seat pagdating namin sa parking-lot, bago siya pumasok sa driver's seat. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko ngayon. Litong-lito yung isip ko at lalo na yung emosyon ko. Nasasaktan na iwan, na hindi ako makaiyak. Parang gusto kong tumawa na parang baliw.

Hinayaan ko lang si Cedric na mag drive sa kung saan. Wala na akong paki alam.

Lumipas ang ilang oras. Dinala niya ako dito sa lugar na kailangan ko ngayon. Hindi ko alam kung nasaan kami. Ang tanging nakita ko ay mga bituin sa kalangitan sa gabi sa isang magandang lugar, nakita ko kung gaano kalayo ang isang Lungsod ngayon.

Isa pala ito sa lugar na malayo sa lungsod. Hindi ko alam na may ganitong lugar pa pala sa Iligan, yung makikita mo ang buong syudad ng Iligan. Napaka sariwa at malamig ng hangin. Napakasarap sa pakiramdam at ang gandang tingnan.

"Halika dito." Napatingin ako sa kanya na nakaupo sa lilim ng puno.

I sat beside him while looking up at the sky. I know it makes me chill but the pain inside my heart is still here. Then, I started crying about the pain I feel right now. He suddenly hugged me and caressed me to feel better. I sobbed in his arms.

"I can't believe that he did this to me, Cedric. I love him that much, but why?" he looked at me with no expression in his eyes but I know he worried about me. "I've been texting him all the time and understand all of his actions. I'll be doing my best for a better girlfriend for him Cedric. Now, tell me. Am I not enough?" Tanong ko sa kanya habang pinupunasan ang luha ko.