Still into you (Still holding on book2)

Chapter 13- Wet dreams come true

Sa araw-araw na pagtatrabaho ni Anna kay Brett ay unti-unting nakikilala niya ang ugali ng lalaki. Ang pagiging istrikto nito noon ay lalong lumalala ngayon, ang pagiging seryuso nito sa oras ng trabaho na wala namang pinagbago dati pa. Kung may bago man sa lalaki ngayon, iyon ay ang buhok nito, ang pagiging mabalbas ng mukha nito at ang paglaki pa lalo ng katawan nito. At syempre hindi magpapahuli ang pagiging masungit nito.

Sinusungitan siya nito sa trabaho pero sa kanila naman ito kumakain gabi-gabi. Ginawa na nga yata nitong hobby ang pagtambay sa kanila at agawin palagi sa kaniya ang atensyon ng anak nilang si Brave.

At hindi lamang iyon, simula nang lumipat sila ni Tekla sa condo na pagmamay-ari ni Brett ay gabi-gabi rin siyang binabangungot!

At sa tuwing gigising siya ng umaga ay palaging basa ang panty niya!

"Anna!"

"Ay panty kong basa!"

Nagulantang si Anna sa kinauupuan niya sabay takip sa kaniyang bibig nang maisip ang salitang namutawi sa bibig niya.

"Kanina pa ako tawag nang tawag sayo pero nanatili kang nakatulala riyan," reklamo ni Brett. Napabaling si Anna sa lalaki. Nakapamewang ito sa harapan niya at magkasalubong ang magkabilang kilay. "Saka anong panty mong basa ang sinasabi mo riyan, huh? Bakit natapunan ba ng tubig?" anito. Bumaba ang titig nito sa gitnang hita niya kaya naman dali-daling tinakpan niya ng palad ang gitnang hita.

Nanlalaki rin ang mga mata ni Anna sa sinabi ng lalaki.

Pinamulahan rin siya ng mukha.

"A-Ano...kasi...wala iyon, Sir!" bulalas niya. Alangan naman sabihin niya kay Brett na gabi-gabi ay nananaginip siya na minumukbang ng kung sino dahilan upang basa ang panty niya kinabukasan!

Nakita niya ang paglarawan ng saya sa mukha ng lalaki at ewan ba niya kung bakit biglang nagningning ang mga mata nito. Hindi niya maintindihan ang nararamdaman niya pero talagang may kakaiba siyang nararamdaman sa klase ng paninitig ni Brett.

Tumikhim siya upang tanggalin ang bara sa lalamunan at para pukawin na rin ang atensyon ng binata dahil nanatili lang ito nakatitig sa kaniya.

"M-May ipapagawa po ba kayo, Sir?"

Lintik na! Bakit ba may pautal pa siyang nalalaman?

Gusto niya tuloy kastigohin ang sarili dahil lalo lamang lumalim ang paninitig sa kaniya ni Brett.

"Gagawin mo ba kung ano ang ipapagawa ko sayo?" tanong ng lalaki.

Walang pag-aatubili naman siyang sumagot. "Oo naman, Sir. Trabaho ko iyon, eh."

"Talaga?" may himig panghahamon ang boses na iyon ng lalaki.

Medyo nakukulitan na siya sa lalaki pero magalang niya pa rin itong sinagot. "Opo, Sir!"

Ngumisi si Brett. Yumuko rin ito ng kaonti upang magpantay ang kanilang mga mukha. Napalunok siya dahil ang lapit-lapit lang ng mukha nito sa mukha niya. Pati ang hininga nito ay amoy na amoy na rin niya.

Pinigil niya ang sariling paghinga kasi naman nakakahiya sa lalaking ito at baka may bad breath siya!

Nakagat niya ang pang-ibabang labi sabay iwas ng tingin kay Brett. Nagsalita ang lalaki at hindi niya inaasahan ang maririnig niya mula rito.

"Unzipped my pants." bulong nito sa puno ng tenga niya.

Namilog ang mga mata niya sa narinig.

