Nang malapit na si Vivian sa paanan ng hagdan kung saan naghihintay si Ice ay sumimangot siya para hindi nito mahalata na excited siyang bumaba dahil sa magandang tanawin na pag-aari nito. Hindi rin niya ipinahalata na naguwapuhan siya rito.
"Bakit mo ba ako tinatawag?" kunwari ay naiinis niyang sabi sa binata nang makalapit siya rito. Ang totoo, depensa niya iyon para patayin ang pagkailang na naramdaman dahil sa matiim na pagkatitig nito sa kaniya. "What?" tanong uli ni Vivian nang sa halip na sagutin ay lalo lang siyang tinitigan ni Ice. Ayaw siyang tantanan ng tingin kahit tinataasan na niya ito ng kilay.
"My shirt looks good on you," sa wakas ay seryosong sabi nito habang tumataas-baba ang tingin sa kabuuan niya.
She just shrugged her shoulders kahit pa nagustuhan niya ang papur
