AFET-İ DEVRAN (+18) (TAMAMLANDI)

AD-37

Yataktan geri kalktığında ‘’Gelecek misin, gidecek misin?’’ diye sordum.

‘’Yarım kalan telefon görüşmesini tamamlayıp geleceğim.’’ Telefonunu alıp birini aradı ve uzun bir görüşme yaptı. Birinin işleri engellediği için ortadan kaldırılması gerektiğini konuşuyordu.

Kalın örtünün altına girip hep yaptığım gibi yatağa yayılarak yattım. Bacaklarımı iki yana açmıştım ve ikinci yastığı kollarımla sarmıştım. Gözlerimi kapatıp günün yorgunluğunu atmak için dinlenmeye çalıştım.

Barış’ın konuşması bittiğinde yanıma geldi ve örtüyü kaldırdı. ‘’Bana da yatmam için yer verecek misin?’’ dedi.

‘’Koca yatak yat işte bir köşesine.’’ Kollarımdaki yastığa biraz daha yerleşirken yastığı çekip aldı.

‘’O benim.’’ dedi ve ayaklarımı ayaklarıyla itti. ‘’Yer aç.’’

Ayağını geri tekmeledim. ‘’Rahat bıraksana.’’

‘’Kızıl Cadı, ince bedeninle iki kişilik yatağı kaplamış durumdasın.’’ Yanıma yatarken bedenimi biraz daha itekledi ve kendine yer açtı.

‘’Evlenince dört kişilik yatak yaptır yoksa seninle asla aynı yatağa girmem.’’ dedim ayağımı ayağının üzerine atıp yine yatağa yayılmaya başladım.

Belimden tutup kendine çekti ve sırtımı göğsüne dayadı. Ayağım onun ayağının üzerindeyken geri çekti ve iki bacağımı da kendi bacakları arasına hapsetti. ‘’Gördüğün gibi iki kişilik yatağa kolayca sığabiliyoruz.’’

‘’Böyle yatılmaz ki? Darlandım.’’

‘’Umrumda değil. Alış.’’ dediğinde daha çok kendine çekti.

Yüzüme yerleşen gülümsemeyle kolları arasında döndüm ve yüzüne baktım. ‘’Başka şeylere de alışabiliriz.’’ dedim cilveyle. Evlenmeden el sürmeyeceğim sözünü ne kadar tutabilecekti merak ediyordum.

‘’Hele bir evlenelim orası kolay.’’

‘’Benimle aynı yatakta yatıp öylece uyuyabilecek misin?’’

Gülerek burnuma vurdu. ‘’Namusuma göz dikme.’’

Kahkaha attım. ‘’Sayende kendimi sapık gibi hissettim.’’

‘’Afet, hayatımda senin kadar rahat bir kadınla tanışmadım. Normal şartlarda şu an benimle bu yatakta yatmaktan utanarak kaçınman gerekirdi ama onun yerine söylediğim bir sözü çiğneyip çiğnemeyeceğimi sınamak için her türlü yolu deniyorsun.’’

‘’Kıvrandığını görmek çok eğlenceli oluyor.‘’ Sakallarıyla oynamaya başladım. ‘’Ayrıca evine gelip odana dalan bir kadınla sevişmekte sakınca görmüyorsun ama nişanlına el sürmekten kaçınıyorsun. Sen de çok normal sayılmazsın.’’

‘’Fahişeyim diyerek üzerime atlayan sendin.’’ Fahişeyim sözüyle yüzümdeki gülümseme soldu. Geri çekilirken tepkimi fark etmişti. Kollarını sıkılaştırıp kaçmama engel oldu. ‘’O anlamda söylemediğimi biliyorsun.’’

‘’Barış, o gün annemin sözlerinin etkisindeydim ve o kafayla sen beni geri çevirseydin gidip başkasıyla olurdum. Sadece neden özellikle sana geldiğimi bilmiyorum.’’

‘’Çünkü sen daha farkında değilken bile kalbin benim için atmaya başlamıştı. Tıpkı benim kalbim gibi.’’

‘’Çok iddialı oldu.’’

Alnımdan öpüp kendine çekti. ‘’İddialı ama doğru.’’

‘’Her neyse.’’ dedim. ‘’Madem uslu uslu yatacağız. O zaman uyuyalım.’’

Tekrar arkamı dönecekken bir anda dudaklarımdan öptü. Bu ani hareketine şaşırmıştım ama geri çevirmedim. Eli belimden içeri kaydı ve biraz daha kendine doğru çekti. Tamamen altına aldığında gerildiğimi hissettim.

Sürekli yaklaşmaya çalışıp durmuştum ama bu konuda Barış’a gittiğim o gece dışında hiç tecrübem yoktu ki o gece de zaten her şey öylece olup bitmişti. Ne yaptığımın farkında bile değildim. Elleri göğsüme doğru çıktığında bedenimin titremeye başladığını hissettim. Göğüslerime dokunan ilk kişi değildi ama ilk defa sevdiğim bir insan dokunuyordu.

