Alas-tres ng madaling araw, nagising ang lahat. Dumating na ngayong araw sina Don Badong at si Senyorito Tamir mula sa ibang bansa. Hindi pa rin ako mapakali sa sinabi ni Agnes kahapon tungkol kay Senyorito Tamir.
Tinawag niyang halimaw si Senyorito Tamir dahil sa masamang ugali nito. Natatakot ako sa maaaring mangyari sa akin dito. Naalala ko pa ang sinabi ni Tatay Pedro: na dapat kong malaman kung paano lumayo sa mga taong katulad niya. Pero paano? Paano ko maiiwasan ito ngayon na nasa ilalim na ako ng kapangyarihan nila?
Sana hindi mangyari sa akin ang nangyari kay Agnes. Ni-rape siya ni Senyorito Tamir. Tuwing nasa mansyon siya, ginagamit niya si Agnes sa gabi. Naawa ako sa sitwasyon ni Agnes, pero ano ba ang magagawa ko? Hindi ko nga maidepensa ang sarili ko.
Bigla akong napalingon nang marinig kong tinawag ako ni Manang Tisay mula sa kusina, kung saan inihahanda niya ang tanghalian namin.
"Ano po 'yon, Manang?" agad kong tanong, papalapit sa kanya.
"Maria, ikaw ang maglilinis ng kwarto ni Senyorito Tamir ngayon. Ayaw pumasok ni Agnes doon. Hindi ko alam kung bakit, pero tuwing sasabihin kong linisin niya ang kwarto ni Senyorito Tamir, tumatanggi siya," sabi ni Manang Tisay.
"Kaya pala hindi nila alam ang nangyayari sa loob ng bahay? Maria, nakikinig ka ba sa akin?" tanong ni Manang Tisay.
"Opo, Manang," mabilis kong sagot. Kinuha ko ang pamunas sa cabinet at ang mga gamit na kakailanganin ko para linisin ang silid ni Senyorito Tamir. Wala siya rito, at dadating sila sa hapon, kaya may oras ako para linisin ang silid niya. May dalawang oras pa ako. Kailangan ko lang magmadali. Kailangan kong matapos bago sila dumating. Nagmadali akong pumunta sa silid ni Senyorito Tamir at agad na nagsimulang maglinis.
Habang nililinis ko ang mga cabinet, natigilan ako nang makita ko ang ilang damit panloob ng babae sa loob.
Bakit kaya niya 'yan nandoon? Natatawa ako habang nakatingin sa mga 'yan. Talagang pasaway ang amo ko. Lalaki siya, pero ang dami niyang panty ng babae sa drawer niya.
Matapos kong linisin ang mga cabinet, sinimulan kong linisin ang kama niya. Kinse minuto lang ang nakalipas, nakita ko na lang ang sarili kong nakaupo sa maliit na sofa sa kanyang kwarto, pinagmamasdan ang paligid. Sa wakas, natapos ko nang linisin ang buong kwarto.
Mabilis kong kinuha ang aking mga gamit sa paglilinis at nagtungo sa pinto. Bigla na lang bumukas ang pinto, at nanlaki ang mga mata ko nang makita kong may pumasok, dala-dala ang isang malaking maleta.
Sinulyapan ko ang orasan sa mesa. Hindi ko namalayan ang oras; alas-sais na pala ng gabi.
Kalmado akong humarap sa kanya.
"Magandang gabi po, Senyorito," bati ko sa kanya. Tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa, parang sinusuri ang buong katawan ko. Kinabahan ako at napalunok nang lumapit siya sa akin.
"Bago ka ba dito?" diretsong tanong niya.
"Opo, Senyorito," agad kong sagot.
"Hmm, ano ang pangalan mo?" tanong niya.
"Maria po, Senyorito."
"Maria?"
"Opo, Senyorito," sagot ko. Nanlaki ang mga mata ko sa gulat nang ilagay niya ang mga kamay niya sa baywang ko at pinisil ang aking puwit.
"Senyorito, ano pong ginagawa n'yo?" tanong ko, umatras ng tatlong beses palayo sa kanya.
"Maganda ka, Maria. Mas maganda ka pa kay Agnes." Kinakabahan akong lumunok nang marinig ko ang sinabi niya. Nararamdaman kong bumilis ang t***k ng puso ko habang hinahawakan niya ang dulo ng buhok ko at inaamoy ito.
"Senyorito, kung wala na po kayong kailangan sa akin, aalis na po ako sa silid ninyo. Marami pa po akong gagawin," sabi ko, at nagmadali akong lumapit sa pinto. Pero bigla niyang sinara ito ng malakas.
"Hindi pa ako tapos magsalita, Maria. Hindi ko gusto na tumatalikod ka sa akin habang kausap pa kita. Naiintindihan mo ba?"
"Senyorito, pakiusap, hayaan niyo na akong lumabas sa silid ninyo. Marami pa po akong gagawin sa labas," mabilis kong pangangatwiran sa kanya.