Paulit-ulit na tumugtog ang sinabi ng binata sa tenga niya. Napaawang ang bibig niya at nagtatanong ang mga matang napatitig siya sa nakangising si Brett.

"A-Anong..." Hindi niya matuloy-tuloy ang sasabihin dahil bigla nalang tumawa ng malutong ang binata. Lumayo rin ito sa kaniya at naglakad pabalik sa upuan nito na tila walang nangyari.

Samantalang nakasunod nalang ang tingin niya dito at patuloy na naguguluhan.

"Mag-order ka nalang ng lunch natin, Anna. Nagugutom na ako at baka iba ang makain ko ngayon." anito pa na natatawa.

Napamaang si Anna. Wala sa sarili na sinunod niya rin ang utos ng lalaki.

Dapat kasi talaga ay magluluto siya kanina pero ewan ba niya sa lalaking ito kung bakit biglang nag-iba ang trip nito. Huwag nalang daw siya magluto at maupo nalang dito sa sarili niyang silya. Naisip ni Anna na siguro hindi gusto ni Brett ang mga luto niya kaya mas gusto nito ng pagkain sa labas.

Hmp! Humanda ka lang mamaya sa bahay. Hindi kita papakainin doon! Bulong niya sa isipan.

***

Sinabi ni Anna sa isipan na hindi niya papakainin sa bahay si Brett, pero nang pagbuksan ng pinto ng kaibigan niyang si Tekla si Brett ay siya pa mismo ang nagdala sa binata sa dining area. Huli na para ma-realize niya ang kaniyang inakto. Nakagat na lang niya ang pang-ibabang labi habang nakatitig siya sa binata na ngayon ay magana nang kumakain.

"Ano ang gagawin mo bukas, Anna, pagkatapos ng trabaho?" tanong ng binata kay Anna habang kasalukuyan silang kumakain.

Katulad nang una ay sa tabi na naman ni Brett ang kanilang anak. At habang kumakain ito ay panay rin ang baling nito sa bata. Ang bata naman ay tahimik lang na naglalaro sa isang tabi habang nakaupo ito sa stroller.

Napa-isip naman si Anna. Ano pa nga ba ang gagawin niya pagkatapos ng trabaho? Syempre uuwi ng maaga nang sa ganoon ay maasikaso niya ang kanilang anak.

Kaswal niyang tiningnan si Brett saka sinagot ang tanong nito.

"Uuwi po kaagad, sir."

"Hindi ka lalabas?" saad ni Brett.

Bumuntonghininga si Anna bago napasagot. "Lalabas po syempre ng building, sir. Hindi naman kasi ako makakauwi dito kung mananatili ako doon kahit uwian na."

Nagtaka pa si Anna nang magsalubong nalang bigla ang dalawang kilay ng lalaki.

May nasabi ba siyang mali? Mukhang wala naman, ah.

"That's not exactly my point, Anna." May gigil sa boses na iyon ni Brett.

Sumabat naman si Tekla at natatawa pa ito habang nakatingin sa kaniya.

"Tama. Ang ibig kasi sabihin ni Sir Brett, Anna, ay kung lalabas ka ba bukas para mag-date kasi valentong day bukas! Kaloka ka!"

Napangiwi si Anna sa narinig.

Valentine's day pala bukas? Bakit hindi niya alam?

Bakit may love life ka? Wala, kaya hindi uso sayo ang valentong day na iyan! Bulong ng isipan niya sa kaniya.

Sumabat rin ang isang bahagi ng isipan niya.

Hoy! Hindi lahat ng may jowa ay nagsi-celebrate ng valentong day na iyan! Dahil hindi lahat ng may love life ay masaya! Tsk!

Lalo siyang napangiwi sa mga nagbabangayan niyang isipan.

"Oh, bakit ganiyan ang itsura mo, Anna?" untag sa kaniya ni Tekla.

"W-Wala lang," Tumikhim siya upang tanggalin ang bara sa lalamunan bago muling nagsalita. "Nakalimutan mo bang wala akong nobyo, Teks?" turan niya sa kaibigan.