Başını gülerek omzuma gömdü ve elini geri çekti. ‘’Ne oldu? Yaklaşınca donup kaldın.’’ Sesinde alaycı bir ton vardı. Ona yapmaya çalıştığımı o bana yapmıştı.

Omzuna sertçe yumruk attım. ‘’Pisliksin.’’ dedim. Kenara ittim. ‘’İn üstümden.’’

Üzerimden indiğinde yan yattı ve dirseğini yatağa dayayıp başını eliyle destekledi. Diğer eli yüzüme uzandı ve saçlarımı geriye itti. ‘’Afet, mesele evlenip evlenmemek değil. Bana tam olarak güvenmiyorsun. Geçmişinin sana olan duygularıma engel olacağını ve senden uzaklaşacağımı düşünüyorsun. Eğer, şimdi seninle sevişirsem ve daha sonra herhangi bir konuda kavga edecek olursak kalbindeki o şüphelerden dolayı sana sahip olduktan sonra istediğimi elde ettiğimi ve seni artık istemediğimi düşünerek benden uzaklaşırsın.’’

Uzak durmasının tek sebebi bu muydu? Sadece benim için miydi? Kalbi bu kadar narin miydi? Şu yatağa yatana kadar telefonda öldüreceği bir adamla ilgili konuşuyordu. Dışarıya acımasız olan bu adam söz konusu ben olunca merhametli miydi?

Yanağımdaki elinin içine bir öpücük kondurdum. Kolunu uzattığında üzerine yattım ve bedenine doğru kıvrıldım. Bu sözlerden sonra ne diyebilirdim ki? Haklıydı. Söylediği her söz hissettiğim duygulardı. Sevgisinden emin olsam da kalbimde yer edinen diğer duyguları öylece yok edemiyordum işte. Yaptığım işler ortadaydı ama o işleri yaparken hiç geleceğimi düşünmemiştim. Sadece erkeklerin üzerinde hakimiyet kurmak hoşuma gitmişti ve o zevki alabildiğim kadar almıştım. Birini seveceğimi ve onunla evlilik gibi ciddi bir olayın içine gireceğimi bilemezdim. Kendimi hayatımın hiçbir anında aşık olacak karakterde görmemiştim. Kalbimde sevgi duygusunun olmadığına inanmıştım.

Barış’ı ilk gördüğüm zamanlarda ondan hoşlanmıştım ama hep olduğu gibi biraz vakit geçirip sonra yine yoluma bakacağımı düşünmüştüm. Beni böyle kendine bağlayacağını tahmin edemezdim.

