ตอนที่ 29 อาหารมื้อนี้เหลือแค่ฉันและฮันเตอร์เพียงสองคนแต่นั่นถือว่าเป็นเรื่องดี ดีกว่ามีเต้นั่งร่วมโต๊ะอยู่ด้วย มันรู้สึกกระอักกระอ่วนยังไงไม่รู้ “นายอยากกินอะไร” “เธอก็รู้ว่าฉันชอบอะไร” “นายก็กินทุกอย่างนั่นแหละฮันเตอร์” ฉันว่าพลางเปิดเมนูเพื่อเลือกอาหาร “เธอต้องตอบถูกสิว่าฉันชอบอะไร” ฮันเตอร์ดึงเมนูออกจากมือฉันก่อนจะแสดงอาการงอแงราวกับเด็ก สามขวบ “ฮันเตอร์เล่นอะไร จะกินอะไรก็รีบสั่ง” “ไม่ ถ้าเธอตอบไม่ถูกว่าฉันชอบอะไร วันนี้ก็ไม่ต้องกิน” ฉันถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่ เงยหน้าขึ้นมองคนตัวโตกำลังนั่งกอดอกด้วยใบหน้าไม่พอใจ “ฮันเตอร์นายจะมางอแงอะไร” “ทีกับไอ้หน้าปลาดุกนั่น เธอยังรู้เลยว่ามันชอบอะไร ทำไมกับฉันเธอไม่รู้” เรื่องต้องเป็นที่หนึ่งนี่แหละตัวฮันเตอร์เขาเลย ฉันวางเมนูลงก่อนจะมองหน้าเขานิ่ง “นายกินทุกอย่างยกเว้น อาหารจำพวกยำ ไม่กินไข่ไม่สุข ไม่ชอบผลไม้และเกลียดของหวาน พอใจหรือ