Pumilantik naman ang daliri ni Tekla sa hangin. Kapagkuwan ay naiiling itong sumagot.

"Oo nga pala no? Bakit ko ba kasi nakalimutan iyon? Mabuti nalang may jowa ako kaya may ka-date ako bukas!" anito.

Napangiti nalang si Anna sa kaibigan niya. Binalingan niya si Brett, at nagtaka pa siya kung bakit magkasalubong pa rin ang mga kilay nito habang nakatingin sa kaniya. Umiwas siya ng tingin sa lalaki at binalingan nalang ang pagkain na lumamig na yata sa plato niya. Ginalaw niya ang kutsara at akmang isusubo iyon nang magsalita ulit si Brett dahilan upang mabitin sa ere ang kamay niya.

"Where is the father of your child, Anna? Bakit hindi nalang siya ang i-date mo? Isama niyo na rin ang bata." Napabitaw ng hawak sa kubyertos si Brett at halatang nawalan ito ng gana kumain. Isinandal nito ang likuran sa silya na titig na titig sa kaniya.

Samantalang hindi naman inaasahan ni Anna ang tanong na iyon ni Brett. Nagulat siya at hindi nakasagot sa lalaki. Imbes na magsalita ay pinasakan nalang niya ng kutsara ang bibig.

Narinig pa niya ang malalim na pagbuntonghininga ng binata nang hindi niya sagutin ang tanong nito. Hindi na siya nag-abala pa na tingnan ito. Maging si Tekla ay natahimik rin bigla at himala na hindi sumawsaw sa usapan.

"I gotta go. Salamat sa dinner." Walang emosyon na wika ni Brett sabay na tumayo mula sa kinauupuan nito at walang paalam na tumalikod at naglakad.

Nagtinginan naman sina Anna at Tekla, at sabay rin na bumaling sa pinggan ng binata.

Nagtaka sila sa biglaang pagbago ng anyo nito. Bago pa man ito tuluyang makalabas ng kitchen ay sabay nila itong tinawag ni Tekla.

"Sir, hindi pa po nauubos ang pagkain mo!" sabay na wika nila ni Tekla.

Subalit ang lalaki ay tumigil lang saglit sa paglalakad, at nagsalita na hindi sila binalingan.

"Nawalan na ako ng gana kumain." anito at nagpatuloy na sa paglalakad palabas ng kitchen.

"Anyare doon?" komento ni Tekla na lumalim rin ang gatla sa noo katulad ni Anna.

Nanatili namang nakatingin si Anna sa pintoang nilabasan ni Brett. Aaminin niyang nalungkot siya sa biglaan nitong pag-alis. Hindi man lang halos nagagalaw ang pagkain nito, ni hindi na nga nito binalingan pa si Brave. Ang bata ay nakatingin rin sa kung saan lumabas ang lalaki.

Napabuntonghininga si Anna. Maging siya ay nawalan na rin ng gana kumain.

"Ewan ko ba doon...baka may regla na naman." ani niya.

Tumayo siya at iniwan ang kinakain upang kunin si Brave at dalhin ang bata sa silid nila na hindi na binalingan pa si Tekla.

Ang bakla niyang kaibigan ay napasampal nalang sa noo nito habang nakasunod ang tingin sa dalagang papalayo na.

"My goodness! Bakit sila ganorn? Masarap naman ang luto ko, ah? Kaloka!" wika ni Tekla na naiiling habang nakatingin sa mga pagkaing nakahain.

***

Hating gabi na pero ayaw pa rin dalawin ng antok si Anna. Nakahiga lang siya at dilat na dilat ang mga mata habang nakatitig sa kisame.

Ang anak niyang si Brave ay mahimbing nang natutulog sa crib nito. Gustuhin man niyang matulog dahil may pasok pa siya kinabukasan ay ayaw talaga siyang dalawin ng antok.

Tumagilid siya ng higa paharap sa anak.

Habang nakatitig sa anak ay naalala niya ang tanong ni Brett kanina.

