ตอนที่ 28
“ไปกินข้าวแค่นี้ ทำไมต้องแต่งสวย”
ฉันหันไปมองเจ้าของเสียงเข้ม ฮันเตอร์กำลังยืนล้วงกระเป๋าพิงขอบประตูห้องแต่งตัวฉัน มองตรงมาด้วยใบหน้าหงุดหงิด
“ฉันสวยอยู่แล้วไหม”
“ชิ”
เขาจิ๊ปากก่อนจะเดินมานั่งลงบนเก้าอี้
“ถามจริงฮันเตอร์ นายจะเจอเต้ให้ได้อะไรขึ้นมา”
“เฮอะ เป็นห่วงมันหรือไง”
ฉันวางลิปสติกสีสวยลงที่เดิม ลุกขึ้นเดินไปหยุดตรงหน้าเขา
“ฉันเป็นห่วงนายต่างหาก เกิดนายไปทำอะไร ติดคุกขึ้นมา ฉันไม่ช่วยหรอกนะ”
“เธอนี่มันนางร้ายจริง ๆ ปล่อยผัวติดคุกได้ลงคอ”
แขนแกร่งรวบเอวฉันเข้าหาตัว กัดลงบนหัวไหล่ฉันเบา ๆ
“ปล่อยเลย จะสายแล้ว”
“ช่างมันดิ”
ฮันเตอร์เริ่มซุกไซ้ซอกคอฉัน มือหนาเริ่มลูบไล้ไปมาตรงบั้นท้ายจนฉันต้องรีบดันหน้าเขาออก
“ฮันเตอร์ เมื่อคืนไม่พอหรือไง”
ไม่อยากจะพูดถึงเรื่องเมื่อคืน ตั้งแต่ฉันกลับจากบ้านเด็กกำพร้า ฮันเตอร์รังแกฉันตั้งแต่ช่วงบ่ายจนเกือบเที่ยงคืน
ยังมีหน้ามาบอก
