Pagdating sa hospital ay agad namang inasikaso ng mga doctor ang kapatid kong si Rj.
“Ate Zyle, huwag mo akong iiwan natatakot ako,” narinig ko pang anas nh kapatid ko. Bago dalhin ng mga doctor upang gamutin.
“Shhh! Nandito lang si Ate,” anas ko, habang mahigpit na hinawakan ang kamay nito. Nakita kong unti-unti nang nakatulog ang kapatid ko dahil sa gamot na itinurok dito.
Nagpahid din ako ng luha sa aking mga mata. Dahil hindi ko matanggap ang sinapit ng aking kapatid. Agad kong kinuha ang aking cellphone upang tawagan si Bob.
Agad naman nitong sinagot ang tawag ko.
“Ms. Zyle,” bungad ka agad nito.
“Si Inay, kamusta? Nandiyan na rin ba ang dalawa kong kapatid?” tanong ko ka agad dito.
“Si Ma’am Carla, panay ang tanong sa aking kung tumawag ka na. At ang dalawang kapatid mo po a