May bumubulong sa isipan niya na sabihin sa binata na ito ang ama ng anak niya, pero may bahagi naman na nagsasabi na huwag at baka ilayo sa kaniya ni Brett ang bata kapag inamin niya rito ang totoo, at iyon ay hindi niya kakayanin.

Malalim siyang napabuntonghininga.

Ipinikit ni Anna ang mga mata niya at pinilit ang sarili na matulog. Hindi naman nagtagal ay unti-unting dumalaw ang antok at hinila nito ang diwa niya.

Subalit wala pang ilang minuto simula nang maka-idlip si Anna ay nagising na naman ang diwa niya dahil sa isang masuyong haplos sa kaniyang pisngi.

Pinigil niya ang sarili na huwag idilat ang mga mata.

Imposibleng nananaginip pa siya dahil gising na gising siya ngayon at alam niyang totoo ang mga haplos na ito!

Huwag kang didilat Anna! Hiyaw ng isipan niya sa kaniya.

Takot siyang idilat ang mga mata dahil natatakot siyang makita kung sino ang salarin!

Nanigas pa ang katawan ni Anna nang maramdaman niya ang kamay na iyon na sumakop na ngayon sa p********e niya. Hindi niya namalayan na nakapasok na ang makasalanang kamay na iyon sa loob ng panty niya at ngayon ay nilalaro na ang sensitibong parte ng p********e niya.

Bumaluktot ang mga daliri niya sa paa at napapikit pa siya ng mariin. Pigil niya ang sarili na huwag umungol dahil aminado siyang nagugustuhan niya ang ginagawa ng salarin.

Pumasok ang isang daliri sa bukana niya. Her body froze in so much pleasure that she felt. Konting-konti nalang talaga bibigay na siya. Hindi na niya malaman kung hanggang kailan niya pipigilan ang sarili na huwag umungol. Hirap na hirap na siya, parang tino-t*****e siya sa sarap ng kung sino mang salarin na ito.

The finger moves fast inside her mound. Para siyang tuod, hindi makagalaw sa kinahihigaan niya habang abala ang salarin sa paghahalik sa dibdib niya at ibang parte ng katawan niya habang gumagalaw naman ang daliri nito. Ang hirap ng sitwasyon niya, hirap na hirap na siyang magpigil ng ungol!

Naginhawaan pa siya ng tanggalin ng salarin ang daliri sa loob niya. Sa tantiya ni Anna ay pinagkatitigan siya nito dahil tumigil ito sa ginagawa. Nagpanggap pa rin siyang tulog kahit na gising na gising siya ngayon.

Pinakiramdaman niya ang susunod na gagawin ng salarin.

Susunod? Gaga! Naghintay ka pa talaga ng susunod! Aniya ng utak niya.

Hanggang sa maramdaman ni Anna ang hininga na tumatama sa bukana ng p********e niya. Gusto niyang kagatin ang pang-ibabang labi pero hindi niya magawa. Nang simulang halikan ng salarin ang p********e niya ay nagmistulang nawalan siya ng lakas. Nanlambot ang katawan niya dahil sa libo-libong boltahe ng kuryenteng dumaloy sa iba't ibang parte ng katawan niya.

Dinig na dinig pa niya ang tunog na nagmumula sa p********e niya habang hinahalikan iyon ng salarin. Gusto niyang abutin ang ulo nito at sabunutan ang buhok nito pero nawalan na siya ng lakas dahil sa tindi ng sensasyong pinapalasap sa kaniya. Hanggang sa sumabog na nga siya. Hinang-hina si Anna at unti-unting nilalamon ng dilim. Subalit nang marinig niya ang boses na nagmumula sa salarin ay biglang nagising ulit ang diwa niya.

"Fuck...you're so sweet, Anna."

A deep baritone voice is coming from Brett.

Sa amo niya.

Sa ama ng anak niya.

Nagulantang ang diwa ni Anna. Hindi makapaniwala sa kaniyang natuklasan.

Ikaw? Ikaw ang salarin kung bakit palaging basa ang panty ko? Tanong niya kay Brett sa kaniyang isipan.