"Tulungan mo akong tanggalin ang damit ko, Maria," sabi niya.
"Ha!" gulat kong tugon.
"Hindi mo ba narinig ang sinabi ko?"
"Huwag kang matakot sa akin."
"Senyorito, parang awa mo na; pakawalan mo na ako." Agad siyang umiling sa akin nang bigla niyang hawakan ang leeg ko at saka marahas na hinalikan ang aking mga labi. At pagkatapos, inihagis niya ako sa ibabaw ng kama.
"Senyorito, pakiusap, parang awa mo na; pakawalan mo na ako."
"Huwag kang mag-alala, pakakawalan kita mamaya pagkatapos nating dito," sabi niya habang hinahaplos ang pisngi ko.
"Senyorito," tawag sa labas ng kwarto niya.
"Wag kang maingay kung ayaw mong mapahamak."
"Ano ba ang kailangan mo?" tanong niya.
"Pinapatawag ka ni Don Miguel," mabilis na sagot mula sa labas ng kwarto.
"Tulungan mo ako," sigaw ko nang bigla niyang takpan ng kamay ang bibig ko.
Kinagat ko siya agad at mabilis na tumalon mula sa kama at tumakbo patungo sa pinto.
"Tulong! Tulungan mo ako!" sigaw ko habang pilit kong binubuksan ang mabigat na kandado ng pinto, pero hindi ko magawa. Mabilis niyang itinaas ang volume ng radyo para matakpan ang mga sigaw ko.
Alam mo, sa buong buhay ko, hindi pa ako nakakakita ng babaeng kasing ganda mo, Maria.
"Senyorito, pakiusap, pakawalan mo na ako."
"Makakaalis ka lang kapag nakuha ko na ang gusto ko sa'yo."
Mabilis akong lumingon nang marinig ko ang malakas na katok sa pinto—Tamir. Isang boses ng lalaki, na pamilyar, ang narinig ko mula sa labas ng silid. "Don Miguel," pabulong kong sinabi sa sarili ko.
Mabilis kong kumatok sa pinto bilang tugon sa kanyang tawag. Agad na binuksan ni Senyorito Tamir ang pinto, at dali-dali akong lumabas mula sa kanyang silid. Nagulat si Don Miguel nang makita ako sa loob ng silid ni Senyorito Tamir.
"Maria, anong ginagawa mo sa silid ni Tamir?" agad niyang tanong sa akin.
"Teka, may nangyayari ba dito, Tamir?" tanong niya kay Senyorito Tamir, napansin niyang nakakapit ako sa braso nito, nagtatago sa likod niya, nanginginig sa takot.
"Wala, Pa. May inutos lang po ako sa kanya. Nakita ko siya sa kwarto ko, kaya sinabihan ko siya. Hindi ko naman inaasahan na matatakot siya sa akin. Wala akong ginawang masama. 'Di ba, Maria?" seryoso ang pagkakasabi niya.
Napatingin si Don Miguel sa akin at agad na hinawakan ang kamay ko.
"Sabihin mo sa akin ang totoo, Maria. Ano ba ang nangyayari? Bakit takot na takot ka? May ginawa ba ang anak ko sa'yo?"
"Anong klaseng tanong 'yan, Pa? Mas gugustuhin mo pang maniwala sa isang hamak na katulong kaysa sa sariling anak mo? Kilala mo ako. Hindi ko gagawin ang iniisip mo." Huminga nang malalim si Don Miguel bago nagsalita.
"Tamir, anak, sana wala kang ginawang masama kay Maria."
"Pa, mas paniniwalaan mo siya kaysa sa akin. Minsan lang ako umuuwi dito, pero parang hindi ka naman masaya na nandito ako."
"Tamir, hindi ganoon. Kilala ko si Maria. Hindi siya matatakot ng ganyan kung wala kang ginawang masama sa kanya. Babala ko sa'yo, Tamir, huwag mong uulitin ang ginawa mo sa kanya ngayon."
Bago pa man matapos magsalita si Don Miguel, biglang sumingit ang matanda na si Don Badong sa usapan nila.
"Ano ba'ng nangyayari dito, Miguel?" diretso niyang tanong, at pinasadahan ako ng tingin mula ulo hanggang paa.
"Lolo, ganito kasi: Kakarating ko lang, at sinisisi niya ako sa babaeng 'to. Hiningi ko lang naman sa kanya na ilagay sa cabinet ang mga damit ko, kung pwede. Hindi ko naman naisip, Lolo, na matatakot siya sa akin ng ganyan," sabi niya.
"Tama na, Tamir. Aasikasuhin ko ang ambisyosang babaeng 'yan," sabi niya. Agad kong ipinikit ang mga mata ko. Nang makita kong ngumisi siya, tama si Agnes. Ang lalaking 'to, demonyo, isang master manipulator, at nasa panig niya ang matanda, na si Don Badong, kaya lumalaki ang ulo.