Yine dudağından öptüm ama bu teşekkür etmek için çok masum minik bir öpücüktü. Göğsüne gömülmüş halde gözlerimi kapadım. Şu saatten sonra Barış’a asla bu konuda takılıp dalga geçmezdim.

~~~~~

Sabah gözlerimi açtığımda içinde olduğum pozisyonla hareket edemedim. Barış’ın kolu ve ayağı tamamen üzerimdeydi ve ağırlığıyla ezilmiş haldeydim. Başı yatakta yastıksızdı çünkü yastığına sarılmış öyle yatıyordum. Bir ayağım onun üzerimde olmayan diğer ayağına dolanmıştı. İkimizin de uzun saçları birbirine karışmış haldeydi. Ne ara bu hale gelmiştik?

Yattığım yerde kıpırdandığımda o da hareket etti ve altında daha çok ezildim. ‘’Biraz daha böyle yatarsak ağırlığınla ezileceğim.’’ dedim dirseğimle dürterek.

Uyku arasında mırıltıdan başka bir şey vermedi. ‘’Barış!’’ diye bağırdım.

‘’Ne var?’’

‘’Kalksana!’’ dirseğimle biraz daha dürttüm.

‘’Bir uyutmadın be kızım.’’

‘’Ezdin lan altında, kalk üstümden.’’ Ağırlığını üzerimden geri çekince rahat bir nefes aldım ve kollarımdaki yastığı kafasına fırlattım. ‘’Düzgün yatmayı öğren, bir ömür çekemem seni böyle.’’

Fırlattığım yastığı alıp başının altına geri koydu. ‘’Sen de yastığımdan uzak durmayı öğren.’’

Biz gerçekten evlenecek miydik? Bir yatağı paylaşamıyorduk, bir ömrü nasıl paylaşacaktık?

‘’Ne halin varsa gör. Ben gidiyorum.’’ dedim yataktan çıkarken.

Üzerimi değişip odadan ayrıldım ve bahçeye çıktım. Sabah soğuğu bıçak gibi kesiyordu. Benden önce uyanıp bahçeye çıkan başkaları da vardı ve ateş yakmışlardı. Isınmak için yanlarına gittim. ‘’Günaydın!’’ diyen Onur’a baktım. Barış’ın bizi buraya davet eden arkadaşıydı.

‘’Günaydın.’’ dedim. Cebimden çıkardığım sigarayı yanan odunun ateşiyle yaktım ve içime çektim.

‘’Barış tek bırakmış?’’ Konuşan dün tavlada yendiğim Can’dı. Sesi soru sorar gibiydi. Hemen yanında Aylin diye bir kız duruyordu. Siyah saçlarını sıkı bir atkuyruğu yapmıştı. Gözleri kahverengiydi ama çok açık bir tondaydı. Dudakları benim siyah rujumun aksine kırmızıya boyalıydı. Bana bakışları tuhaftı. Sanki nefret doluydu.

‘’Uyuyor!’’ dedim Aylin’e bakmamaya çalışarak.

‘’Bugün bir el daha atalım.’’ dedi Can dünkü oynadığımız tavlanın devamını istiyordu.

Güldüm. ‘’Yenilgiye doyamadın mı?’’

‘’Doyamadık demek ki!’’

‘’Oynarız ama bu defa ortaya bir şeyler koyalım. Diğer türlü zevki çıkmıyor.’’

Sözümle Onur kahkaha attı. ‘’Geldiğinden beri milleti soyup soğana çevirdin. Valla sen varken Barış’ın sırtı yere gelmez.’’

Gülmesine karşılık verdim ve sigaramdan son nefesi çektim. ‘’Kendi paramı kazanmayayım da erkeğimin parasına muhtaç mı olayım?’’ Diğerleri de gülüyordu ama Aylin somurta somurta yanımızdan çekip gitti. Onur’a bakıp ‘’Ne derdi var bunun?’’ diye sordum.

‘’Bilmiyor musun?’’ dedi.

‘’Neyi?’’ Söyleyip söylememekte kararsızdı. ‘’Ne olduğunu söyleyecek misin?’’

‘’Barış’ın eski sevgilisi.’’ diye Can cevap verdi.

‘’Karışmasana lan.’’ Onur, Can’a sert çıkmıştı. ‘’Barış söylememiş söylemek sana mı kaldı?’’

‘’Öyle ya da böyle öğrenirdi zaten.’’

‘’Ne zaman birlikteydiler? Niye ayrıldılar?’’ Bu defa ikisi de susmuştu. ‘’Konuşacak mısınız gidip Aylin’e mi sorayım?’’

Bu defa Onur cevap verdi. ‘’Bir yıl önce ayrıldılar. Aylin, Barış’ı aldattı.’’

Barış neden söylememişti ki? Benden önce hayatında illaki birileri olacaktı. Özellikle kendi geçmişimi göz önüne alırsak bunları dert edecek değildim ama en azından aynı ortama girdiysem bilmek isterdim.

‘’Ne kadar süre birlikteydiler?’’

‘’Bunları Barış ile konuşsan.’’

Onur’a sertçe baktım. ‘’Söylediniz devamını da getirin.’’

‘’Üç yıl.’’ Yine Can cevap vermişti.

Üç yıl uzun bir zamandı. Barış için zor olmuş olmalıydı. Sadece omuz silktim. ‘’Olmuş bitmiş. Beni ilgilendirmez.’’ dediğim de ikisi de şaşkınca yüzüme bakıyordu.

‘’Ciddi misin?’’ dedi Can. ‘’Yerinde başkası olsa çoktan Barış’a hesap sormaya giderdi.’’

‘’Geçmişiyle ilgilenmiyorum.’’ dedim rahatça. Barış benim geçmişimi sorun etmedikçe neden ben onunkini edecektim ki? En azından o sadece biriyle sevgili olmuştu ben ise para için erkekleri sarhoş edip, yatağa sokup, fotoğraflarımızı çekmiş yetmemiş o fotoğrafları kullanmaları için birilerine vermiştim. Burada masum olan biri varsa o da Barış’tı.

Biz sohbet ederken Barış’ın evden çıktığını gördüm. Olduğumuz yere geldiğinde belime sarılıp yanağımdan öptü.

‘’Dedikodunu yapıyorduk.’’ dedim. Diğerleri huzursuzca kıpırdandı ama ben onların aksine oldukça rahattım.

‘’Hangi konuda?’’

‘’Aylin!’’ dediğimde yüzü bir anda sertleşti ve Can ile Onur’a ters bir bakış attı. Belime sarılı koluna dayandım. ‘’Bakma öyle. Olmuş bitmiş beni ilgilendirmez. Sadece aynı ortama girdiğim için söylemeni beklerdim.’’

‘’Yokmuş gibi davranmayı tercih ediyorum.’’ dedi. Sözlerimle üzerinde oluşan rahatlığı fark etmiştim. Gerçekten sorun edeceğimi mi düşünmüştü?

Daha fazla gerilmemek için konuyu değiştirdim ve öyle havadan sudan sohbete başladık. Diğerleri de uyanınca hep beraber kahvaltı yapıp tekrar bahçede toplandık. Akşamüzeri geri dönecektik ve o zamana kadar herkes keyifli vakit geçirme derdindeydi.