Nagbilang siya ng ilang segundo. Inihanda ang sarili sa pagdilat upang hulihin ang lalaki sa akto. Nang ibalik nito ang panty niya ay inihanda niya ang sarili.

Unti-unti niyang idinilat ang mga mata, ngunit sa pagbukas niyon ay hindi na niya nakita si Brett. Napabalikwas siya ng bangon at hinanap ang lalaki sa loob ng silid niya.

"Alam kong hindi ako nananaginip!" pagkumbinse niya sa sarili.

Alam niyang totoo ang lahat dahil basang-basa siya ngayon! At ang boses na iyon sigurado siyang kay Brett iyon nanggaling!

At amoy nito? Naiiwan ang amoy nito sa loob ng kuwarto niya!

Nakarinig pa siya ng tunog na nagmumula sa loob ng malaking closets kaya nagmamadali siyang pumunta roon. Binuksan niya ang closets at pumasok sa loob. Ang closets ay may pintoan na konektado sa banyo pero never pa siyang dumaan doon. Pinasindi niya ang ilaw upang makita ang kabuuan niyon. Malapad iyon, puwede pa nga siyang matulog doon.

Nagpalinga-linga siya sa paligid. Wala naman siyang kakaibang nakikita roon maliban sa mga damit niyang naka-hanger. Naglakad pa siya papasok sa loob, sa dulo ay may pintoan na konektado sa banyo. Nagpasya siyang buksan iyon, pero bago pa man siya tuluyang makalapit sa pinto ay may napansin siya sa gilid ng pintoan—sa dingding na katabi ng pinto.

May sabitan roon ng mga hanger pero ang umagaw sa atensyon niya ay ang dingding na iyon ay nakaawang!

Pinto?

Hinawakan niya ang sabitan ng hanger at hinila iyon.

Napaawang ang bibig ni Anna.

Kompirmado!

May pintoan nga at sa tingin niya ay secret door iyon!

Secret door ni Brett!

Pinihit niya iyon pabukas at maingat siyang naglakad papasok sa loob. Nanlaki ang mga mata niya nang ang bumungad sa kaniya sa loob ay isa ring malaking closets.

"Oh...my...god..." naisambit niya.

Binalingan niya ang pintong pinasokan niya, hindi niya aakalaing konektado iyon sa closets ng silid niya.

Hindi kaya binobosuhan siya ni Brett sa tuwing naliligo siya?

Ang gurang na iyon naisahan ako! Aniya sa isipan.

Maingat siyang naglakad palapit sa pintoan ng closets at maingat iyong binuksan at naglakad palabas.

Pawis na pawis siya. Para siyang magnanakaw na pumasok sa loob ng bahay ng ibang tao!

Pati ang paghinga niya ay pinigil niya rin at baka marinig siya ng gurang na iyon.

Nang makalabas nga siya sa closets ay tumambad sa kaniya ang kuwarto na ang nagsisilbing ilaw ay dim light lamang. Pagkatapos ay narinig niya ang isang mabining hilik. Hilik na alam niyang kay Brett nanggaling.

Aba, pagkatapos niyang pagkasasaan ang katawan ko ang sarap-sarap ng tulog niya samantalang ako dilat na dilat ngayon! Bulong niya sa isipan habang nakatitig sa lalaking mahimbing na natutulog habang nakayakap ito sa isang unan.

Namewang si Anna at matiim na tiningnan si Brett.

Ngayon niya nagpagtanto ang lahat. Na hindi panaginip ang mga nangyayari sa kaniya tuwing kahimbingan ng tulog niya. Dahil totoo nga na may nagmumukbang sa kaniya!

At itong lalaki na ito ang salarin!

Hindi na rin siya magtataka pa kung bakit lumipat ng unit ang lalaki mula sa mataas na palapag, ngayon magkatabi na sila.

Dahil walang imposible sa isang Brett Valle.

Habang pinagmamasdan niya ang lalaking natutulog ay may pilyang ideya na pumasok sa isipan niya.

Napangisi si Anna.

"Tingnan lang nating kung hindi ka himatayin sa takot." nakangisi niyang bulong habang may naglalarong kapilyahan sa isip.